Oxfam : Ο πλούτος των πέντε πλουσιότερων διπλασιάσθηκε από το 2020 όταν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι έγιναν φτωχότεροι

 Oxfam : Ο πλούτος των πέντε πλουσιότερων διπλασιάσθηκε από το 2020 όταν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι έγιναν φτωχότεροι

Πέρα από τις αυταπάτες που καλλιεργεί η οργάνωση για το τι μπορεί να γίνει είναι εντυπωσιακά τα στοιχεία που παραθέτει για έναν καπιταλισμό που σαπίζει κανιβαλίζοντας την πλειοψηφία της ανθρωπότητας

·                     Η περιουσία των πέντε πλουσιότερων ανδρών έχει αυξηθεί κατά 114 τοις εκατό από το 2020.

·                     Η Oxfam προβλέπει ότι ο κόσμος θα μπορούσε να αποκτήσει τον πρώτο του τρισεκατομμυριούχο σε μόλις μια δεκαετία, ενώ θα χρειαστούν περισσότεροι από δύο αιώνες για να τερματιστεί η φτώχεια. 

·                     Ένας δισεκατομμυριούχος είναι διαχειριστής  ή είναι ο κύριος μέτοχος 7 στις 10 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου.

·                     148 κορυφαίες εταιρείες πραγματοποίησαν κέρδη 1,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, αυξημένα κατά 52% σε σύγκριση με τον μέσο όρο των τριών ετών, και κατέβαλαν τεράστια κέρδη σε πλούσιους μετόχους, ενώ εκατοντάδες εκατομμύρια αντιμετώπισαν περικοπές σε πραγματικές αποδοχές.

·                     Η Oxfam προτρέπει μια νέα εποχή δημόσιας δράσης, συμπεριλαμβανομένων των δημόσιων υπηρεσιών, των εταιρικών ρυθμίσεων, της διάλυσης μονοπωλίων και της θέσπισης μόνιμων φόρων περιουσίας και υπερβάλλοντος κέρδους.

Οι πέντε πλουσιότεροι άνδρες του κόσμου έχουν υπερδιπλασιάσει την περιουσία τους από 405 δισεκατομμύρια δολάρια σε 869 δισεκατομμύρια δολάρια από το 2020 —με ρυθμό 14 εκατομμύρια δολάρια την ώρα— ενώ σχεδόν πέντε δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν γίνει φτωχότεροι, αποκαλύπτει μια νέα έκθεση της Oxfam για την ανισότητα και την παγκόσμια εταιρική ισχύ. Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις, ο κόσμος θα έχει τον πρώτο του τρισεκατομμυριούχο μέσα σε μια δεκαετία, αλλά η φτώχεια δεν θα εξαλειφθεί για άλλα 229 χρόνια.

Η « Inequality Inc. », που δημοσιεύτηκε σήμερα καθώς οι επιχειρηματικές ελίτ συγκεντρώνονται στο ελβετικό θέρετρο του Νταβός, αποκαλύπτει ότι επτά στις δέκα από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου έχουν έναν δισεκατομμυριούχο ως διευθύνοντα σύμβουλο ή κύριο μέτοχο. Αυτές οι εταιρείες έχουν αξία 10,2 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, που ισοδυναμεί με περισσότερο από το συνδυασμένο ΑΕΠ όλων των χωρών της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής.

«Βρισκόμαστε μάρτυρες των απαρχών μιας δεκαετίας διχασμού, με δισεκατομμύρια ανθρώπους να επωμίζονται τα οικονομικά κύματα της πανδημίας, του πληθωρισμού και του πολέμου, ενώ η περιουσία των δισεκατομμυριούχων ανθεί. Αυτή η ανισότητα δεν είναι τυχαία, η τάξη των δισεκατομμυριούχων διασφαλίζει ότι οι εταιρείες θα τους προσφέρουν περισσότερο πλούτο σε βάρος όλων των άλλων», δήλωσε ο προσωρινός εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam International, Amitabh Behar.

«Η ανεξέλεγκτη εταιρική και μονοπωλιακή εξουσία είναι μια μηχανή που δημιουργεί ανισότητες: μέσω της πίεσης των εργαζομένων, της αποφυγής φόρων, της ιδιωτικοποίησης του κράτους και της υποκίνησης της κλιματικής κατάρρευσης, οι εταιρείες διοχετεύουν ατελείωτο πλούτο στους υπερπλούσιους ιδιοκτήτες τους. Αλλά τους διοχετεύουν επίσης την εξουσία, υπονομεύοντας τις δημοκρατίες και τα δικαιώματά μας. Καμία εταιρεία ή άτομο δεν πρέπει να έχει τόση δύναμη στις οικονομίες και τις ζωές μας —για να είμαστε ξεκάθαροι, κανείς δεν πρέπει να έχει ένα δισεκατομμύριο δολάρια».

Η υπερτροφοδοτούμενη απότομη αύξηση του ακραίου πλούτου των τελευταίων τριών ετών έχει παγιωθεί ενώ η παγκόσμια φτώχεια παραμένει βυθισμένη στα προ πανδημίας επίπεδα. Οι δισεκατομμυριούχοι είναι κατά 3,3 τρισεκατομμύρια δολάρια πλουσιότεροι από το 2020 και ο πλούτος τους έχει αυξηθεί τρεις φορές πιο γρήγορα από τον ρυθμό του πληθωρισμού. 

·                     Παρά το γεγονός ότι αντιπροσωπεύουν μόλις το 21% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι πλούσιες χώρες στον Παγκόσμιο Βορρά κατέχουν το 69% του παγκόσμιου πλούτου και φιλοξενούν το 74% του παγκόσμιου πλούτου των δισεκατομμυριούχων. 

·                     Η ιδιοκτησία μετοχών ωφελεί συντριπτικά τους πλουσιότερους. Το κορυφαίο 1 τοις εκατό κατέχει το 43 τοις εκατό όλων των παγκόσμιων χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Κατέχουν το 48 τοις εκατό του χρηματοοικονομικού πλούτου στη Μέση Ανατολή, το 50 τοις εκατό στην Ασία και το 47 τοις εκατό στην Ευρώπη. 

Αντικατοπτρίζοντας τις τύχες των υπερπλούσιων, οι μεγάλες εταιρείες πρόκειται να σπάσουν τα ετήσια ρεκόρ κερδών τους το 2023. 148 από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου μαζί συγκέντρωσαν συνολικά καθαρά κέρδη 1,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το έτος έως τον Ιούνιο του 2023, ένα άλμα 52 τοις εκατό σε σύγκριση με τα μέσα καθαρά κέρδη το 2018-2021. Τα απίστευτα κέρδη τους αυξήθηκαν σε σχεδόν 700 δισεκατομμύρια δολάρια. Η έκθεση διαπιστώνει ότι για κάθε κέρδος 100 $ που πραγματοποιούσαν 96 μεγάλες εταιρείες μεταξύ Ιουλίου 2022 και Ιουνίου 2023, καταβλήθηκαν 82 $ σε πλούσιους μετόχους.

·                     Ο Μπερνάρ Αρνό είναι ο δεύτερος πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο που προεδρεύει της αυτοκρατορίας ειδών πολυτελείας LVMH, στην οποία έχει επιβληθεί πρόστιμο από το γαλλικό αντιμονοπωλιακό όργανο. Είναι επίσης ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου μέσου ενημέρωσης της Γαλλίας, του Les Échos , καθώς και του Le Parisien . 

·                     Ο Aliko Dangote, ο πλουσιότερος άνθρωπος της Αφρικής, κατέχει ένα «σχεδόν μονοπώλιο» στο τσιμέντο στη Νιγηρία. Η επέκταση της αυτοκρατορίας του στο πετρέλαιο έχει εγείρει ανησυχίες για ένα νέο ιδιωτικό μονοπώλιο.  

·                     Η περιουσία του Τζεφ Μπέζος των 167,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων αυξήθηκε κατά 32,7 δισεκατομμύρια δολάρια από την αρχή της δεκαετίας. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ μήνυσε την Amazon, την πηγή της περιουσίας του Μπέζος, επειδή χρησιμοποίησε τη «μονοπωλιακή της δύναμη» για να αυξήσει τις τιμές, να υποβαθμίσει τις υπηρεσίες για τους αγοραστές και να καταπνίξει τον ανταγωνισμό.

«Τα μονοπώλια βλάπτουν την καινοτομία και συνθλίβουν τους εργαζόμενους και τις μικρότερες επιχειρήσεις. Ο κόσμος δεν έχει ξεχάσει πώς τα φαρμακευτικά μονοπώλια στέρησαν από εκατομμύρια ανθρώπους τα εμβόλια για τον COVID-19, δημιουργώντας ένα ρατσιστικό εμβόλιο απαρτχάιντ, ενώ δημιούργησαν μια νέα λέσχη δισεκατομμυριούχων», είπε ο Behar.

Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο εργάζονται σκληρότερα και περισσότερες ώρες, συχνά για μισθούς φτώχειας σε επισφαλείς και περιστασιακές θέσεις εργασίας. Οι μισθοί σχεδόν 800 εκατομμυρίων εργαζομένων απέτυχαν να συμβαδίσουν με τον πληθωρισμό και έχασαν 1,5 τρισεκατομμύρια δολάρια τα τελευταία δύο χρόνια, που ισοδυναμεί με σχεδόν έναν μήνα (25 ημέρες) χαμένων μισθών για κάθε εργαζόμενο. 

Η νέα ανάλυση της Oxfam των δεδομένων της World Benchmarking Alliance σε περισσότερες από 1.600 από τις μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως δείχνει ότι το 0,4 τοις εκατό μόνο από αυτές είναι δημοσίως δεσμευμένες να πληρώνουν μισθό επιβίωσης στους εργαζομένους τους. Θα χρειαστούν 1.200 χρόνια για μια γυναίκα που εργάζεται στον τομέα της υγείας και του κοινωνικού τομέα για να κερδίσει όσα κερδίζει ο μέσος διευθύνων σύμβουλος στις 100 μεγαλύτερες εταιρείες του Fortune σε ένα χρόνο. 

Η έκθεση της Oxfam δείχνει επίσης πώς ένας «πόλεμος κατά της φορολογίας» από τις εταιρείες οδήγησε τον πραγματικό εταιρικό φορολογικό συντελεστή να μειώνεται κατά περίπου ένα τρίτο τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ οι εταιρείες έχουν ιδιωτικοποιήσει αδυσώπητα τον δημόσιο τομέα, υπηρεσίες όπως η εκπαίδευση και το νερό.

«Έχουμε τα στοιχεία. Γνωρίζουμε την ιστορία. Η δημόσια εξουσία μπορεί να χαλιναγωγήσει τη δραματική εταιρική ισχύ και την ανισότητα—διαμορφώνοντας την αγορά ώστε να είναι πιο δίκαιη και απαλλαγμένη από τον έλεγχο των δισεκατομμυριούχων. Οι κυβερνήσεις πρέπει να παρέμβουν για να διαλύσουν τα μονοπώλια, να ενδυναμώσουν τους εργαζομένους, να φορολογήσουν αυτά τα τεράστια εταιρικά κέρδη και, κυρίως, να επενδύσουν σε μια νέα εποχή δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών», δήλωσε ο Behar. 

«Κάθε εταιρεία έχει την ευθύνη να ενεργήσει, αλλά πολύ λίγες το κάνουν. Οι κυβερνήσεις πρέπει να παρέμβουν. Υπάρχουν ενέργειες από τις οποίες μπορούν να μάθουν οι νομοθέτες, από τους αντιμονοπωλιακούς νόμους επιβολής της κυβέρνησης των ΗΠΑ που μήνυσαν την Amazon σε μια υπόθεση ορόσημο, μέχρι την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θέλει η Google να διαλύσει τη διαδικτυακή διαφημιστική της επιχείρηση και τον ιστορικό αγώνα της Αφρικής για την αναμόρφωση των διεθνών φορολογικών κανόνων».

Η Oxfam καλεί τις κυβερνήσεις να μειώσουν γρήγορα και ριζικά το χάσμα μεταξύ των υπερπλούσιων και της υπόλοιπης κοινωνίας:

·                     Αναζωογόνηση του κράτους. Ένα δυναμικό και αποτελεσματικό κράτος είναι το καλύτερο προπύργιο έναντι της ακραίας εταιρικής ισχύος. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να διασφαλίσουν την καθολική παροχή υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης και να διερευνήσουν τα δημόσια αγαθά και τις δημόσιες επιλογές σε τομείς από την ενέργεια έως τις μεταφορές. 

·                     Περιορισμός της εταιρικής εξουσίας, μεταξύ άλλων με τη διάλυση των μονοπωλίων και τον εκδημοκρατισμό των κανόνων για τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Αυτό σημαίνει επίσης νομοθετική ρύθμιση για τους μισθούς διαβίωσης, περιορισμό των αμοιβών των CEO και νέους φόρους για τους υπερπλούσιους και τις εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των φόρων μόνιμου πλούτου και υπερβάλλοντος κέρδους. Η Oxfam εκτιμά ότι ένας φόρος περιουσίας στους εκατομμυριούχους και τους δισεκατομμυριούχους του κόσμου θα μπορούσε να αποφέρει 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. 

·                     Επανεφεύρεση της επιχείρησης. Οι ανταγωνιστικές και κερδοφόρες επιχειρήσεις δεν χρειάζεται να δεσμεύονται από την απληστία των μετόχων. Οι δημοκρατικές επιχειρήσεις εξισώνουν καλύτερα τα έσοδα από τις επιχειρήσεις. Εάν μόνο το 10 τοις εκατό των αμερικανικών επιχειρήσεων ανήκαν σε εργαζόμενους, αυτό θα μπορούσε να διπλασιάσει το μερίδιο πλούτου του φτωχότερου μισού πληθυσμού των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένου του διπλασιασμού του μέσου πλούτου των μαύρων νοικοκυριών.