Φταίτε όλοι…

 Φταίτε όλοι…

Στους πάντες και τα πάντα εκτός από την κυβέρνηση και το κράτος επέρριψε τις ευθύνες της νέας ανυπολόγιστης καταστροφής που κοστίζει ανθρώπινες ζωές ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας, Βασίλης Κικίλιας, σε δηλώσεις του. Ξεκίνησε λέγοντας πως «μετά από 15 ημέρες ακραίων κλιματικών φαινομένων και ενός 10ημέρου με πάνω από 600 φωτιές στη χώρα, σήμερα είναι η πρώτη ημέρα που δεν είμαστε σε κατάσταση συναγερμού, αλλά σε αυξημένη ετοιμότητα» και τόνισε πως «στην πλειοψηφία τους ήταν εμπρησμοί είτε από εγκληματική αμέλεια, είτε από πρόθεση».

 «Με δεδομένη την κλιματική κρίση», είπε, «θα έχουμε ξανά ακρότατες καιρικές συνθήκες που θα δοκιμάσουν ξανά τις δυνάμεις μας». Και στη γνωστή λογική της «ατομικής ευθύνης» πρόσθεσε: «Οι φωτιές που κατακαίνε κάθε χρόνο τα δάση και τα σπίτια, δεν ξεκινούν μόνες τους. Είναι το ανθρώπινο χέρι που είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση προκαλεί εμπρησμό». Αλήθεια, με την «αμέλεια» του κράτους που έχει κάνει καθεστώς τα απαρχαιωμένα μέσα πυρόσβεσης τι γίνεται; Με την «αμέλεια» των κυβερνήσεων που έχει κάνει ρημαδιό τις υποδομές πυροπροστασίας, που δεν έχουν ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας, τι γίνεται; Κάπως έτσι η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει στο απυρόβλητο τη διαχρονική εγκληματική πολιτική, θεωρώντας πως ο λαός δεν μπορεί να δει «κάτω από το χαλί».

Την ίδια ώρα που το επιτελικό κράτος βρίσκεται σε πόλεμο κάποιοι πιο θρασείς ξέφευγαν από το τετριμμένο θλιμμένο ύφος με αξύριστο πρόσωπο με αποτέλεσμα να χαλάει το look της κυβέρνησης και να κινητοποιούν ακόμη και τον πρωθυπουργό που ο έρμος δεν μπορεί να κάνει μια στάλα διακοπές. Έτσι εξωθήθηκε λέει ο Μηταράκης σε παραίτηση. Προηγήθηκε σχόλιο της «Καθημερινής» που «κάρφωνε» τον Νότη Μηταράκη για τις διακοπές του υπουργού σε μακρινό νησί, την ώρα που τα πύρινα μέτωπα μαίνονταν με σφοδρότητα.

«Ούτε η "κήρυξη πολέμου" ούτε η πρωτοφανής κρίση που βιώνει η χώρα σταμάτησε τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη από το να εμφανιστεί χθες το πρωί σε μακρινό νησί για να ξεκινήσει τις διακοπές του, να επιβιβαστεί σε ένα σκάφος για μερικές ώρες και να επιστρέψει νωρίς το απόγευμα σαν να μην τρέχει τίποτα, με τους λουόμενους στην περιοχή να αναρωτιούνται αν έβλεπαν καλά...», γράφει η εφημερίδα.

Όσα προμελετημένα εγκλήματα και αν συσσωρευθούν, η «υπερασπιστική γραμμή» παραμένει η ίδια, και ο λαός απομένει μόνος του να σώσει ό,τι σώζεται. Γι' αυτό και γίνεται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη ο λαός να πάρει την τύχη της ζωής του στα χέρια του. Είτε αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, της ζωής και της λαϊκής περιουσίας είτε την υγεία και την ασφάλεια στη δουλειά, ο μοναδικός παράγοντας που μπορεί να επιβάλει ουσιαστικά μέτρα προστασίας είναι η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Επιμέλεια: Ν. Π. 

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Εφσυν