ΣΥΡΙΖΑ: Για τη συντριβή φταίνε τα πάντα εκτός από την πολιτική του Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

 ΣΥΡΙΖΑ: Για τη συντριβή φταίνε τα πάντα εκτός από την πολιτική του

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Φταίνε οι πάντες και τα πάντα εκτός από την... πολιτική κατεύθυνση! Σε αυτή τη φράση φαίνεται να συμπυκνώνεται η πολιτική αποτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ για τη συντριπτική του ήττα στις εκλογές της 21ης του Μάη. Συνακόλουθα, η αντίληψη αυτή διαμορφώνει και τις επιλογές του ενόψει της κάλπης της 25ης Ιουνίου.

 Η αξιωματική αντιπολίτευση, στις αναλύσεις της για τα αίτια που οδήγησαν στην απώλεια περισσότερων από 600.000 ψήφων και ενός ποσοστού της τάξης του 11,5% σε σχέση με τον Ιούλιο του 2019, «ενοχοποιεί» αρχικά την «τακτική της απλής αναλογικής». Παρά το γεγονός ότι το εκλογικό σύστημα που ψήφισε το 2016 δεν ήταν «απλή αναλογική», αφού είχε τον περιορισμό του 3%. Εκτιμά ότι αυτοεγκλωβίστηκε σε μία πολύχρονη διαδικασία αναζήτησης κυβερνητικών εταίρων, προάγοντας τις κυβερνήσεις συνεργασίας. Την ίδια στιγμή, εγκαλεί το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 ότι δεν ανταποκρίθηκαν στη νέα κουλτούρα πολιτικών συμπράξεων που εισήγαγε στο πολιτικό σκηνικό. Γεγονός που με τη σειρά του οδήγησε στην εκπομπή ενός θολού μηνύματος κυβερνητικής διεξόδου με αποτέλεσμα να μην έχει πειστικό πολιτικό λόγο.

Αυτή η ανάλυση ακολουθεί μία «ψυχαναλυτική» προσέγγιση όσον αφορά το εκλογικό σώμα. Αυτή βασίζεται στην παραδοχή ότι οι ψηφοφόροι κυριαρχούνταν όχι από «οργή» απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, αλλά από «ανασφάλεια» μετά από τις συνθήκες που διαμόρφωσαν απανωτά η μνημονιακή περίοδος και η πανδημία. Αναζητούσαν δηλαδή σταθερές λύσεις διακυβέρνησης, που δεν μπορούσε να προσφέρει μια πολιτική κυβερνητικών συμμαχιών. Σε αυτή την κεντρική παραδοχή προστίθενται και μια σειρά επιμέρους παρεμβάσεων, όπως η «άστοχη και άνευρη προεκλογική κα- μπάνια» και η μη πειθάρχηση στελεχών στις κεντρικές κατευθύνσεις (π.χ. Κατρούγκαλος, Πολάκης). Επίσης, γίνεται λόγος για ατολμία στην ανανέωση του στελεχιακού δυναμικού και μεγάλη ανοχή στην εσωκομματική λειτουργία των τάσεων.

Όπως είναι εμφανές, σε μια τέτοια προσέγγιση του εκλογικού αποτελέσματος δεν χωρά καμία αυτοκριτική για τις πολιτικές θέσεις του ΣΥΡΙ- ΖΑ και τις αντίστοιχες πρακτικές του. Δεν «μπαίνει καν στο κάδρο» η πολιτική συναίνεση σε βασικές επιλογές της Νέας Δημοκρατίας, στη λογική της «ευρωπαϊκής πορείας της χώρας» ή στον «δυτικό προσανατολισμό» της. Παρά το γεγονός ότι αυτές οι επιλογές καθόρισαν τις πολιτικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Όπως, για παράδειγμα, στην οικονομία, όπου το πρόγραμμά του επιδίωξε να είναι κοστολογημένο στα 5,5 δισ., ακριβώς όπως αυτό της ΝΔ και πλήρως προσαρμοσμένο στις «δημοσιονομικές ανάγκες» που απορρέουν από τις δεσμεύσεις της ευρωζώνης. Ως εκ τούτου, δεν παρουσίαζε σοβαρές διαφοροποιήσεις από αυτό της ΝΔ στα μεγάλα ζητήματα, όπως αυτό της ακρίβειας, αφού στα «γαλάζια» pass αντιπαρέβαλε μειώσεις του ΦΠΑ και του Ειδικού Φόρου στα καύσιμα στα όρια που επιτρέπει η Κομισιόν.

Επίσης, ουδεμία κριτική ματιά δεν δίνεται σχετικά με την προσπάθεια δημιουργίας «πόλου» και της «διεύρυνσης προς το κέντρο». Αυτή που οδήγησε στην πλήρη «ΠΑΣΟΚοποίηση» αλλά και στα ανοίγματα στην καραμανλική δεξιά. Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατέληξε στις εκλογές να έχει διαρροές σχεδόν προς όλες τις κατευθύνσεις, μιας και κυριάρχησε η λογική της επιλογής του «ορίτζιναλ» και όχι του «πολιτικού γενόσημου». Ούτε λόγος, επίσης, για το σχεδόν πλήρες διαζύγιο με την κινηματική δράση (με εξαίρεση κάποιες συμβολικές κινήσεις), αφού κάτι τέτοιο θα «χάλαγε» την εικόνα ενός κόμματος που στρέφεται στους «φιλήσυχους κεντρώους» και τους «νοικοκυραίους».

Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί στην κατεύθυνση του να περισώσει τον ρόλο του ως «αξιωματική αντιπολίτευση», η οποία απειλείται από τις ανοδικές τάσεις του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, ως προεκλογική τακτική προκρίνεται η λογική του κοινοβουλευτικού (και μόνον) αναχώματος στη ΝΔ, που θα συνοδευτεί από ένταση της πολεμικής απέναντι στη Χαριλάου Τρικούπη αλλά και κάθε πολιτική δύναμη που δεν «κατανοεί» τη λογική της σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ «ενάντια στην Δεξιά». Αυτή με την οποία ταυτίστηκε στις κοινοβουλευτικές ψηφοφορίες τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια σε ποσοστό της τάξης του 50%.

ΠΗΓΗ: Πριν