Συνταγές εποπτείας και διάσωσης για... όλους Του Μπάμπη Μιχάλη

 Συνταγές εποπτείας και διάσωσης για... όλους

Του Μπάμπη Μιχάλη

Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι ο μη τραπεζικός τομέας αντιπροσωπεύει πια σχεδόν το 50% του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και γι’ αυτό θα πρέπει και να εποπτευθεί περισσότερο αλλά και να διασφαλιστεί η σταθερότητά του.

Τον δρόμο για τη διάσωση hedge funds, συνταξιοδοτικών ταμείων, ασφαλιστικών εταιρειών και άλλων οντοτήτων του μη τραπεζικού χρηματοπιστωτικού τομέα δείχνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, καθώς η ομαλή λειτουργία τους -όπως υπογραμμίζει- είναι ζωτικής σημασίας για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Προδημοσίευση κεφαλαίου της εξαμηνιαίας έκθεσης του ΔΝΤ για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική σταθερότητα (Financial Stability Report) -η οποία κυκλοφορεί την επόμενη εβδομάδα στο πλαίσιο της φετινής εαρινής συνόδου Ταμείου και Παγκόσμιας Τράπεζας- έκρουσε χθες τον κώδωνα του κινδύνου για τη σημαντική ευπάθεια του μη τραπεζικού χρηματοπιστωτικού τομέα στο τρέχον περιβάλλον σύσφιγξης των χρηματοπιστωτικών συνθηκών.

Το ΔΝΤ επισημαίνει ότι ο μη τραπεζικός τομέας αντιπροσωπεύει πια σχεδόν το 50% του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και γι’ αυτό θα πρέπει και να εποπτευθεί περισσότερο αλλά και να διασφαλιστεί η σταθερότητά του.

Η διατήρηση των επιτοκίων σε χαμηλά επίπεδα και η ενίσχυση της εποπτείας των παραδοσιακών τραπεζών στα χρόνια που ακολούθησαν την κρίση του 2008 οδήγησαν τρισεκατομμύρια δολάρια σε hedge funds, ασφαλιστικές εταιρείες, συνταξιοδοτικά ταμεία και άλλες οντότητες του μη τραπεζικού χρηματοπιστωτικού τομέα. Χωρίς την ισχυρή εποπτεία των Αρχών, αυτές έχουν προβεί σε αρκετά ριψοκίνδυνες επενδύσεις, με μικρότερες διασφαλίσεις.

Το Ταμείο προειδοποιεί ότι καθώς η ευπάθειά τους έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία, οι πιέσεις προς αυτές τις οντότητες ενδέχεται να ενταθούν τους επόμενους μήνες όσο οι κεντρικές τράπεζες σφίγγουν τη νομισματική τους πολιτική. Το περσινό επεισόδιο με τα συνταξιοδοτικά ταμεία της Βρετανίας και τις επενδυτικές στρατηγικές τους LDI αποτελεί τρανό παράδειγμα, υπογραμμίζοντας την επικίνδυνη αλληλεπίδραση μόχλευσης, κινδύνου ρευστότητας και διασύνδεσής τους.

Οι ανησυχίες για το δημοσιονομικό πρόγραμμα της τότε πρωθυπουργού Λιζ Τρας είχαν οδηγήσει σε εκτόξευση των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων σε επίπεδα-ρεκόρ. Αυτό προκάλεσε με τη σειρά του μεγάλες απώλειες στις επενδύσεις καθορισμένων παροχών των συνταξιοδοτικών ταμείων, τα οποία είχαν δανειστεί έναντι τέτοιων εξασφαλίσεων, και πυροδότησε κλήσεις περιθωρίου.

Για να ανταποκριθούν τα συνταξιοδοτικά ταμεία αναγκάστηκαν να πουλήσουν κρατικά ομόλογα προκαλώντας ακόμη μεγαλύτερη άνοδο των αποδόσεων των κρατικών ομολόγων μέχρις ότου να παρέμβει τελικά η Τράπεζα της Αγγλίας.

Το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα χρειαστούν κατάλληλα εργαλεία αν κληθούν να αντιμετωπίσουν μια ανάλογη αναταραχή στον τομέα. Η ισχυρή επιτήρηση, η ρύθμιση και η εποπτεία των οντοτήτων αυτών αποτελούν αναγκαίες προϋποθέσεις, υπογραμμίζει.

Απαιτούνται επίσης πολιτικές που θα διασφαλίζουν την καλύτερη διαχείριση των ρίσκων τους, η εξάλειψη των κενών στην ενημέρωση των ρυθμιστικών αρχών, καταλληλότερα πρότυπα προληπτικής εποπτείας, συμπεριλαμβανομένων των κεφαλαιακών απαιτήσεων και των απαιτήσεων ρευστότητας.

Εάν παρά ταύτα χρειαστεί παρέμβαση της κεντρικής τράπεζας, τότε το Ταμείο θεωρεί ότι θα πρέπει να εξεταστούν τρεις ευρύτεροι τύποι υποστήριξης:

α. Διακριτική παρέμβαση σε ολόκληρη την αγορά η οποία θα πρέπει να είναι προσωρινή και στοχευμένη στα τμήματα του μη τραπεζικού τομέα που θέτουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

β. Παρέμβαση του δανειστή της έσχατης ανάγκης η οποία θα πρέπει να είναι διαθέσιμη όταν ένα συστημικά σημαντικό μη τραπεζικό ίδρυμα αντιμετωπίζει πιέσεις. Ο δανεισμός αυτός θα πρέπει να είναι στη διακριτική ευχέρεια της κεντρικής τράπεζας, με υψηλότερο επιτόκιο, πλήρως εξασφαλισμένος, και να συνοδεύεται από μεγαλύτερη εποπτεία. Θα πρέπει επίσης να υπάρχει σαφές χρονοδιάγραμμα για την αποκατάσταση της ρευστότητας του ιδρύματος και την επιστροφή της χρηματοδότησής του από τις αγορές.

γ. Πρόσβαση σε πάγιες δανειοδοτικές διευκολύνσεις σε συγκεκριμένες οντότητες του μη τραπεζικού τομέα για τη μείωση των δευτερογενών επιπτώσεων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, με την προϋπόθεση ότι ο πήχης για την πρόσβαση αυτή θα είναι πολύ υψηλός.

ΠΗΓΗ: Εφσυν