Καθολική απεργία των εκπαιδευτικών Κάθετη ρήξη με την κυβέρνηση

 Καθολική απεργία των εκπαιδευτικών Κάθετη ρήξη με την κυβέρνηση

Σε μια απεργία μεγάλης συμβολικής σημασίας ανοίγει ξανά από τους εκπαιδευτικούς ο αγώνας υπεράσπισης και αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κάνει ότι είναι δυνατόν να διαλύσει το δημόσιο σχολείο και να προάγει τα συμφέροντα των ιδιωτικών δομών εκπαίδευσης. Από το νηπιαγωγείο έως τα κολέγια.

ΔΟΕ και ΟΛΜΕ και άλλες εκπαιδευτικές οργανώσεις έχουν εξαγγείλει αγωνιστικά σχέδια ανατροπής των επιλογών της εγκληματικής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της Κυβέρνησης Μητσοτάκη και της ανερμάτιστης υπουργού παιδείας.

Όπως καταγγέλλουν στους γονείς οι εκπαιδευτικοί με επιστολή τους:

Σίγουρα θα έχετε ακούσει για τον περιβόητο νόμο της λεγόμενης «αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου, της ενδυνάμωσης εκπαιδευτικών και άλλων διατάξεων» που έχει θεσμοθετήσει το υπουργείο Παιδείας και που εδώ και αρκετό καιρό, προσπαθεί να επιβάλλει. Ο νόμος αυτός αφορά στην αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, των μαθητών/τριών και των εκπαιδευτικών. Όλων των συντελεστών δηλαδή της εκπαίδευσης πλην του ίδιου του Υπουργείου! Σίγουρα θα έχετε ακούσει στις τηλεοπτικές εκπομπές και στα κανάλια για την «αναγκαιότητα» αυτού του  νόμου, για το πόσο καλά και άριστα θα γίνουν μεμιάς τα σχολεία μας. Ένας νόμος που υπόσχεται πως με την εφαρμογή του ξάφνου θα λυθούν μαγικά όλα τα προβλήματα της εκπαίδευσης...Δυστυχώς όλα αυτά δεν παύουν να είναι ένα όμορφο και καλοστολισμένο περιτύλιγμα με μπόλικο τίποτα μέσα. Με ένα τίποτα που θα εξηγήσουμε παρακάτω από τι είναι φτιαγμένο. 

Κύρια στόχευση αυτού του νόμου είναι η μετατροπή των σχολείων σε αυτόνομες επιχειρηματικές και ανταγωνιστικές μονάδες, που, αντί να τους παρέχει το κράτος και το δημόσιο, θα πρέπει μόνες τους να βρίσκουν τους απαραίτητους οικονομικούς πόρους για να είναι «βιώσιμες» και να μην κλείσουν. Σχολεία-επιχειρηματικές μονάδες, στις οποίες  δασκάλες/οι και γονείς θα αναγκάζονται να αναζητούν διαρκώς χορηγίες, σπόνσορες και επιχειρήσεις που θα «βοηθούν» για να μπορέσει το σχολείο να έχει τα απαραίτητα για να λειτουργεί και να μην κλείσει…

… Θα πείτε, ίσως, πώς δεν πειράζει. Πως κάποια σχολεία είναι καλύτερα από κάποια άλλα. Κάποιοι εκπαιδευτικοί είναι καλύτεροι από κάποιους άλλους. Θα σκεφτείτε, τι μας νοιάζει εμάς; Αυτή η ιστορία είναι μια ιστορία που αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς, είναι μια εσωτερική μας συζήτηση. Όχι όμως. 

Η διαδικασία της αξιολόγησης εμπλέκει και μάλιστα με καθοριστικό τρόπο τα ίδια σας τα παιδιά, τα οποία θα αξιολογούνται από εθνικές εξετάσεις, τις εξετάσεις τύπου PISA, ήδη από την έκτη δημοτικού. Ο βαθμός του σχολείου θα διαμορφώνεται και από τις επιδόσεις των μαθητών/τριών. Καταλαβαίνετε πόσο καταστροφικές συνέπειες έχει δυνητικά αυτή η εξεταστική διαδικασία για το ίδιο το σχολείο και για την μελλοντική εκπαιδευτική πορεία των μαθητών/τριών. Όμως είναι ταυτόχρονα και μια επιστημονικά έωλη διαδικασία για μια σειρά από λόγους…

… Το «νέο» αξιολογήσιμο σχολείο μετατρέπεται σε ένα τεράστιο εξεταστικό κάτεργο με τους μαθητές μας να εκπαιδεύονται αποκλειστικά και μόνο στις δεξιότητες που αξιολογούνται, σε μια ύλη τεραστίων διαστάσεων, με τα καλλιτεχνικά μαθήματα σκοπίμως να καταργούνται ή να μειώνονται και με τις εξετάζεις PISA να εφαρμόζονται καθολικά σε όλη τη χώρα στην έκτη δημοτικού. Το σχολείο αυτό θα οδηγεί να διδάσκει κατά κύριο λόγο γλώσσα και μαθηματικά για να πετύχει καλά σκορ στην αξιολόγηση…

… Ας δούμε τι επιχειρεί το Υπουργείο για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Το Υπουργείο αν και διαφημίζει τις πολιτικές του ως φοβερή καινοτομία δεν κάνει άλλο από το να επιχειρεί να αναβιώσει τον θεσμό του επιθεωρητή. Δεν τον αποκαλεί βέβαια επιθεωρητή, αλλά επί της ουσίας η μόνη ανανέωση του είναι το όνομά του (εξωτερικός αξιολογητής) αλλά όχι ο ρόλος και η λειτουργία του. Όλοι θα θυμάστε μάλλον από τα παιδικά σας χρόνια τον επιθεωρητή που έμπαινε μια μέρα στην τάξη για να αξιολογήσει την/τον δασκάλα/ο από τις απαντήσεις των μαθητών/τριών της. Σίγουρα θα έχετε υπόψιν σας και πολλά σχετικά ανέκδοτα. Το Υπουργείο λοιπόν μας γυρίζει 41 χρόνια πίσω, σε μια εποχή που όσοι ζήσαμε ως μαθητές, θυμόμαστε πολύ καλά πόσο αρνητική και αγχωτική εμπειρία ήταν για όλους μας και κυρίως για τους «αδύναμους» μαθητές…

… Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι στις χώρες που ήδη εφαρμόστηκαν αντίστοιχα συστήματα, οδήγησαν στο κλείσιμο σχολικών μονάδων και στην παραίτηση ή/και απόλυση πολλών εκπαιδευτικών.  Στις χώρες αυτές το κράτος έχοντας και την έξωθεν καλή μαρτυρία (την αξιολόγηση) μπόρεσε να ενισχύσει τις  ιδιωτικές δομές εκπαίδευσης. Γειτονιές λαϊκές και μεσοαστικές έχασαν τα σχολεία της γειτονίας. Το κράτος αποσύρθηκε από την χρηματοδότησή τους και βρήκε βέβαια την καλύτερη δικαιολογία. Τα σχολεία αυτά έκλεισαν γιατί δεν άξιζαν ούτε οι δασκάλες/οι ούτε οι μαθητές/τριες τους…

… Οι εκπαιδευτικοί αντιστεκόμαστε σθεναρά στην υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου και σας καλούμε να είστε δίπλα μας και να στηρίξουμε από κοινού τα αιτήματά μας για την πραγματική αναβάθμιση της εκπαιδευτικής διαδικασίας η οποία θα  επιτευχθεί με: 

• Την αύξηση της χρηματοδότησης για την παιδεία
• Την αναβάθμιση των κτιριακών υποδομών
• Την μείωση του αριθμού των μαθητών/τριών σε 15 ανά τάξη
• Τον μόνιμο διορισμό εκπαιδευτικών
• Την επιστημονική ενίσχυση και στήριξη των εκπαιδευτικών
• Την κατάρτιση νέων προγραμμάτων σπουδών προσαρμοσμένων στις σύγχρονες ανάγκες των παιδιών και της κοινωνίας
• Τη στήριξη των ευάλωτων μαθητών/τριών μας και των οικογενειών τους

 Σε αυτό τον αγώνα που αφορά ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ και την υπεράσπιση των μορφωτικών τους δικαιωμάτων και των αναγκών τους, οφείλουμε να συμμετέχουμε όλες κα όλοι.

 

Επιμέλεια: Ν.Π.