Η Καϊλή, το Μουντιάλ, το αέριο, οι λομπίστες Του Πάνου Κοσμά

 Η Καϊλή, το Μουντιάλ, το αέριο, οι λομπίστες

Του Πάνου Κοσμά

Είναι κοινό μυστικό: πάνω από 20.000 λομπίστες, εκπρόσωποι πολυεθνικών, διαμένουν στις Βρυξέλλες και μπαινοβγαίνουν στα κεντρικά γραφεία της Κομισιόν, με στόχο να επηρεάσουν με «γόνιμο» για τα συμφέροντα που εκπροσωπούν τρόπο το περιεχόμενο ευρωπαϊκών Οδηγιών ή και πολιτικών αποφάσεων. Δεν πρόκειται για αποκάλυψη: όλα γίνονται νομίμως και σε κοινή θέα.

Οι πολυεθνικές κάνουν τη δουλειά τους και τα θεσμικά όργανα τη δική τους, θα σχολίαζε καλοπροαίρετα κάποιος. Το ίδιο ακριβώς σχόλιο θα έκανε και ένας συνειδητός απολογητής της διαφθοράς δημόσιων αξιωματούχων. Η διαφορά ανάμεσα στον πρώτο και τον δεύτερο είναι ότι, ενώ ο πρώτος πρέπει να ελεγχθεί επί αφελεία, ο δεύτερος γνωρίζει πολύ καλά, συχνά μάλιστα εκ πείρας, πόσο ελαστικές γίνονται οι συνειδήσεις, όταν «είναι πολλά τα λεφτά, Άρη»…

Αυτός που πληρώνει, ο «παραγγέλλων», μπορεί να είναι μια πολυεθνική ή ένα κράτος. Τι μπορεί να θέλει; Να «αγοράσει» μια μεγάλη αθλητική διοργάνωση -Ολυμπιακούς, Μουντιάλ κ.λπ. Κάποτε, ήταν ο δικτάτορας Βιντέλα με το Μουντιάλ του 1978, πολλοί ισχυρίζονται σήμερα το ίδιο για το Κατάρ –εγώ δεν τα πιστεύω αυτά, έχω απόλυτη εκτίμηση στην ηθική ακεραιότητα των μοναρχιών του Κόλπου.

Να «αγοράσει» τη μη λήψη μιας επιζήμιας για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί απόφασης. Ίσως έχει κάποια σχέση με αυτό το γεγονός ότι από τους 20 εταιρικούς χορηγούς της πρόσφατης διάσκεψης του ΟΗΕ για το κλίμα, μόνο 2 (!) δεν είχαν άμεση ή έμμεση σχέση με τον επιχειρηματικό τομέα των ορυκτών καυσίμων…

Δεν είναι, όμως, το ζήτημα μόνο αυτός που «αγοράζει» ούτε μόνο αυτός που χρηματίζεται, αλλά και το αντικείμενο της «αγοραπωλησίας»: η Ευρώπη βοά για το Qatargate, αλλά ένα ανεξήγητο σύνδρομο μαζικής τύφλωσης δεν επιτρέπει να συσχετιστεί το Κατάρ με το… Κατάρ και να μπει στο κάδρο το υπό διεξαγωγή Μουντιάλ.

Ο λόγος είναι απλός: οι μπίζνες του Μουντιάλ πρέπει να ολοκληρωθούν «δόξη και τιμή», χωρίς να χαθεί ούτε (πετρο)δολάριο, διότι είναι κοινού διεθνούς ενδιαφέροντος. Οι μπίζνες με το αέριο, όμως, είναι αντικείμενο διεθνούς ανταγωνισμού. Εξάλλου, το ανώτατο στάδιο της εξαγοράς είναι να εξαγοράσεις την αποκάλυψη ενός σκανδάλου –απ’ αυτά που όλοι γνωρίζουν αλλά κανείς δεν μιλάει, μέχρι να υπάρξει «αποχρών λόγος»…

ΠΗΓΗ: Εφσυν