Δρόμοι που παράγουν χρυσάφι
Κάθε χρόνο οι έξι συμβάσεις παραχώρησης, πλην Αττικής οδού (Ολυμπία οδός, Νέα οδός, Κεντρική οδός, Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου, Μορέας, Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου), προχωρούν σε τιμαριθμικές αναπροσαρμογές που έχουν ως βάση τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Το κεφάλαιο πρέπει να εξασφαλίζει τα κέρδη του οι μισθοί των εργαζομένων ας βυθισθούν στα τάρταρα…
Μέχρι σήμερα, οι αναπροσαρμογές αυτές ήταν περιορισμένες ακόμη και με αρνητικές μεταβολές λόγω χαμηλού πληθωρισμού. Άλλο αν σε ορισμένες περιπτώσεις τα διόδια αυξάνονταν πολύ περισσότερο από τον πιο πάνω κανόνα…
Ωστόσο, τους τελευταίους μήνες που έχει επιδεινωθεί το οικονομικό περιβάλλον και ο πληθωρισμός έχει σκαρφαλώσει σε ιλιγγιώδη επίπεδα (12%), το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών είναι για πρώτη φορά αντιμέτωπο με το ενδεχόμενο γενναίων αναπροσαρμογών.
Την ώρα λοιπόν που η ακρίβεια σαρώνει τα πάντα και ειδικά τα καύσιμα, κυβέρνηση και εταιρείες - διαχειριστές των εθνικών δρόμων ψάχνουν τρόπους για να κάνουν ακόμα πιο ακριβές τις μετακινήσεις του λαού.
Όπως γράφεται, το αρμόδιο υπουργείο βρίσκεται ήδη σε διαβουλεύσεις με τους αναδόχους των εθνικών οδών για αυξήσεις στα διόδια, που θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο. Η κυβέρνηση εμφανίζεται να αντιμετωπίζει με ...«κατανόηση» το αίτημα των εταιρειών για γενναίες ανατιμήσεις, «αναγνωρίζοντας» την αύξηση του κόστους που έχει η συντήρηση των δρόμων και ειδικά οι ασφαλτοστρώσεις. Κάπως έτσι, προλειαίνουν το έδαφος για αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού, δηλαδή έως και 12%, που σημαίνει απογείωση του κόστους για τα λαϊκά νοικοκυριά, ειδικά στις μεγάλες διαδρομές. Σήμερα, το ταξίδι Αθήνα - Θεσσαλονίκη με επιστροφή κοστίζει 62,70 ευρώ για ένα συμβατικό αυτοκίνητο και με τις νέες αυξήσεις που ακούγονται, μπορεί να ξεπεράσει και τα 70 ευρώ!
Αν σ' αυτά προστεθεί το κόστος της βενζίνης ή πετρελαίου κίνησης, τότε μιλάμε πραγματικά για ταξίδια που κοστίζουν χρυσάφι, με δεδομένους τους μισθούς πείνας και την κατρακύλα του λαϊκού εισοδήματος. Στο τέλος το ταξίδι θα κοστίζει περισσότερο σε διόδια και από την πανάκριβη βενζίνη! Και όλα αυτά για τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων, που λυμαίνονται τους δρόμους με τις συμβάσεις παραχώρησης, με εγγυημένα έσοδα και με έτοιμη την «καραμέλα» της ατομικής ευθύνης, όταν οι δρόμοι κλείνουν από την κακοκαιρία, ή όταν συμβεί κάποιο σοβαρό ατύχημα στα κακοσυντηρημένα δίκτυα.
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης,
Επιμελητήριο
Αχαΐας
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου