«Μέτρα» για τη στέγη, φιλέτα στους «επενδυτές», πελάτες στις τράπεζες

 «Μέτρα» για τη στέγη, φιλέτα στους «επενδυτές», πελάτες στις τράπεζες

Η στεγαστική πρόνοια για τους νέους, που παρουσίασαν σε θριαμβικούς τόνους τέσσερις υπουργοί, ενώ φαντάζει καινοτόμα, δημιουργεί στην πραγματικότητα μια νέα γενιά δανειοληπτών και εκχωρεί «φιλέτα» της δημόσιας περιουσίας σε εργολαβικά συμφέροντα

Πριμοδότηση της αγοράς ακινήτων με πρόσχημα τις υπαρκτές και αυξημένες ανάγκες των νέων, αλλά χωρίς πρόνοια για όλους όσοι δεν διαθέτουν ίδιους πόρους για τον τραπεζικό δανεισμό, προβλέπει το στεγαστικό πρόγραμμα της κυβέρνησης που παρουσίασαν χθες τέσσερις υπουργοί και ο διοικητής της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).

Με πρώτη ματιά το πρόγραμμα, που τίθεται σε ισχύ από το πρώτο τρίμηνο του 2023, φαντάζει καινοτόμο καθώς παρέχει διευκολύνσεις είτε για αγορά μικρής κατοικίας με χαμηλό επιτόκιο (1%) για νέους έως 39 ετών, είτε για ανακαίνιση παλαιών και πατρογονικών κατοικιών με επιδότηση δανείων, είτε με την αξιοποίηση των ακινήτων της ΔΥΠΑ και του υπουργείου Εργασίας.

Όμως με μια πιο προσεκτική ματιά σε κάθε μία από τις 6+1 δράσεις που παρουσίασαν χθες οι κ. Χατζηδάκης, Σκρέκας, Κεραμέως, Πρωτοψάλτης, υπό την ομπρέλα του κ. Σκέρτσου, αντιλαμβάνεται κανείς ότι από τη «Στρατηγική Κοινωνικής Στέγασης», που τιτλοφορείται «Σπίτι μου», απουσιάζει έστω και ένα μέτρο που θα υποβοηθούσε τα αδύναμα νοικοκυριά τα οποία πλήττονται από την επισιτιστική κρίση, την ενεργειακή φτώχεια και την υποτίμηση του πραγματικού μισθού από τον υψηλό πληθωρισμό. Όσοι έχουν αποταμιεύσεις, μπορούν να αγοράσουν φτηνό σπίτι με δανεισμό. Όμως όσοι δεν έχουν, κι αυτοί δεν είναι η μειοψηφία, θα εξαιρεθούν και πάλι.

Τη στιγμή που το 2023 προγραμματίζονται άλλοι 40.000 πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών από τα κοράκια των τραπεζών και της «αγοράς», και το 37% του εισοδήματος όσων δεν έχουν ιδιόκτητη κατοικία πηγαίνει στο νοίκι, η κυβέρνηση διά των συναρμόδιων υπουργών της παρουσίασε χτες την πολιτική της για την «κοινωνική στέγη», σύμφωνα και με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ.

Πίσω όμως από τις μεγάλες προπαγανδιστικές κορόνες των υπουργών για δήθεν γενναία προγράμματα, ύψους 1,8 δισ. ευρώ, κρύβεται η ομολογημένη αντίληψη της κυβέρνησης να προωθήσει ακόμα πιο αποφασιστικά την την πολιτική της εμπορευματοποίησης της στέγης, να ενισχύσει τα μονοπώλια του κατασκευαστικού τομέα και των τραπεζών, αξιοποιώντας γι' αυτόν τον σκοπό κεφάλαια που έχουν δημιουργηθεί από τις εισφορές των εργαζομένων στον πρώην ΟΕΚ (ΔΥΠΑ), όπως και μέρος του αποθέματος ακινήτων (οικοπέδων) που διαθέτει.

Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι το βασικό πρόγραμμα απόκτησης πρώτης κατοικίας για τα νέα ζευγάρια, ύψους 500 εκατ. ευρώ, περιορίζεται σε μόλις 10.000 «ωφελούμενους» και αυτοί θα κατευθύνονται για δανεισμό, δηλαδή θα βγουν χρεωμένοι στις τράπεζες. Αυτό το πρόγραμμα θα δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια, ενώ το ύψος του δανείου θα φτάνει μέχρι τα 150.000 ευρώ, που σημαίνει ότι για το υπόλοιπο ποσό θα αναγκάζονται να καταφεύγουν σε απευθείας δανεισμό στις τράπεζες, με όλα τα παρεπόμενα... Άλλωστε και η χρηματοδότηση του προγράμματος στηρίζεται στις τράπεζες, καθώς από τα 500 εκατ. τα 125 εκατ. θα προέλθουν απ' αυτές, ενώ τα υπόλοιπα 375 εκατ. θα καλυφθούν από τις εισφορές των εργαζομένων μέσω των αποθεματικών της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ/ΟΕΚ). Γίνεται λοιπόν φανερό ότι όλο το βάρος φορτώνεται στους ίδιους τους εργαζόμενους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω της ΔΥΠΑ, που χρηματοδοτείται από τις εισφορές τους. Όσο για τον ισχυρισμό του Κ. Χατζηδάκη ότι η δόση ενός τέτοιου δανείου ύψους 100.000 ευρώ θα είναι «χαμηλότερη από το ενοίκιο», καθώς θα διαμορφώνεται στα 275 ευρώ, είναι άλλη μια πρόκληση, αφού η κυβέρνηση ξέρει καλά ότι με την εκτόξευση των τιμών στα ακίνητα το παραπάνω ποσό δεν φτάνει για σπίτι, αλλά για ...κοτέτσι.

Βασική στόχευση της κυβέρνησης είναι, πατώντας σε ένα πρόβλημα που έχει δημιουργήσει η πολιτική της, όπως και των προκατόχων της, να ανοίξει νέα πεδία επενδύσεων, λεηλατώντας τις εισφορές των εργαζομένων.

Αυτήν ακριβώς τη στρατηγική έρχεται να υπηρετήσει η Σύμπραξη Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ), για την παραχώρηση σε ιδιώτες οικοπέδων από τον πρώην ΟΕΚ, από την περιουσία δηλαδή των εργαζομένων. Με τις συμπράξεις αυτές οι κατασκευαστικές θα χτίσουν κατοικίες και τις μισές θα τις νοικιάζουν σε νέους «βάσει οικονομικών κριτηρίων», ενώ τους υπόλοιπους χώρους θα τους αξιοποιούν εμπορικά οι ίδιοι οι ιδιώτες!

Στο μεταξύ, ούτε στο ελάχιστο δεν καλύπτουν οι κυβερνητικές ανακοινώσεις τις ανάγκες για φοιτητική στέγη, με το κόστος σπουδών να έχει εκτιναχθεί.

Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις το φοιτητικό στεγαστικό επίδομα αυξάνεται από 1.000 ευρώ ετησίως (όπου ήταν σκαλωμένο από τότε που θεσπίστηκε, πάνω από 10 χρόνια τώρα) στα 1.500, αύξηση 41 ευρώ τον μήνα όταν τα ενοίκια καλπάζουν σε σχέση με πέρυσι, και θα ανεγερθούν φοιτητικές εστίες σε 5 πανεπιστήμια (Θράκης, Δυτικής Μακεδονίας, Θεσσαλίας, Δυτικής Αττικής και Κρήτης), συνολικής δυναμικότητας λίγο πάνω από 8.000 κλίνες, με χρονοδιάγραμμα υλοποίησης μέχρι το 2027.

Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση εξήγγειλε και την παράδοση των νέων φοιτητικών εστιών μέσω ΣΔΙΤ σε επιχειρηματίες – αρπακτικά. Οι λαϊκές οικογένειές θα πληρώσουν τριπλά. Με την υπερκοστολόγηση των Εστιών από τους κατασκευαστικούς ομίλους, με τη δωρεάν παραχώρηση δημόσιων εκτάσεων σε "επενδυτές" και με την επιβολή ενοικίων για ένα δωμάτιο στην Εστία.

«Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι». Πήρε ο φιλοκυβερνητικός τύπος τα έτοιμα κυβερνητικά σκονάκια και διαλαλεί το φιλολαϊκό πρόγραμμα στέγασης νέων ζευγαριών και φοιτητών γράφοντας νέες ένδοξες σελίδες στην ελληνική δημοσιογραφία. Σελίδες επί σελίδων με ερωτήσεις και απαντήσεις για το θέμα που τις περισσότερες φορές εννοούν ότι είναι δικές τους. Θου κύριε…

Επιμέλεια: Πάνος Ευθυμίου

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Εφσυν, Tα Νέα