Εφοπλιστές: πλημμυρίδα κερδών Κυρώσεις που τα φουσκώνουν

 Εφοπλιστές: πλημμυρίδα κερδών Κυρώσεις που τα φουσκώνουν

Τι είπαν η Αγγελική Φράγκου, ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο δρ Ιωάννης Κούστας και ο Χάρης Βαφειάς στο συνέδριο της Tradewinds για το μέλλον των ναυλαγορών, την αναταραχή που προκαλούν η πανδημία και οι γεωπολιτικές εξελίξεις καθώς και για τη μετάβαση στην πράσινη ναυτιλία χωρίς να υπάρχουν όμως πράσινα καύσιμα;

«Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα πλοία μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων είχαν τα μεγαλύτερα οφέλη από την πανδημία. Στην αρχή οι αναλυτές έλεγαν ότι θα ισορροπήσει η αγορά και θα διορθώσουν προς τα κάτω οι ναύλοι έως τα τέλη του 2021.Όμως δεν συνέβη αυτό. Και δεν θα διορθώσουν το λιγότερο έως το 2023. Τώρα έχουμε γεωπολιτικές εξελίξεις και οι επιπτώσεις είναι πολύπλευρες. Υπάρχουν διαταραχές από την πανδημία. Ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι υπεύθυνη δεν είναι η ναυτιλία. Τα πλοία είναι εδώ και ταξιδεύουν. Την κατάσταση εκτός από την πανδημία και τον πόλεμο στην Ουκρανία επιδεινώνουν και οι νέοι περιβαλλοντικοί κανονισμοί που είναι αρνητικοί για την παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα. Κανείς δεν ξέρει που θα πάει η κατάσταση.

Remaining Time-0:00

Fullscreen

Mute

– Υπάρχει δραματική αύξηση των καυσίμων. Όλοι λένε ότι η απάντηση είναι η μείωση της ταχύτητας πλεύσης των πλοίων. Όμως κανείς δεν μειώνει ταχύτητα γιατί δεν υπάρχουν αρκετά πλοία να συμπληρώσουν τα κενά που θα δημιουργηθούν αν η διάρκεια του ταξιδιού μεγαλώσει.

– Στη ναυτιλία το βασικό στοιχείο είναι η διαταραχή. Στη ζωή μου δεν έχω ξαναζήσει τέτοιο disruption. Η ναυτιλία ευτυχώς ή δυστυχώς επωφελείται έστω και μεσοπρόθεσμα από την υπάρχουσα διαμορφωμένη παγκοσμίως κατάσταση.

– Την ίδια ώρα, δημιουργούνται συνθήκες για έλλειψη προσφοράς χωρητικότητας αφού δεν ναυπηγούνται όσα πλοία θα χρειαστούν τα επόμενα χρόνια για να μεταφέρουν εμπορεύματα και να καλύψουν τη ζήτηση…

– Με τις κυρώσεις στη Ρωσία τιμωρούνται οι Ευρωπαίοι αφού η Ευρώπη εξαρτάται απόλυτα από τη Ρωσία. Οι κυρώσεις είναι μία πολιτική απόφαση όμως κανείς δεν σκέφτηκε τα επιπτώσεις στου πολίτες.( Ιωάννης Κούστας)

Βαγγέλης Μαρινάκης: Οι υψηλοί ναύλοι μετά από 10 χρόνια που ήταν στα πολύ χαμηλά τους είναι κάτι το φυσιολογικό. Η σταδιακή άρση των lock down θα βοηθήσει στην άνοδο της ναυλαγοράς και των δεξαμενόπλοιων. Είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος της χρονιάς θα ανοίξει πλήρως και η Κίνα και η κατανάλωση θα κορυφωθεί και η ναυλαγορά των μεγάλων δεξαμενόπλοιων γιατί ήδη τα μικρότερα έχουν ήδη αρχίσει να ανεβαίνουν.

– Συμφωνώ ότι η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν ήταν σωστή. Επίσης ότι πρέπει να απεξαρτηθεί η ΕΕ από τη Ρωσία όσο αφορά σε θέματα ενέργειας αλλά και πρώτων υλών. Όμως το πρόβλημα αν αρχίσει να λύνεται από σήμερα θα χρειαστεί δύο χρόνια μέχρι την ολοκλήρωσή του. Δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην καθημερινότητα. Επιβάλλονται κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο και η Ρωσία το πουλάει με έκπτωση έως και 50% σε Κίνα και Ινδία. Τα διυλιστήρια της Ινδίας το επεξεργάζονται και πωλούν τα προϊόντα στην Ευρώπη, όπως το gaz oil σε υψηλότατες τιμές. Και στο τέλος της ημέρας αντί να τιμωρηθεί η Ρωσία τιμωρούνται οι Ευρωπαίοι πολίτες με τις μεγάλες αυξήσεις των τιμών.

– Η απεξάρτηση από τη Ρωσία θα έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα.

– Για να κάνεις επενδύσεις στη ναυτιλία πρέπει να έχεις έναν δυνατό ισολογισμό. Είναι το σημαντικότερο αυτό. Τρέχουμε πρόγραμμα ναυπηγήσεων από το 2020 ύψους τεσσάρων δισεκατομμυρίων σε δεξαμενόπλοια, LNG και container vessels. Επενδύουμε σε σύγχρονα πλοία που θα είναι η λειτουργία τους εναρμονισμένη με τους νέους κανονισμούς. Είμαστε ταγμένοι σε αυτόν τον σκοπό.

– Το LNG θα είναι το εναλλακτικό καύσιμο στη ναυτιλία για τα επόμενα χρόνια. Η συνεχής επένδυση στο LNG είναι το μυστικό της ανταγωνιστικότητας.

Αγγελική Φράγκου: Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι της Ιστορίας. Υπάρχει διαταραχή στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα λόγω της πανδημίας και του πολέμου στην Ουκρανία. Όμως οι ναυλαγορές θα ανέβουν και άλλο αφού ο κόσμος άρχισε να επανέρχεται στην καθημερινότητα, να καταναλώνει ακόμα περισσότερο και να ταξιδεύει. Θα αυξηθούν οι ναύλοι σε φορτηγά δεξαμενόπλοια και containers.

– H στρατηγική που ακολουθούμε μέσω της Navios που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εισηγμένη ναυτιλιακή εταιρεία στο αμερικανικό χρηματιστήριο μας δικαιώνει. Η πανδημία μας έδωσε την ευκαιρία να ενοποιήσουμε τις εταιρείες μας που είχαν στόλους με συγκριμένο τύπο πλοίων δημιουργώντας μία μεγάλη. Ο συνδυασμός αυτός του να έχουμε συγκεντρωμένα πλοία διαφόρων τύπων μας δίνει ευελιξία, δύναμη και την ικανότητα να αναζητούμε ευκαιρίες. Αν έχεις στόλο με έναν τύπο πλοίου χάνεις την ευελιξία σου. Τώρα έχουμε μεγάλη ρευστότητα και έχουμε μία ασφάλεια.

– Έχουμε πρόγραμμα ναυπήγησης και δεν το κοιτάμε από την πλευρά των νέων περιβαλλοντικών κανονισμών. Έχουμε μεγάλο ναυπηγικό πρόγραμμα άνω του ενός δισεκατομμυρίου γιατί η ναυτιλία δεν σταματάει ποτέ και πρέπει να εκσυγχρονίζουμε τον στόλο και κάθε φορά να κάνουμε τα ενδεδειγμένα βήματα.

– Οι εισηγμένες έχουμε μεγάλα νομικά τμήματα. Ζητάμε τη γνώμη των δικηγόρων για όλα τα θέματα αφού πρέπει να είμαστε εναρμονισμένοι με τους κανόνες των ΗΠΑ, της Μεγάλης Βρετανίας και της ΕΕ. Στο θέμα των κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας κάνουμε όλα όσα προβλέπονται. Ακολουθούμε αυστηρά όλους τους κανονισμούς αν και σε πολλές περιπτώσεις βρισκόμαστε αντιμέτωποι με αντίθετες μεταξύ τους νομοθεσίες, με περιφερειακές νομοθεσίες που θέτει κάθε κράτος ξεχωριστά.

Χάρης Βαφειάς: «Βρισκόμαστε στο σημείο που όλα τα δεδομένα συγκλίνουν στην πρόβλεψη ότι πάμε σε ακόμα καλύτερες ναυλαγορές. Το βιβλίο παραγγελιών πλοίων βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό άρα υπάρχει μικρότερη προσφερόμενη χωρητικότητα από τη ζήτηση για μεταφορά εμπορευμάτων.

– Υπάρχει ανησυχία των πλοιοκτητών για τα εναλλακτικά καύσιμα και για αυτό δεν δίνουν παραγγελίες στα ναυπηγεία.

– Οι νέοι κανονισμοί προσανατολίζονται στη μείωση της ταχύτητας των πλοίων κάτι που είχαν προτείνει οι Έλληνες πριν από 3-4 χρόνια αλλά κανείς δεν άκουγε. Η μείωση ταχύτητας θα μεγαλώσει τον χρόνο του ταξιδιού και χρειαστούν περισσότερα πλοία για να καλύψουν τις μεταφορικές ανάγκες. Τα πλοία μεγαλώνουν ηλικιακά και λιγοστεύουν.

– Οι ναυλαγορές των LPG και LNG είναι καλές γιατί δεν ναυπηγούνται πολλά τέτοιου τύπου πλοία.

– Τα πράγματα δείχνουν καλά για όλες τις ναυλαγορές και αυτό δεν θα είναι προσωρινό.

– Στο θέμα των κυρώσεων υπάρχουν γκρίζες ζώνες. Άλλες κυρώσεις οι ΗΠΑ, άλλες η Ευρώπη και δεν ξέρουμε εάν το ρωσικό πετρέλαιο που θα μεταφέρουμε είναι νόμιμο ή όχι. Ακόμη και αν μπορούμε να το μεταφέρουμε οι έλεγχοι είναι τόσο αυστηροί που καθυστερούν τα πλοία και δημιουργούν άλλα προβλήματα. Οι δικηγόροι μας δίνουν και αυτοί «γκρίζες» -ήξεις/αφίξεις συμβουλές αφού δεν υπάρχει κάτι ξεκάθαρο.

Αυτά από τους εφοπλιστές. Ας δούμε τώρα και ένα πρώτο σχόλιο για τους αγνούς, θαρραλέους και πρωτοπόρους επιχειρηματίες μας, το «καμάρι του έθνους» μας…

Η ακριβή ειλικρίνεια των εφοπλιστών και οι ανυποψίαστοι χρηματοδότες της

Δεν φάνηκε να συμμερίζονται ιδιαίτερα οι Έλληνες εφοπλιστές τη διακριτική παραίνεση του πρωθυπουργού, στα λαμπερά εγκαίνια των Ποσειδωνίων, ότι «η συγκυρία και η νομιμότητα ζητούν και από τη ναυτιλία να συμμεριστεί την ανάγκη να επιστρέψει η σταθερότητα και η ισορροπία στην υφήλιο».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πλέκοντας τη Δευτέρα το σύνηθες εγκώμιο στον ελληνικό εφοπλισμό, προσπάθησε να απαλύνει τον «πόνο» του μερικού εμπάργκο στο ρωσικό πετρέλαιο με φιλοφρονήσεις για «την ικανότητα της ελληνικής ναυτοσύνης να μετατρέπει σε ευκαιρία την κάθε δοκιμασία» και για τα «νέα λιμάνια που περιμένουν να κατακτηθούν από τα ελληνικά πετρελαιοφόρα που κυριαρχούν στον παγκόσμιο στόλο».

Δεν ίδρωσε ιδιαίτερα το αυτί των θαλασσοκρατόρων Ελλήνων, που είχαν άλλωστε υποδειχθεί από τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ ως οι βασικοί υποβολείς της εξαίρεσης από τις κυρώσεις της μεταφοράς ρωσικού πετρελαίου από ευρωπαϊκά πλοία σε τρίτες χώρες.

Λίγες ώρες μετά το πρωθυπουργικό πέρασμα, στα ίδια τα Ποσειδώνια, τέσσερις κορυφαίοι εκπρόσωποι του εγχώριου εφοπλισμού (Χάρης Βαφειάς, Αγγελική Φράγκου. Βαγγέλης Μαρινάκης, Γιάννης Κούστας) σε δημόσια συζήτηση «έστησαν στον τοίχο» τις ευρωπαϊκές κυρώσεις στη Ρωσία, αντιμετωπίζοντάς τις ουσιαστικά ως αυτοκυρώσεις εις βάρος της ίδιας της Ε.Ε. «Εχουν πολλές γκρίζες ζώνες», είπε ο ένας, «έχουμε τεράστιο πρόβλημα όταν πρέπει να δούμε αν ένα φορτίο είναι νόμιμο ή όχι», είπε ο άλλος.

«Οι Ρώσοι κερδίζουν τουλάχιστον τα διπλάσια από αυτά που κέρδιζαν προπολεμικά», πρόσθεσε ο τρίτος, «Το να πω δεν θα μεταφέρω ρωσικό πετρέλαιο ίσως βοηθούσε στη δημοσιότητα των εταιρειών μας, αλλά νομίζω ότι είναι ανοησία, τόσο απλά», είπε ο τέταρτος. Κι όλοι τους συμφώνησαν ότι ο μεγάλος χαμένος των κυρώσεων είναι η Ευρώπη και οι Ευρωπαίοι πολίτες.

Δύσκολα θα μπορούσε να διαφωνήσει με την κυνική ειλικρίνεια των Ελλήνων καραβοκυραίων, που με πάνω από 5.000 ποντοπόρα στην ιδιοκτησία τους, ελέγχουν το 21% του παγκόσμιου στόλου, πρώτοι με διαφορά, και είναι οι κυρίαρχοι των θαλάσσιων μεταφορών πετρελαίου, αερίου, πρώτων υλών, κοντέινερ με όλα τα αγαθά του κόσμου.

Αυτό που λείπει, βεβαίως, από αυτή την ειλικρίνεια είναι ότι κατά κανόνα τα εμπόδια που τους ορθώνουν γεωπολιτικές ή άλλες διαταραχές στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα, της οποίας αποτελούν καθοριστικό κρίκο, τα υπερβαίνουν ταχύτατα. Είτε αναπληρώνοντας μια χαμένη αγορά με μιαν άλλη, είτε απογειώνοντας τους ναύλους μεταφοράς. Όπως ακριβώς συνέβη με την αύξηση από 50% έως και 400% (!) στους ναύλους κοντέινερ και ξηρού φορτίου μετά τα λοκντάουν, ή με τον τριπλασιασμό των ναύλων για πετρέλαιο και υγροποιημένο αέριο μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.

Αυτά τα «εμπόδια» μεταφράστηκαν για τους Ελληνες πλοιοκτήτες σε πλημμυρίδα ρευστότητας που εκτοξεύει την αξία των εταιρειών τους σε ιλιγγιώδη επίπεδα: στα 101 δισ. δολάρια ανέβηκε η αξία των 50 κορυφαίων Ελλήνων πλοιοκτητών, με τα 2000 πλοία τους, πράγμα που μας επιτρέπει να υπολογίζουμε ότι στο σύνολό τους έχουν περιουσία που ξεπερνά κατά πολύ το ελληνικό ΑΕΠ. Στο οποίο θεωρητικά εισφέρουν ένα ισχνό 7%, καμιά δεκαριά δισ. ευρώ, αν και δεν είναι σαφές μέσω ποιας διαδρομής φτάνει εδώ έστω κι ένα μικρό μέρος από τα τεράστια έσοδά τους, μια και τα πλοία τους είναι σπαρμένα σε όλο τον κόσμο, σε άλλες σημαίες ευκαιρίας.

Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κάτι από τα κέρδη των Ελλήνων πλοιοκτητών φτάνει εδώ, για να βγάλουμε ένα δίκαιο ισοζύγιο οφέλους- ζημίας πρέπει να υπολογίσουμε και τι βγαίνει. Γιατί τα αυξημένα κόστη μεταφοράς που οι ίδιοι διαμορφώνουν αξιοποιώντας το παγκόσμιο μονοπώλιό τους είναι μέρος της πληθωριστικής έξαρσης, των τρελών ανατιμήσεων και της ιλιγγιώδους ακρίβειας που πλήττει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Με λίγα λόγια, εκόντες άκοντες, είμαστε όλοι χρηματοδότες της πλημμυρίδας εσόδων και κερδών των Ελλήνων πλοιοκτητών, που έχουν γίνει αντικείμενο θαυμασμού και εγκωμίων από την κυβέρνηση και άλλες φίλιες δυνάμεις.

Με το αζημίωτο, βέβαια, αν κρίνουμε από τη γενναιοδωρία με την οποία οι Έλληνες εφοπλιστές έπνιξαν στη διαφήμιση λαμπερά ένθετα και αφιερώματα στα Ποσειδώνια τα οικεία και φίλια ΜΜΕ.

 

ΠΗΓΗ: Γιάννης Κιμπουρόπουλος Εφσυν, NewMoney