Αμερικανοδουλεία, ανιστορικότητα και δεσμεύσεις
Τη «χωρίς όρια» εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στα ενεργειακά σχέδια των ΗΠΑ επισφράγισε η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον, όπως επιβεβαιώθηκε μετά και το ευρωατλαντικό παραλήρημά του χτες στο Κογκρέσο, όπως και από τα όσα προηγήθηκαν, στη συνάντησή του με τον Αμερικανό Πρόεδρο και στις υπόλοιπες επαφές πίσω από κλειστές πόρτες.
Χτες ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το Κογκρέσο, όπου τον δέχτηκε η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Ν. Πελόζι, εκφράζοντας «ευγνωμοσύνη για τη φιλία μας στο ΝΑΤΟ» και «αναγνώριση» για τον ρόλο της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία.
Ο δε Κυρ. Μητσοτάκης έσπευσε να μιλήσει για «παράλληλες πορείες» που χάραξαν οι δύο χώρες όλα αυτά τα χρόνια, υπογραμμίζοντας ότι σήμερα η διμερής σχέση βρίσκεται στο «ισχυρότερο και καλύτερο επίπεδο όλων των εποχών».
Λίγο αργότερα, απευθύνοντας ομιλία στην Κοινή Σύνοδο της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων, επιστράτευσε αρχικά ως «ορεκτικό» ένα ανιστόρητο κρεσέντο, για να υποστηρίξει τα γνωστά προσχήματα που βαφτίζουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τη μοιρασιά της λείας «σύγκρουση ανάμεσα στη δημοκρατία και τον αυταρχισμό», τη δε εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο υπεράσπιση, δήθεν, των «κοινών αξιών» των δύο χωρών, που «στάθηκαν πάντα στη σωστή πλευρά της Ιστορίας».
Σε αυτό το πλαίσιο, χαιρέτισε τις ΗΠΑ που ...πάντα «προώθησαν και υπερασπίστηκαν τις δημοκρατικές αξίες» (προφανώς με τις γνωστές χούντες, τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τα υπόλοιπα εγκλήματα από την Κύπρο μέχρι τη Γιουγκοσλαβία και από το Ιράκ μέχρι το Αφγανιστάν και τη Λιβύη). Ως τέτοιο δείγμα χαιρέτισε - αυτονόητα - το Σχέδιο Μάρσαλ, για τη σταθεροποίηση της αστικής εξουσίας και το τσάκισμα του λαϊκού κινήματος μετά τον Β' ΠΠ, ενώ έφτασε στο σημείο, αφού πρώτα εξήγησε πόσο λάθος ήταν «να πιστέψουμε ότι η εμβάθυνση της ΕΕ θα έκανε τον πόλεμο αδιανόητο», να παρομοιάσει την ελληνική απελευθερωτική Επανάσταση του 1821 με την ιμπεριαλιστική σύγκρουση Ρωσίας - ΝΑΤΟ στο έδαφος της Ουκρανίας!
Όλος αυτός ο ανιστόρητος αχταρμάς, προκειμένου να δικαιολογήσει τη συμμετοχή στον πόλεμο στο πλευρό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, ενώ έσπευσε να θυμίσει ότι η κυβέρνησή του ενίσχυσε από την πρώτη στιγμή και με στρατιωτικά μέσα την Ουκρανία, ώστε όπως είπε «ο Πούτιν να ηττηθεί», στο όνομα της... αντιμετώπισης του αναθεωρητισμού, όπως είπε στους εκπροσώπους των ΗΠΑ, που δεν έχουν αφήσει σύνορο που να μην επαναχάραξαν με το αίμα των λαών.
Αναφέρθηκε ακόμα στο Κυπριακό, καλώντας να επιλυθεί σε κατεύθυνση σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και όχι με «λύση» δύο κρατών, την ώρα που τα σχέδια συνεκμετάλλευσης και «ΝΑΤΟικής συνοχής», που προωθούν οι ΗΠΑ, φέρνουν στο τραπέζι το ένα πίσω από το άλλο τα σχέδια ανοιχτής ή συγκαλυμμένης διχοτόμησης.
Αποφεύγοντας δε να αναφερθεί ονομαστικά στην Τουρκία, διαβεβαίωσε τους Αμερικανούς ότι η κυβέρνηση είναι «πάντα ανοιχτοί σε διάλογο», ενώ ζήτησε να σταματήσουν οι υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά στο Αιγαίο, ανάγοντας τους Αμερικανούς σε παράγοντα δήθεν «εγγύησης» των κυριαρχικών δικαιωμάτων, την ώρα που τα σχέδιά τους δίνουν «αέρα στα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας.
Εξάλλου, δίνοντας ξανά το υπόβαθρο των επικίνδυνων διευθετήσεων που δρομολογούνται, επανέλαβε ότι το τελευταίο που χρειάζονται οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ «είναι άλλη μια εστία αστάθειας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο», καλώντας μάλιστα τους Αμερικανούς να το λάβουν υπόψη και στις αποφάσεις τους για πωλήσεις οπλισμού στην Ανατολική Μεσόγειο (αφού η αμερικανική κυβέρνηση εξετάζει να εγκρίνει πώληση νέων F-16 στην Τουρκία). Ζώνη όπου - είπε - έχουν «ζωτικά συμφέροντα», εξ ου και έφτασε ...να τους καλεί να μείνουν «δεσμευμένοι» και σε στενή διασύνδεση με χώρες της περιοχής με τις οποίες μοιράζονται τις ίδιες «αξίες».
Ως τέτοια έσπευσε να παρουσιάσει ξανά την Ελλάδα, αναφερόμενος και στη νέα Συμφωνία για τις Βάσεις, διαφημίζοντας ξανά την αξία ειδικά της Σούδας για τα στρατιωτικά σχέδια των ΗΠΑ, αλλά και της Αλεξανδρούπολης, την οποία παρουσίασε ως ενεργειακό κόμβο για ολόκληρη την περιοχή «την ώρα που προσπαθούμε να απεξαρτηθούμε από το ρωσικό αέριο». Καταχειροκροτήθηκε γι' αυτό από τους Αμερικανούς, καθώς η «ανάπτυξη» αυτή της πόλης ταιριάζει γάντι στα αμερικανικά σχέδια για αύξηση των δικών τους πωλήσεων και συνολικά προώθηση των σχεδιασμών τους στην περιοχή.
Φυσικά, δεν παρέλειψε να αναφερθεί στο «φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις αμερικανικών εταιρειών στην Ελλάδα», αποθεώνοντας τον «δυναμισμό των ανοιχτών οικονομιών» και αποδίδοντας τις «κοινωνικές ανισότητες» ...στον λαϊκισμό.
Κλείνοντας την ομιλία του μετέφερε την «υπόσχεση» - την οποία με θράσος παρουσίασε περίπου ως ...λαϊκή απαίτηση, την ώρα μάλιστα που ο ελληνικός λαός σε πολύ μεγάλα ποσοστά διαφωνεί με την εμπλοκή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια - ότι «στεκόμαστε μαζί με τις ΗΠΑ όποτε και όπου χρειαστεί».
Άθλια ήταν στην πλειοψηφία τους τα ρεπορτάζ των τηλεοπτικών σταθμών και των ιστοσελίδων για την επίσκεψη του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ, την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η συνάντηση με τον Μπάιντεν. Τόνοι άχρηστης πληροφορίας εκτοξεύονταν δεξιά και αριστερά: Για τη γραβάτα του Προέδρου των ΗΠΑ, που είχε πάνω της ελληνικές σημαίες, για τα «κρυφά μηνύματα» στην ομιλία Μπάιντεν, για τους «εκλεχτούς» ομογενείς καλεσμένους στη δεξίωση στον Λευκό Οίκο, για τις ενδυματολογικές προτιμήσεις επισκεπτών και οικοδεσποτών, για το μενού στο επετειακό φαγοπότι που ακολούθησε. Όλα αυτά για να μας πουν ότι το κλίμα ήταν «θερμό» στην υποδοχή του πρωθυπουργού, ότι υπήρξαν «χημεία» και «φιλική διάθεση», κι επομένως οι ΗΠΑ «θα στηρίξουν την Ελλάδα στα εθνικά της θέματα, έναντι της Τουρκίας», όπως ήταν η κατακλείδα των περισσότερων σχολιαστών. «Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει»!
Η «διπλωματία της γραβάτας», όμως, την οποία εκθείαζαν τα αστικά ΜΜΕ, καμιά σχέση δεν έχει με τους σφοδρούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς που μαίνονται στο προσκήνιο και το παρασκήνιο, με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τη βαθιά ελληνική εμπλοκή, με την ένταση στα Ελληνοτουρκικά που κλιμακώνεται στο έδαφος αυτών των ανταγωνισμών, με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα - με τη σύμφωνη γνώμη όλων των αστικών κομμάτων - για μεγαλύτερη συμμετοχή στα ευρωατλαντικά σχέδια και για σταθερή υπεράσπιση της «ΝΑΤΟικής συνοχής». Αυτά είναι που βάζουν σε κίνδυνο πρώτα απ' όλα τον λαό μας, που γίνεται στόχος, αλλά και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, ενώ αυτό που συζητήθηκε τελικά, όταν οι πόρτες έκλεισαν, ανάμεσα στον Μητσοτάκη και στον Μπάιντεν, ήταν να υπάρξει προσήλωση στην ατζέντα που αποφασίστηκε στην τελευταία συνάντηση του Ελληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο Πρόεδρο. Δηλαδή, στον αμερικανοΝΑΤΟικό «οδικό χάρτη» των διευθετήσεων στην περιοχή, που περιλαμβάνει και τα Ελληνοτουρκικά, προετοιμάζοντας το έδαφος για να φορεθούν ...γραβάτα στον λαό επώδυνες και επικίνδυνες «λύσεις» στο Κυπριακό, στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.
Ο κύριος Μητσοτάκης πέρα από τα συμφέροντα που εκπροσωπεί δεν έχασε την ευκαιρία να προωθήσει και τα οικογενειακά του. Πήρε ως γνωστόν μαζί του στο ταξίδι και τη γυναίκα και τις κόρες του. Οι καλές σχέσεις και οι γνωριμίες πέραν του Ατλαντικού πάντα είναι χρήσιμες για τις πολιτικές δυναστείες και τους απογόνους τους. Διαβάζουμε στα σχετικά ρεπορτάζ: Τη σύζυγο του πρωθυπουργού Μαρέβα Μητσοτάκη και τις δύο κόρες τους, Δάφνη και Σοφία, υποδέχθηκε με χαμόγελο η Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, στον Λευκό Οίκο.
Η Τζιλ Μπάντεν μάλιστα, στις δηλώσεις που έκαναν οι δύο ηγέτες πριν από τη δεξίωση που παρέθεσε το προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ στον Κυριάκο και τη Μαρέβα Μητσοτάκη, πήρε για λίγο τον λόγο και έκανε ιδιαίτερη μνεία στη σύζυγο του Έλληνα Πρωθυπουργού και τις δύο κόρες της, οι οποίες βρίσκονταν εκεί.
"Είναι τιμή μου που υποδέχομαι τον κ. Μητσοτάκη και τη σύζυγό του Μαρέβα, τις κόρες του Σοφία, τη Δάφνη. Ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε να εμβαθύνουμε τις φιλικές μας σχέσεις". Μάλιστα, σε εκείνο το σημείο κάλεσε τις δύο κόρες του πρωθυπουργού να σηκωθούν για να τις δουν οι εκλεκτοί καλεσμένοι, όπως και έγινε.
Όλα τα παραπάνω θα χρειασθούν και ως προσωπικές συστάσεις στους σχετικούς κύκλους και φυσικά στις μελλοντικές «δουλίτσες».
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης,
Thetoc.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου