Η επιστροφή του Λένιν και οι «Θέσεις του Απρίλη»

 Η επιστροφή του Λένιν και οι «Θέσεις του Απρίλη»

16 Απρίλη 1917.

Ήταν Πάσχα.

Τα εργοστάσια δεν λειτουργούσαν. Οι εφημερίδες δεν βγήκαν. Όμως, στις περιοχές της Πετρούπολης Βίμποργκ, Μοσκβά, Νάρβα, του Νησιού Βασιλίεφκσι, Πετρογκράντ και Λιτόφ της πρωτεύουσας τη μέρα αυτή έγιναν συνελεύσεις των μπολσεβίκων, όπου και ανακοινώθηκε η προσεχής άφιξη του Λένιν. Οι μπολσεβίκοι της Πλευράς του Βίμποργκ περιφέρονταν τους δρόμους της περιοχής με την αφίσα: «Σήμερα μας έρχεται ο Λένιν!»

Στο νησί Βασιλίεφσκι τοιχοκολλήθηκαν προκηρύξεις που υπόδειχναν την ώρα και το μέρος της συγκέντρωσης για την πορεία προς τον Φινλανδικό Σταθμό. Στην περιοχή Νάρβας περνούσαν από τα σπίτια των εργατών για να τους ειδοποιήσουν. Οι μπολσεβίκοι της περιοχής Μοσκόφσκι οργάνωσαν επειγόντως συλλαλητήριο, για να χαιρετίσουν στην επικείμενη άφιξη του Λένιν.

Στον προτελευταίο σταθμό τον προϋπάντησε κλιμάκιο του Γραφείου της ΚΕ με επικεφαλής το Σλιάπνικωφ, τον οποίο ο Λένιν βομβάρδισε με ερωτήσεις για να ενημερωθεί για την κατάσταση στη κοινωνία, στο κόμμα και για τις αιτίες της στροφής της Πράβδα προς την “εθνική άμυνα”και για τις θέσεις των ηγετικών συντρόφων. Στο σταθμό της Πετρούπολης τον περίμεναν τα μέλη της ΚΕ και το επιτελείο της Πράβδα με τον Κάμενεφ τον οποίο με καλή διάθεση τον επιπλήττει: “Τι είναι αυτά που γράφεις στην Πράβδα; Διαβάσαμε ορισμένα άρθρα σου και για να είμαι ειλικρινής δεν είπαμε καλά πράγματα για σένα.”

Το βράδυ, όπως έγραψε η «Πράβντα», στον Φινλανδικό Σταθμό ήρθαν για να υποδεχτούν τον Λένιν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και πρώτ' απ' όλα εργάτες. Ντυμένοι γιορταστικά, συγκεντρώνονταν γύρω από τις σημαίες των εργοστασίων τους. Η Κρονστάνδη έστειλε ένα μεικτό απόσπασμα για την πανηγυρική υποδοχή και περιφρούρηση του ιδρυτή του κόμματος των μπολσεβίκων. Δίπλα στην εργατική πολιτοφυλακή και τους κοκκινοφρουρούς στέκονταν οι στρατιώτες.

Επικεφαλής της υποδοχής ήταν αντιπροσωπεία της Κεντρικής Επιτροπής, της Επιτροπής της Πετρούπολης, καθώς και της συντακτικής επιτροπής της «Πράβντα».

Σε άρθρο της εφημερίδας, αφιερωμένο στην υποδοχή στον Φινλανδικό Σταθμό, αναφερόταν: «Στις 11.10' μ.μ. πλησίασε το τρένο. Βγήκε ο Λένιν, τον οποίο χαιρετούσαν φίλοι και παλιοί του συναγωνιστές. Κάτω από τις σημαίες του Κόμματος κατευθύνθηκε στο σταθμό, ενώ ο στρατός παρουσίαζε όπλα. Προχώρησε πιο πέρα, κατά μήκος του μετώπου των στρατιωτών, που ήταν παραταγμένοι στο σταθμό και παρουσίαζαν όπλα, και πέρασε δίπλα από την εργατική πολιτοφυλακή. Παντού γινότανε δεκτός με θαυμασμό».

Στην αίθουσα του σταθμού τον Λένιν περίμεναν τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής, της Επιτροπής της Πετρούπολης, οι καθοδηγητές των Αχτιδικών Οργανώσεων των μπολσεβίκων, αντιπροσωπεία του Σοβιέτ της Πετρούπολης. Εξ ονόματος του Σοβιέτ της Πετρούπολης απηύθυνε χαιρετισμό ο Τσχεΐντζε. Η παρουσία του ηγέτη των μενσεβίκων, προέδρου του μεγαλύτερου Σοβιέτ της χώρας, που έπαιξε την εποχή εκείνη το ρόλο του πανρωσικού κέντρου των Σοβιέτ, έδειχνε ότι οι συμβιβαστές δεν μπορούσαν να μην πάρουν υπόψη τους την ολοένα και πιο πλατιά επιρροή του μεγαλύτερου πολιτικού κόμματος της χώρας. Δεν μπορούσαν να μην υποδεχτούν τον αρχηγό του. Ο Λένιν άκουσε τον Τσχεΐντζε και μίλησε κι αυτός, απευθύνοντας όμως το λόγο του στους μπολσεβίκους της Πετρούπολης, στους εκπροσώπους των εργοστασίων, των επιχειρήσεων, των στρατιωτικών μονάδων. Μετά βγήκε στην πλατεία. Είχαν προβλέψει να χρησιμοποιηθεί σαν βήμα ένα αυτοκίνητο, αλλά ήρθε τόσος πολύς κόσμος να δει τον Λένιν, ώστε αναγκάστηκε ν' ανεβεί σ' ένα τεθωρακισμένο.

«Ζήτω η σοσιαλιστική επανάσταση!»

Έγινε επίσημα δεκτός από τον Τσχέϊτζε τον πρόεδρο του Σοβιέτ της Πετρούπολης τον οποίο προσπέρασε σύντομα για να απευθυνθεί προς το πλήθος που τον περίμενε έξω από το σταθμό ξεκίνησε την ομιλία του με την προσφώνηση: “αγαπητοί σύντροφοι στρατιώτες, ναύτες και εργάτες” Για να καταλήξει: “Αν όχι σήμερα ή αύριο από μέρα σε μέρα μπορεί να έλθει η κατάρρευση ολόκληρου του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Η Ρώσικη επανάσταση, που εσείς πραγματοποιήσατε, αποτελεί την αρχή αυτής της πορείας και την απαρχή μιας νέας εποχής. Ζήτω η παγκόσμια σοσιαλιστική επανάσταση.”(οπ π) Σόκ!

Ο Λένιν μίλησε όχι για την αστική αλλά για την ανάγκη της σοσιαλιστικής επανάστασης. Η ομιλία του ήταν μια δυνατή έκρηξη, ψυχρολουσία, για τα ηγετικά κλιμάκια του κόμματος!!

Το σύνθημα δεν ήταν τυχαίο. Μια καινούργια πολιτική γραμμή που υπαινισσόταν στα γράμματα από μακριά θα παρουσιαστεί την επομένη σε Μπολσεβίκους, Μενσεβίκους και Εσέρους. Μόνη που συμφώνησε μαζί του η Αλεξάνδρα Κολοντάϊ.

Όμως όταν έχεις καβαλήσει το κύμα της ιστορίας τίποτα δεν σε σταματά…

(συνεχίζεται)