Κάτω ο πόλεμος και το σύστημα που τον γεννάει!
Βαγγέλης Σακκάτος*
Ο πρόεδρος της σημερινής Ρωσίας Πούτιν είναι γέννημα και θρέμμα, όπως και ο διαλυτής της ΕΣΣΔ Γκορμπατσόφ, των σκοτεινών υπηρεσιών της KGB και σήμερα επικεφαλής του νέου κράτους των ολιγαρχών που προέκυψε με τη διάλυσή της, αυτών που λεηλάτησαν, πλιατσικολόγησαν και ιδιοποιήθηκαν την τεράστια δημόσια περιουσία του ρώσικου, του ουκρανικού και του σοβιετικού λαού, όπως έκαμαν και οι ομογάλακτές τους γραφειοκρατίες και των άλλων εκφυλισμένων εργατικών κρατών της Ανατολικής Ευρώπης.
Δύο μέρες πριν από την εισβολή του στην Ουκρανία, ο Πούτιν αναφέρθηκε απαξιωτικά σε αυτήν, πως δεν αποτελεί χώρα καθεαυτήν, αλλά είναι «κατασκεύασμα του Λένιν και των Μπολσεβίκων κι ας πάνε τώρα εκεί οι δημιουργοί της για να εισπράξουνε το “ευχαριστώ” με το γκρέμισμα των αγαλμάτων τους».
Αυτά τα, μεταξύ άλλων, λεγόμενα του Πούτιν σηκώνουν πολύ νερό και θα τα αντικρούσουμε με τη σειρά και με τεκμήρια.
1. Δεν ξέρω αν ο Πούτιν είναι μεγαλορώσος όπως ο Λένιν ή «ρωσοποιημένος αλλοεθνής», που «αληθινά αυτοί πάντοτε το παραξηλώνουν όσον αφορά την αληθινά ρώσικη νοοτροπία», όπως έλεγε ο ίδιος ο «μεγαλορώσος» Λένιν για τους μη Ρώσους Στάλιν και Τζερτζίνσκι (ο πρώτος ήταν Γεωργιανός και ο δεύτερος Πολωνός), κατακεραυνώνοντας τον «μεγαλορώσικο εθνικισμό και σωβινισμό τους» στο γεωργιανό ζήτημα (βλ. Β. Ί. Λένιν, «Απαντα», τόμ. 45, ελληνική έκδοση Σ.Ε., 1988, σελ. 356-362, και ρώσικη έκδοση, Μόσχα, 1977· βλ. και το βιβλίο μου «Το σοβιετικό Θερμιδώρ», εκδόσεις Δρόμων, Αθήνα 2019, σελ. 25-41).
Ο Λένιν έλεγε πάντοτε και έγραφε στις εργασίες του για το εθνικό ζήτημα πως «είναι απαραίτητο να ξεχωρίζουμε τον εθνικισμό του έθνους που καταπιέζει από τον εθνικισμό του έθνους που καταπιέζεται, τον εθνικισμό του μεγάλου έθνους από τον εθνικισμό του μικρού έθνους.
Απέναντι στον δεύτερο εθνικισμό, πάντοτε στην ιστορική πρακτική εμείς, οι πολίτες του μεγάλου έθνους, είμαστε υπεύθυνοι για τις αμέτρητες πράξεις βίας και μάλιστα κάτι περισσότερο, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, πραγματοποιούμε αμέτρητες πράξεις βίας και προσβολών» («Απαντα», τόμ. 45, σελ. 358-359).
Και αναφέρεται σε προσβλητικές εκφράσεις των μεγαλορώσων και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς για τους Πολωνούς, τους Τατάρους, τους Ουκρανούς, τους Γεωργιανούς και τους άλλους Καυκάσιους αλλοεθνείς.
Τελείως διαφορετικές είναι οι απόψεις του Λένιν και του Στάλιν ως προς τη δημιουργία και την τελική διαμόρφωση του υπό οικοδόμηση νέου εργατικού κράτους ομοσπονδιακού και πολυεθνικού.
Η πρόταση του Στάλιν ήταν αμοιβαίες σχέσεις και προσχώρηση της Ουκρανίας, της Λευκορωσίας, του Αζερμπαϊτζάν, της Γεωργίας και της Αρμενίας στη Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Σοβιετική Δημοκρατία της Ρωσίας (ΣΟΣΔΡ), με το δικαίωμα των αυτόνομων Δημοκρατιών, ενώ η πρόταση του Λένιν ήταν η δημιουργία της Ενωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστών Δημοκρατιών (ΕΣΣΔ), στη βάση της ισοτιμίας και της διατήρησης της κυριαρχίας τους. Αυτό έγινε στις 30 του Δεκέμβρη του 1922, όταν το 1ο Πανρωσικό Συνέδριο των Σοβιέτ αποφάσισε την ίδρυση της ΕΣΣΔ.
Προηγουμένως, ο Λένιν, σε γράμμα του προς τον Κάμενεφ στις 6.10.1922 του έγραφε: «Σ. Κάμενεφ! Κηρύσσω πόλεμο ζωής και θανάτου ενάντια στο μεγαλορωσικό σωβινισμό. Μόλις απαλλαγώ από αυτό το καταραμένο δόντι, θα τον φάω με όλα μου τα γερά δόντια. Πρέπει οπωσδήποτε να επιμείνουμε, ώστε στην ενωσιακή ΚΕΕ (Κεντρική Εκτελεστική Επιτροπή της ΕΣΣΔ. Β.Σ.), να προεδρεύουν με τη σειρά: ένας Ρώσος, ένας Ουκρανός, ένας Γεωργιανός κ.τ.λ. Οπωσδήποτε!
»Δικός σας
»Λένιν».
Για το γεωργιανό ζήτημα ο Λένιν είχε πραγματικά εξοργιστεί κατά των Ορτζονικίτζε, Στάλιν και Τζερζίνσκι, που είχαν σταλεί ως επιτροπή στη Γεωργία για διευθέτηση κάποιων ζητημάτων και εκεί συμπεριφέρθηκαν ως μεγαλορώσοι.
Κατηγορούσε τον Γεωργιανό, δηλαδή τον Στάλιν, ότι συμπεριφέρεται στους συμπατριώτες του ως «σκαιός μεγαλορώσος» «ντερζιμόρντα» (πρόσωπο της κωμωδίας του Ν. Γκόγκολ «Ο επιθεωρητής»: βάναυσος αστυνομικός που τ’ όνομά του έγινε συνώνυμο της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Σημείωση στον τόμο 45 των «Απάντων» του Λένιν, σελ. 560-562).
Και ο Λένιν συνεχίζει: «Πολιτικά υπεύθυνους για όλη αυτή την πραγματικά μεγαλορώσικη εθνικιστική καμπάνια πρέπει φυσικά να καταστήσουμε τον Στάλιν και τον Τζερζίνσκι» (ό.π.).
Παρέθεσα αρκετά αποσπάσματα από το γραφτό του Λένιν, γιατί τα λέει όλα. Τόσο ο Πολωνός Τζερζίνσκι όσο και ο Γεωργιανός Στάλιν είναι μεγαλορώσοι σοβινιστές! Και ο αμείλικτος κριτικός τους είναι ο «μεγαλορώσος» Λένιν (βλ. και το βιβλίο μου «Το σοβιετικό Θερμιδώρ», σελ. 35 κ.ε.).
Η Ουκρανία εντάχτηκε στη Σοβιετική Ενωση στις 6 Ιουλίου 1923 (με το παλαιό ημερολόγιο). Η χώρα τότε είχε έκταση 451.730 τετρ. χλμ. και πληθυσμό 30 εκατομμύρια κατοίκους.
Το έδαφός της είναι απέραντες εύφορες στέπες και μαζί με τη Ρωσία εθεωρούντο ανέκαθεν οι σιτοβολώνες του κόσμου. Παράγει το 30% της παγκόσμιας κατανάλωσης σιταριού και καλαμποκιού και το 80% του ηλιελαίου και όλα τα είδη των δημητριακών. Επίσης, μετά τη Μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση, είχε τεράστια βιομηχανική ανάπτυξη. Εχει μεγάλη και ευημερούσα ελληνική μειονότητα, στη Μαριούπολη, στην Οδησσό και σε άλλα μέρη της Αζοφικής Θάλασσας.
Από τον 5ο αιώνα π.Χ. άρχισαν να ιδρύονται σε όλα τα παράλια του Εύξεινου Πόντου ελληνικές αποικίες, οι οποίες ευδοκίμησαν και επέζησαν και διατηρήθηκαν μέχρι σήμερα, παρά τις επιδρομές των Γότθων, των Πολωνών και άλλων. Οι Ουκρανοί είναι Σλάβοι. Η ουκρανική γλώσσα έχει στενή συγγένεια με τη ρώσικη και λέγεται και «μικρορώσικη διάλεκτος». Εχουν γραφτεί σε αυτήν αξιόλογα έργα. Επί τσαρισμού, υπήρξε μεγάλη γλωσσική καταπίεση με αφομοιωτικούς σκοπούς.
Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση και την πολιτιστική χειραφέτηση των Σοβιετικών Δημοκρατιών, έγινε μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη της ουκρανικής γλώσσας και λογοτεχνίας.
Το 1919, επί πρωθυπουργίας Ελευθ. Βενιζέλου, στάλθηκε στην Ουκρανία το Α΄ Σώμα Στρατού υπό τον υποστράτηγο Νίδερ εναντίον των Μπολσεβίκων και ηττήθηκε. Εκτός από την ήττα, αυτή η εκστρατεία είχε και δυσμενείς συνέπειες τόσο για την εκεί πανάρχαια ελληνική ομογένεια όσο και για την Ελλάδα.
Αυτά τα ιστορικά.
Σήμερα έχουμε στην Ουκρανία πόλεμο. Εισβολή του Πούτιν, που εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για όλον τον κόσμο. Εισβολή που συντέλεσε στον γενικό συναγερμό και την κινητοποίηση του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, που θέτει σε κίνδυνο, κυριολεκτικά, την ύπαρξη της ανθρωπότητας, έχοντας φτάσει μέχρι και στον πυρηνικό συναγερμό του Πούτιν.
Τα σκοτεινά αντικοινωνικά συμφέροντα που ελέγχουν τον κόσμο και τον παγκόσμιο πλούτο είναι ικανά να τον καταστρέψουν. Ανθρωποι, γρηγορείτε!
Κάτω ο πόλεμος και το σύστημα που τον γεννάει!
*Συγγραφέας-δημοσιογράφος
ΠΗΓΗ: Εφσυν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου