Η ΛΑΡΚΟ αξίζει να ζήσει και στα χέρια του λαού θα γυρίσει

 Η ΛΑΡΚΟ αξίζει να ζήσει και στα χέρια του λαού θα γυρίσει

Ποια είναι τελικά η «καταχρεωμένη» ΛΑΡΚΟ. Γιατί πρέπει ο «φουκαράς φορολογούμενος» να πληρώνει τις «αμαρτίες» της; Αξίζει τίποτα ή πρέπει όπως πολύ θέλει η κυβέρνηση, και πολλοί πριν από αυτή, να την σπρώξουμε κοψοχρονιά σε κανένα κορόιδο μπας και γλιτώσουμε; Θα βρεθεί κανένα τέτοιο κορόιδο ή μήπως πρέπει να βάλουμε και το κατι τις τως προίκα της ώστε να τον ξεγελάσουμε; Εύλογα ερωτήματα αν ακούει κάποιος την κυβερνητική επιχειρηματολογία. Άλλωστε το έργο το έχουμε δει πολλές φορές. Τι ακριβώς είναι και τι σημαίνει ΛΑΡΚΟ;

Η ΛΑΡΚΟ είναι η μοναδική επιχείρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση που παράγει σιδηρονικέλιο μέσα από την επεξεργασία δικών της εγχώριων μεταλλευμάτων.

Η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της το 90% των καταγεγραμμένων κοιτασμάτων νικελίου σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα μεταλλεύματα αυτά είναι κοβαλτιούχα, γεγονός που τα καθιστά δυσεύρετα σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η χώρα μας έχει στο υπέδαφός της κοιτάσματα χρωμίου που μαζί με το νικέλιο είναι τα υλικά που δημιουργούν τον ανοξείδωτο χάλυβα, προϊόν τεράστιας αξίας που αξιοποιείται σε πολλές εφαρμογές και μέχρι σήμερα εισάγεται στη χώρα μας.

Στη ΛΑΡΚΟ έχουν πραγματοποιηθεί με επιτυχία: Πείραμα παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα. Πείραμα παραγωγής καθαρού νικελίου με τη μέθοδο της ηλεκτρόλυσης. Πείραμα παραγωγής καθαρού νικελίου και διαχωρισμού του κοβαλτίου με τη μέθοδο της υδρομεταλλουργίας. Αυτή η μέθοδος αξιοποιείται για την παραγωγή νικελίου που προωθείται στην κατασκευή συσσωρευτών ηλεκτρικής ενέργειας.

Η ΛΑΡΚΟ παράγει σιδηρονικέλιο. Το νικέλιο που είναι ενσωματωμένο στο τελικό προϊόν αποτελεί το 20 έως 25%. Το υπόλοιπο 75 έως 80% του τελικού προϊόντος που παράγει η ΛΑΡΚΟ και είναι πρωτογενής σίδηρος με ενσωματωμένο κατά 4 έως 5% κοβάλτιο, δεν πληρώνεται διαχρονικά από τους πελάτες της. Πληρώνεται μόνο το Ni.

Η ΛΑΡΚΟ παράλληλα με την παραγωγή σιδηρονικελίου παράγει και διάφορα υποπροϊόντα, όπως είναι η σκουριά μεταλλακτών που πωλείται όλη στο εξωτερικό, αλλά και η σκουριά ηλεκτροκάμινων, που ένα μικρό κομμάτι (14%) αξιοποιείται από 3 βιομηχανίες της Λοκρίδας οι οποίες το επεξεργάζονται και το πουλούν σε εξωτερικό και εσωτερικό ως ύλη για αμμοβολή. Το υπόλοιπο αυτών των προϊόντων έπεφτε στον Ευβοϊκό και από τον Μάρτη του 2020 γίνεται χερσαία απόθεση, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί πειράματα και μπορούν να αξιοποιηθούν.

Στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ στη Λάρυμνα Φθιώτιδας υπάρχει η δυνατότητα αξιοποίησης των χιλιάδων κυβικών ζεστών υδάτων ανά ώρα, όπως παραδείγματος χάρη με τη μέθοδο της τηλεθέρμανσης.

Στο εργοστάσιο της ΛΑΡΚΟ υπάρχει μονάδα παραγωγής οξυγόνου και αζώτου, η οποία αν εκσυγχρονιστεί έχει τη δυνατότητα της πλήρους κάλυψης των αναγκών των απαιτήσεων του εργοστασίου, αλλά και της επιπλέον προώθησης ως προϊόντος πώλησης.

Η ΛΑΡΚΟ έχει στην κατοχή της δικό της λιγνιτωρυχείο που μπορεί να καλύψει στο 100% τις απαιτήσεις καύσιμης ύλης που χρειάζεται για το μείγμα επεξεργασίας και έτσι να εξοικονομηθούν δεκάδες εκατομμύρια.

Η ΛΑΡΚΟ έχει στην κατοχή της βαρύ εξοπλισμό εξόρυξης και αποκάλυψης μεταλλευμάτων, ο οποίος αυτήν τη στιγμή έχει τη δυνατότητα με την απαιτούμενη συντήρηση να καλύψει μεγάλο μέρος της παραγωγής μεταλλευμάτων στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ.

Η ΛΑΡΚΟ έχει στην κατοχή της εγκαταστάσεις και εξοπλισμό μηχανολογικής και μηχανουργικής υποστήριξης σε καθημερινές εργασίες επισκευών και κατασκευών εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος. Εδώ και πολλά έτη δεν αξιοποιούνται έχοντας αντικατασταθεί με εργολάβους.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, ως συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων και στη βάση των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τον νόμο 4664/2020 που ψήφισε, προώθησε την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εκποίηση της ΛΑΡΚΟ σε κομμάτια.

Διορίζοντας ειδική διαχείριση και υλοποιώντας 2 έτη «εκκαθάριση εν λειτουργία» δημιούργησε τους όρους που απαιτεί το κεφάλαιο για να γίνει η ΛΑΡΚΟ ελκυστική προς αυτό.

Την 1η Φλεβάρη οι υπουργοί Χρ. Σταϊκούρας, Κ. Χατζηδάκης, και Κ. Σκρέκας ανακοίνωσαν ένα εκτρωματικό κυβερνητικό σχέδιο που προβλέπει την απόλυση των εργαζομένων μέχρι το τέλος Φλεβάρη και την απομάκρυνση αυτών και των οικογενειών τους από τους εργατικούς οικισμούς, με στόχο να δώσουν τη ΛΑΡΚΟ στους επίδοξους επενδυτές «τζάμπα και κλειστή», με τους εργαζόμενους στην ανεργία, παρότι υπάρχει πρόβλεψη στον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ότι το εργοστάσιο «θα παραδοθεί εν λειτουργία».

Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία τους απορρίπτουν το σχέδιο της κυβέρνησης, συνεχίζουν τον αγώνα τους και διεκδικούν:

- Να διασφαλιστεί η ενιαία και συνολική παραγωγική λειτουργία της ΛΑΡΚΟ.

- Να υπάρξουν σχέδιο και χρονοδιάγραμμα επισκευής, εκσυγχρονισμού, αύξησης της παραγωγής σε ένα ασφαλές περιβάλλον για τους εργαζόμενους.

- Να διασφαλιστούν όλες οι θέσεις εργασίας και η καταβολή του μόχθου τους στο 100%.

Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης και διαχρονικά των κυβερνήσεων ως προς τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ είναι ότι αυτή «δεν μπορεί να είναι βιώσιμη».

Σήμερα όμως πιο ξεκάθαρα παρά ποτέ είναι ορατό γιατί η ΛΑΡΚΟ εικονικά «δεν είναι βιώσιμη».

Με πρόσχημα ότι η ΛΑΡΚΟ έχει πρόστιμο για «κρατικές ενισχύσεις» έμεινε χρόνια μακριά από χρηματοδοτήσεις και δάνεια. Το γεγονός αυτό την έφερε πίσω στον εκσυγχρονισμό και στην ανάπτυξή της για να μπορεί να παραμείνει βιώσιμη.

Αυτά, σε συνδυασμό με το ότι με πολιτική απόφαση και ευθύνη διαχρονικά δεν είχαν προχωρήσει η καθετοποίηση της παραγωγής της και η παραπέρα ανάπτυξή της σύμφωνα με τις δυνατότητες που έχει, έφεραν την εικονική «μη βιώσιμη εταιρεία». Έφεραν την απαξίωση επί της ουσίας των δυνατοτήτων που έχει η χώρα μας να παράγει και να μεταποιεί τον ορυκτό της πλούτο ως τελικό προϊόν για τις ανάγκες της ελληνικής βιομηχανίας, των εργαζομένων και του ελληνικού λαού.

(Από την αιτιολογική έκθεση σχετικού σχεδίου νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ)

 

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης