Ηλεκτροπληξία από την τιμή ρεύματος στην Ε.Ε. Θάνατοι και απελπισία από την ενεργειακή φτώχεια

 Ηλεκτροπληξία από την τιμή ρεύματος στην Ε.Ε. Θάνατοι και απελπισία από την ενεργειακή φτώχεια

Στη... στρατόσφαιρα εξακολουθούν να κινούνται οι χονδρικές τιμές ρεύματος σε όλη την Ευρώπη, με τη Γαλλία να κατέχει σήμερα, 21 Δεκεμβρίου, το απόλυτο ρεκόρ των 442,88 ευρώ ανά μεγαβατώρα. Πάνω από τα 400 ευρώ «πετάνε» επίσης οι τιμές σε Γερμανία, Αυστρία, Ολλανδία, Ουγγαρία, Ελβετία, ενώ το... ταπεινό χαμομηλάκι Ελλάδα έχει σήμερα χονδρική τιμή ρεύματος 342,35 ευρώ η μεγαβατώρα, που αφενός είναι ιστορικό υψηλό για τη «νεαρή» ελληνική χρηματιστηριακή αγορά ενέργειας, αφετέρου ανεβάζει τη μέση τιμή του Δεκεμβρίου στα 242 ευρώ τη μεγαβατώρα, από 228 τον Νοέμβριο. Βασικός συντελεστής της εκτόξευσης των ενεργειακών τιμών παραμένει η εκτός ελέγχου αύξηση στην τιμή του φυσικού αερίου.

Αμείλικτα ερωτήματα τέθηκαν κατά την επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στην Κοζάνη. Μεταξύ άλλων και αυτό:Είπατε ότι κλείνεται τη λιγνιτική παραγωγή επειδή, «λόγω της ανόδου του κόστους δικαιωμάτων εκπομπών CO2, η παραγωγή ρεύματος από λιγνίτη είναι ασύμφορος». Αυτό είναι η μισή αλήθεια. Πράγματι, με πολιτική παρέμβαση της Γερμανίας μέσω ΕΕ, για να στηρίξει τη δική της βιομηχανία μέσω της εγκαταστάσης τεχνολογιών ΑΠΕ σε όλη την ΕΕ, το κόστος αγοράς δικαιωμάτων εκπομπών CO2 έχει τρομερή άνοδο στο χρηματιστήριο ρύπων της ΕΕ. Όμως παρόλα αυτά για κάθε ένα ευρώ που ανεβαίνει το κόστος εκπομπών CO2, το φυσικό αέριο ανεβαίνει αντίστοιχα εννιά ευρώ! ‘Έτσι σήμερα το φυσικό αέριο που εσείς επιλέξατε ως «καύσιμο βάσης» κοστίζει πέντε φορές περισσότερο από τον λιγνίτη! Να προσθέσουμε εδώ ότι ο λιγνίτης είναι εγχώριο καύσιμο, ο εξοπλισμός εξόρυξης και καύσης υπάρχει ενώ έχει γίνει εδώ και χρόνια η απόσβεσή του, δίνει δουλειά στο ντόπιο εργατικό δυναμικό, εξοικονομεί συνάλλαγμα, μπορεί να κρατήσει χαμηλά τις τιμές του ρεύματος για το λαό, εγγυάται την ενεργειακή ασφάλεια, μειώνει την ενεργειακή εξάρτηση και η σύγχρονη τεχνολογία τον κάνει λιγότερο ρυπογόνο από το Φυσικό αέριο.

Ούτε σαν «κρύο αστείο» δεν ακούγονται πλέον τα όσα έλεγε μόλις πριν μερικούς μήνες η κυβέρνηση για τις δήθεν «προσωρινές» αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος: Τα 342 ευρώ ανά μεγαβατώρα, όπου σκαρφάλωσε τη Δευτέρα η χονδρική τιμή αγοράς ηλεκτρισμού, από τα 55 ευρώ κατά μέσο όρο τον περασμένο Γενάρη, δείχνουν ότι οι αυξήσεις για τον λαό είναι χωρίς τέλος και ότι τα μέτρα που ανακοινώνονται είναι «ασπιρίνες» για το ρημαγμένο λαϊκό εισόδημα.

Αν κανείς υπολογίσει ότι και πριν από τις τελευταίες ανατιμήσεις το 22,7% του πληθυσμού αδυνατούσε να κρατήσει ζεστό το σπίτι τον χειμώνα και δροσερό το καλοκαίρι και ότι το 35,6% δυσκολευόταν να πληρώσει τους λογαριασμούς ρεύματος, η κατάσταση σήμερα επιδεινώνεται κι άλλο για εκατομμύρια νοικοκυριά.

Κι όχι μόνο αυτό: Πάνω από 13 άνθρωποι τις τελευταίες 10 μέρες, συνολικά 72 από την αρχή της χρονιάς (!) έχουν χάσει τη ζωή τους, προσπαθώντας να ζεσταθούν όπως - όπως, με ξυλόσομπες και θερμαντικά σώματα, που μετατρέπονται σε παγίδες θανάτου. Οι αριθμοί αυτοί θυμίζουν την προηγούμενη οικονομική κρίση, όπου άνθρωποι πέθαιναν από τα μαγκάλια, στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν.

Είναι κι αυτό μια απόδειξη ότι σε καπιταλιστική ανάπτυξη και κρίση ο λαός πληρώνει το μάρμαρο, με οποιαδήποτε «συνταγή» διαχείρισης. Έτσι και σήμερα: Η «πράσινη» ανάπτυξη τρέχει με ρυθμούς 6,5% και το χρήμα του Ταμείου Ανάκαμψης ρέει άφθονο, αλλά η ενεργειακή φτώχεια αγκαλιάζει ολοένα και περισσότερους.

Τα κέρδη των μονοπωλίων της Ενέργειας αυξάνονται, αλλά οι διακοπές ρεύματος απειλούν χιλιάδες νοικοκυριά. Άνθρωποι διαβιούν σε συνθήκες ...ενεργειακού μεσαίωνα, την ώρα που η χώρα μετατρέπεται σε πράσινη μπαταρία και σε «ενεργειακό κόμβο» της περιοχής, για τα συμφέροντα της αστικής τάξης.

Η κυβέρνηση αναγκασμένη από την καταιγίδα των αυξήσεων ανακοίνωσε κάποια περιορισμένα μέτρα για την ενίσχυση κάποιων κατηγοριών καταναλωτών αλλά στην ουσία παρακολουθεί τις εξελίξεις.

…Γι' αυτό ο αναγκαίος αγώνας για φθηνό ρεύμα με δραστική μείωση της τιμής του, κατάργηση των «πράσινων τελών» και των υπόλοιπων χαρατσιών που επιβαρύνουν λογαριασμούς και καύσιμα, για καμία διακοπή ρεύματος σε λαϊκά νοικοκυριά, μικρούς επαγγελματίες και αγρότες, δεν μπορεί παρά να «σημαδεύσει» την καρδιά του προβλήματος: Την αντιλαϊκή στρατηγική του κεφαλαίου, τις κυβερνήσεις και τα κόμματα που την υπηρετούν.

Δεν μπορεί παρά να «φωτίζει» και την πραγματική διέξοδο: Την οργάνωση της παραγωγής με κριτήριο τις διευρυμένες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και όχι τα κέρδη μιας χούφτας παράσιτων, με κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και των πηγών Ενέργειας, με κεντρικό σχεδιασμό και εργατικό έλεγχο.

 

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Εφσυν,newmoney.gr