EE: Ακόμη μια περίπτωση φοροαπαλλαγής του πλούτου

 EE: Ακόμη μια περίπτωση φοροαπαλλαγής του πλούτου

Η εφημερίδα TAZ αναδημοσιεύει έκθεση του Παρατηρητηρίου της ΕΕ για την Φορολογία με πολύ σημαντικά ευρήματα. Το Παρατηρητήριο είναι ένα ινστιτούτο που χρηματοδοτείται με δημόσιους πόρους, κάνει έρευνες και συγκρίσεις γύρω από φορολογικά συστήματα των κρατών-μελών και διευθύνεται από τον οικονομολόγο Γκάμπριελ Τσούκμαν.

Βασιζόμενος στις διαπιστώσεις του ο Γερμανός αρθρογράφος αναφέρει ότι τα ευρωπαϊκά φορολογικά συστήματα πάσχουν από επιθετικό ανταγωνισμό που είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο κυρίως σε χώρες, όπως η Ελλάδα, η Κύπρος και η Πορτογαλία. "Τα μοντέλα αποταμίευσης για τους πλούσιους είναι όλο και πιο επιθετικά" γράφει. "Προσφέρουν τα πιο προνομιακά συστήματα για συνταξιούχος, στελέχη με υψηλές αποδοχές, τραπεζίτες ή επιστήμονες, σταρ του θεάματος ή του ποδοσφαίρου. Η Ιταλία για να προσελκύσει πλούσιους συνταξιούχους φορολογεί τα εισοδήματα από το εξωτερικό με έναν κατ΄αποκοπή φόρο μακράς διάρκειας. Σύμφωνα με έναν άλλο ειδικό νόμο οι ερευνητές που ζουν στην Ιταλία, μπορούν να διεκδικήσουν έκπτωση στο 90% των εισοδημάτων τους που σημαίνει στην πράξη ότι μόνο το 10% του εισοδήματός τους υπόκειται σε υποχρεωτική φορολόγηση. Ανάμεσα στο 1995 και σήμερα ο αριθμός των φορολογικών κανόνων στην ΕΕ, που ευνοούν τα υψηλά εισοδήματα, ανέβηκε από το 5 στο 28. Αυτό οδήγησε σε φοροελαφρύνσεις ύψους 4,5 δις ευρώ, πάνω από 200.000 έχουν επωφεληθεί μέχρι στιγμής".

Ο Γερμανός αρθρογράφος επιλέγει από την έκθεση του Παρατηρητηρίου κι άλλα πολύ ενδιαφέρονται σημεία."Αυτό το ποσό αντιστοιχεί στο ποσό του ετήσιου προϋπολογισμού του προγράμματος Erasmus. Αυτό που παίρνουν κάποιοι, λείπει από άλλους. Το φορολογικό ντάμπινγκ θέτει σε κίνδυνο τους δημόσιους πόρους και βάζει σε μειονεκτική θέση εκείνους που δεν μπορούν εύκολα να μεταφέρουν τη φορολογική τους έδρα, δηλαδή τους φτωχούς. Αυτοί θα πρέπει να σηκώσουν ένα σημαντικό κομμάτι της φορολογικής επιβάρυνσης. Ο φορολογικός ανταγωνισμός για τους πλούσιους σημαίνει επίσης ότι αυτοί πληρώνουν φόρους με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή των Πρασίνων Σβεν Γκίγκολντ φοροαπαλλαγές για λίγους πλούσιους βαραίνουν τα 450 εκ. Ευρωπαίων πολιτών … Μέχρι σήμερα λείπει στην ΕΕ η βούληση να σταματήσει αυτού του είδους τη φορολογική ζημία».

Εμείς θα λέγαμε ότι αυτή ακριβώς είναι η συνολική πολιτική για την φορολογία που προκρίνει η ΕΕ και οι «εξαιρέσεις» απλώς όχι μόνο επιβεβαιώνουν τον κανόνα αλλά είναι η ίδια η ουσία του κανόνα: φορολογείστε όσο περισσότερο μπορείτε τα λαϊκά στρώματα και φορολογείστε όσο λιγότερο γίνεται τους πλούσιους.

Χαρακτηριστικά η έκθεση γράφει : «Η Ευρωπαϊκή Ένωση γνώρισε μια περίοδο πτώσης των ανώτατων νόμιμων φορολογικών συντελεστών εισοδήματος φυσικών προσώπων μεταξύ 1995 και της οικονομικής κρίσης του 2008. Κατά τη διάρκεια αυτής της 15ετούς περιόδου, ο μέσος όρος της υψηλότερης φορολογίας (αφορά τα πολύ μεγάλα εισοδήματα) το νόμιμο ποσοστό στις χώρες της ΕΕ μειώθηκε από σχεδόν 48% σε λιγότερο από 40% (Σχήμα 1). Αυτή η μείωση σημειώθηκε κατά τις δεκαετίες 1990 και 2000 σε ένα πλαίσιο μέτριας οικονομικής ανάπτυξης και υπό την ώθηση μιας Ευρωπαϊκής Επιτροπής που μάλλον ευνοεί την ιδέα κάποιου οικονομικού ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» Ευνοεί ένα ντάμπινγκ φορολόγησης του πλούτου προς τα κάτω. Απλά πράγματα δηλαδή. Αν θυμηθούμε το παλιό σλόγκαν της προπαγανδιστικής εκστρατείας για να καταλάβει ο ελληνικός λαός τα «καλά» της ΕΟΚ τότε, ΕΕ σήμερα, θα επαναλαμβάναμε: είδες η ΕΕ;

Επιμέλεια: Ν.Π.

ΠΗΓΗ: ΤΑΖ, EU Observatory