«Το αηδόνι του τρένου και άλλες ιστορίες» Το νέο βιβλίο της Μαριάννας Τζιαντζή
Μια γιαγιά που συνομιλεί με ένα ΑΤΜ, μια κυρία που αγαπά τα σκυλιά και τις επώνυμες τσάντες, μια άλλη κυρία που οργανώνει γεύματα αγάπης για απρόθυμους ανέργους, ο θρύλος ενός τραγουδιστή των τρένων, οι κάλτσες των απεργών πείνας στο Μέγαρο Υπατία και οι κάλτσες του κατασκόπου, μια Μαρίτσα που υπηρέτησε την τέχνη της υψηλής μοδιστρικής, μια ηθοποιός της «εισόδου με προαιρετική συνεισφορά», ένας Έκτορας που ποτέ δεν πολέμησε στην Τροία, ένα κορίτσι που παίζει το «Χασαπάκι» του Βαμβακάρη στο σαξόφωνο, ένας επιχειρηματίας με κόκκινο παρελθόν και αχρωμάτιστο παρόν, το καφενείο των παραπόνων, ένας Κόμης που κλέβει μικρά γαλλικά τυράκια, το ριγιούνιον των νέων της εργασιακής περιπλάνησης.
Πρόσωπα της Αθήνας, επεισόδια της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, καταστάσεις και σκηνές της καθημερινής ζωής, αποτυπώματα που άφησε η κρίση σε διαφορετικές γενιές.
Διηγήματα που μαζί με τις παρένθετες ιστορίες τους μπορούν να ιδωθούν και σαν μυθιστόρημα με λυμένα φύλλα, καθώς κάποιοι ήρωες επανέρχονται, ενώ κύκλοι ανοίγουν, κλείνουν ή μένουν μισάνοιχτοι αφήνοντας ίσως χώρο για λίγη ελπίδα.
Στο νέο βιβλίο της Μαριάννας Τζιαντζή, με τίτλο «Το αηδόνι του
Έχοντας ως όχημα το χιούμορ, τη μουσική και μια πληθώρα ιστορικών στοιχείων, δημιουργεί μια τοιχογραφία της σύγχρονης Ελλάδας, συνδέοντας δεξιοτεχνικά γεγονότα που μοιάζουν πολλές φορές να μην έχουν τίποτα κοινό. Από τις ιστορίες της περνούν πολλοί χαρακτήρες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας οι περισσότεροι, με τα πάθη, τις αδυναμίες και τις υπερβολές τους. Άνθρωποι που πασχίζουν καθημερινά να επιβιώσουν, υπερπηδώντας εμπόδια και δυσκολίες.
Μεγάλο πλεονέκτημα του βιβλίου αποτελεί το γεγονός πως πολλές από τις ιστορίες του συνδέονται μεταξύ τους – ίδιοι χαρακτήρες, που αναμετρώνται με διαφορετικές καταστάσεις.
Τα διηγήματα της Τζιαντζή εκπέμπουν ευαισθησία και νοσταλγία, όχι όμως για μια εποχή που υπήρχε μεγαλύτερη αφθονία αγαθών, αλλά για μια εποχή που οι αξίες, οι ιδέες και τα συναισθήματα βάραιναν πιο πολύ στη συνείδηση των ανθρώπων σε σχέση με τα χρήματα ή την αναγνωρισιμότητα.
Οι ιστορίες της έχουν αυτοβιογραφικά στοιχεία, αντανακλώντας την τρυφερότητα, την ευαισθησία και τους προβληματισμούς που διακατέχουν και την ίδια ως άνθρωπο.
Αξίζουν να διαβαστούν τόσο για τη λογοτεχνική τους αξία όσο και επειδή αποτελούν, κατά μια έννοια, μια αντανάκλαση της κοινωνίας μας τα τελευταία χρόνια.
Η Μαριάννα Τζιαντζή γεννήθηκε το 1953 στην Πάτρα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ. Χρονογραφήματα και άρθρα της έχουν δημοσιευθεί στο Πριν (1990 έως σήμερα), στην Καθημερινή (2000-2011), καθώς και σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Από το Φεβρουάριο του 2016 γράφει στην Εφημερίδα των Συντακτών. Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη έχουν κυκλοφορήσει η συλλογή διηγημάτων της Την άλλη φορά, Μαργαρίτα (1983) και τα μυθιστορήματα Παπούτσια για πέταμα (1990) και Αντίο στις αυλές των θαυμάτων (2016).
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου