Έσωσαν χωριά, δάση και ζωές Ο λαός μόνο μπορεί να σώσει τον λαό
Μπροστά στη γύμνια του κρατικού μηχανισμού και την επιλεκτική του ανικανότητα να προστατεύσει τα σπίτια και την περιουσία του λαού, οι κάτοικοι των χωριών της βόρειας Εύβοιας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό».
Απέναντι στις εγκληματικές ευθύνες τόσο της σημερινής κυβέρνησης ΝΔ όσο και των προηγούμενων, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, που αντιμετωπίζουν τις λαϊκές ανάγκες ως «κόστος», αλλά και απέναντι στη «λογική» της εκκένωσης οικισμών και χωριών ως μοναδικού μέτρου προστασίας, οι κάτοικοι στάθηκαν απέναντι στην πύρινη λαίλαπα με μέσα όπως κλαδιά δέντρων, αλυσοπρίονα και τσαπιά, λάστιχα ποτίσματος και μικρές δεξαμενές που χρησιμοποιούν για να μεταφέρουν νερό στα αγροκτήματά τους. Και σε πολλές περιπτώσεις τα κατάφεραν. Απέτρεψαν να καούν τα χωριά τους ολοκληρωτικά.
Με κάθε ευκαιρία, σε κάθε συζήτηση μαζί τους, οι κάτοικοι των χωριών της κεντρικής και βόρειας Εύβοιας το πρώτο πράγμα που θα σου πουν είναι ότι «μόνοι μας σώσαμε τα σπίτια και τα χωριά μας». Όλοι έχουν να διηγηθούν από μία ιστορία για το πώς, με τα λιγοστά μέσα που είχαν στη διάθεσή τους, κατάφεραν αυτό που ο μηχανισμός του αστικού κράτους παρουσιάζει ως αδύνατο να συμβεί για να καλύψει τις ευθύνες του, βάζοντας στους πυρόπληκτους αισχρά διλήμματα, να διαλέξουν τι θα χάσουν: Τη ζωή τους, την περιουσία τους, το δάσος ή τις υποδομές;
Τα παραδείγματα δεκάδες. Από τα χωριά του Μαντουδίου και της Αγίας Αννας μέχρι τις Ροβιές και το Πευκί, ο λαός πήρε την πρωτοβουλία και οργάνωσε μόνος του την προστασία των χωριών και των περιουσιών του. Διαμόρφωσε ζώνες αντιπυρικής προστασίας, καθάρισε δασικούς δρόμους και συντόνισε την πυρόσβεση, εκεί που οι «αρμόδιοι» έδειχναν να τα έχουν χαμένα και το μόνο που τους απασχολούσε ήταν να εκκενώσουν τα χωριά.
Η λαϊκή πρωτοβουλία ήταν εκεί και τις 9 μέρες που εξελισσόταν το έγκλημα στην κεντρική και βόρεια Εύβοια. Ακούραστα, νύχτα και μέρα, νέοι, άντρες σε μεγαλύτερη ηλικία, γυναίκες και ηλικιωμένοι έδιναν τις μάχες με τις φλόγες. Παράλληλα οργάνωναν την τροφοδοσία τους σε φαγητό και νερό, τον χρόνο ξεκούρασης, αλλά και τον τρόπο δράσης. Και όταν σωζόταν ένα χωριό, η προσπάθεια δεν σταματούσε αλλά συνεχιζόταν σε γειτονικά, όπως και σε πιο μακρινά χωριά.
Ο κοινός αγώνας, οι δύσκολες ώρες που έζησαν ο ένας δίπλα στον άλλον, έχουν μείνει χαραγμένες στους κατοίκους της περιοχής. Και όπως οι ίδιοι επισημαίνουν, πάνω στους δεσμούς που χτίστηκαν στα μέτωπα της πυρκαγιάς θα στηριχθεί και η οργάνωση της αλληλεγγύης, ο αγώνας για να μπορέσουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους.
Από τις πρώτες ώρες της Κυριακής η φωτιά φαινόταν να κατευθύνεται προς τις Γούβες, μέχρι που οι κάτοικοι έλαβαν μήνυμα να εκκενώσουν την περιοχή.
Δειλά-δειλά ορισμένοι, κρατώντας σφιχτά κάποια υπάρχοντα και τα παιδιά τους στα χέρια τους, κατέβηκαν προς την παραλία, ελπίζοντας πως δεν θα χρειαστεί να επιβιβαστούν στο πλοίο και τα αφήσουν το όμορφο χωριό τους.
Υπομονετικά, περίμεναν να φανούν τα πυροσβεστικά, με τις ισχυρές δυνάμεις να μην καταφτάνουν ποτέ στην περιοχή, αφήνοντας τους αβοήθητους.
Οι πιο γενναίοι έμειναν πίσω, αποφασίζοντας να δώσουν τη δική τους μάχη, με μοναδικά τους όπλα λάστιχα με νερό, φύλλα και χώρα, για να σώσουν τα χωριά τους.
Για ένα πράγμα ήταν αποφασισμένοι, πως δεν θα αφήσουν την πύρινη λαίλαπα να καταπιεί τα σπίτια τους, χωρίς να «πολεμήσουν».
Βουτά,
Κυπαρίσσι, Μονοκαρυά. Χωριά της βόρειας Εύβοιας που έφθασαν ένα χείλος από
την απόλυτη καταστροφή, αλλά με τη συνδρομή των νέων σε ηλικία κατοίκων και των
λιγοστών -όπως είπαν οι ίδιοι- πυροσβεστών, δεν κάηκαν τα σπίτια τους. Οι κόποι
μιας ζωής.
Οι 20άρηδες και 25άρηδες έσωσαν ευάλωτους συνανθρώπους τους και προστάτευσαν μόνοι τους τις περιουσίες τους, με σύνεργα την αλληλεγγύη και την αυτοθυσία, καθώς πολλοί ρίχτηκαν στη μάχη με βερμούδες και παντόφλες.
…στο χωριό Κυπαρίσσι υπήρξαν καταστροφές σε οικίες, ενώ στον Βουτά ευτυχώς πρόλαβαν την πύρινη λαίλαπα πριν φτάσει στα σπίτια. «Παλέψαμε» ανέφερε φορτισμένος ο πρόεδρος του, «αλλιώς θα ήμασταν τώρα καμένοι».
«Προσευχόμασταν να τα καταφέρουμε, λέει κάτοικος, δεν ξέραμε τι πρέπει να κάνουμε. Ήρθε βοήθεια και από τις γειτονικές περιοχές, με μηχανάκια συντονίζαμε όλες τις επιχειρήσεις», σημείωσε και τόνισε πως οι πολίτες στον Βουτά συνεχίζουν να προστατεύουν τις περιουσίες με περιπολίες και βάρδιες.
Μόνοι τους
οι κάτοικοι μαζί με εθελοντές έσωσαν το βράδυ της Κυριακής τα Ελληνικά στην
Εύβοια.
Με υπεράνθρωπες προσπάθειες να σώσουν ότι μπορούν και να περιορίσουν την πύρινη λαίλαπα έως και αυτήν την ώρα.
Ως εκ θαύματος τα κατάφεραν, με τον πύρινο κλοιό να παραμένει στα όρια με την δασική έκταση.
«Τα χωριά Ελληνικά, Γούβες, Αρτεμίσιο, Καστρί, Πευκί, Μονοκαρυά, Καματριάδες και Γαλατσάδες βρίσκονται σε πύρινο κλοιό από χθες το πρωί. Τις τελευταίες ώρες, κάτοικοι στο Αρτεμίσιο και στις Γούβες αντιστέκονται και τα χωριά αντέχουν. Περιφερειακά, σπίτια έχουν καεί, αλλά οι πυρήνες των χωριών παραμένουν αλώβητοι» μετέδιδε το ΠΘ
Τα ίδια περιγράφουν και
άλλοι: Τις τελευταίες ώρες, κάτοικοι στο Αρτεμίσιο και στις Γούβες
αντιστέκονται και τα χωριά αντέχουν. Περιφερειακά, σπίτια έχουν καεί, αλλά οι
πυρήνες των χωριών παραμένουν αλώβητοι.
Στις Γούβες, το Αγριοβότανο, τη Μονοκαρυά και το Πευκί η αντίσταση των εθελοντών και των κατοίκων κράτησε μεγάλο μέρος των χωριών ανέπαφο.
Τα παραδείγματα ατέλειωτα…
Όλα αυτά φωτίζουν πιο ξεκάθαρα και το τι σημαίνει το σύνθημα πως «ο λαός μόνο μπορεί να σώσει τον λαό», που «έλαμψε» τις μέρες αυτές με τη λαϊκή αλληλεγγύη, τη μάχη που έδωσε ο λαός μας στα μέτωπα της φωτιάς για την πυρόσβεση και την πυροπροστασία, προσπερνώντας την προκλητική απουσία του κρατικού μηχανισμού.
Γιατί ο λαός όχι μόνο δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από καμία κυβέρνηση και καμία εκδοχή της εξουσίας του κεφαλαίου, από ένα κράτος και μια στρατηγική που έχει ως κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά αντίθετα μόνο σε σύγκρουση μαζί τους, μόνο παίρνοντας στα δικά του χέρια την εξουσία και τον πλούτο που εκείνος παράγει, μπορεί να δει τις ανάγκες του να ικανοποιούνται.
Επιμέλεια: Πάνος
Ευθυμίου
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου