Με τα υλικά κατεδάφισης του δημόσιου συστήματος υγείας και ασφάλισης παραμυθιάζουν τον κόσμο κυβέρνηση και ΜΜΕ

 Με τα υλικά κατεδάφισης του δημόσιου συστήματος υγείας και ασφάλισης παραμυθιάζουν τον κόσμο κυβέρνηση και ΜΜΕ

Στην Υγεία, όλα εκείνα που κατά τη διάρκεια της πανδημίας κόστισαν χιλιάδες ανθρώπινες ζωές τώρα παρουσιάζονται ως δήθεν εργαλεία «αναβάθμισης» του δημόσιου συστήματος: Η παραπέρα ιδιωτικοποίηση, τα επιχειρηματικά κριτήρια στη λειτουργία ή στο κλείσιμο των νοσοκομείων, η «οικονομική αυτοτέλεια» και το ζύγι του «κόστους - οφέλους» για κάθε υγειονομική μονάδα. Ας δούμε ένα παράδειγμα:

Συστημικές ανεπάρκειες στη φροντίδα των ηλικιωμένων στη Σουηδία σε συνδυασμό με τα ανεπαρκή μέτρα από την κυβέρνηση και τις υπηρεσίες συνέβαλαν στον υψηλό αριθμό θανάτων από την COVID-19 σε γηροκομεία της χώρας, σύμφωνα με μια προκαταρκτική έκθεση που δημοσίευσε μια επίσημη επιτροπή.

Η σκανδιναβική χώρα έχει ξεχωρίσει διεθνώς με τη στρατηγική αντιμετώπισης της πανδημίας χωρίς επιβολή lockdown, άλλων αυστηρών μέτρων περιορισμών και χρήση μασκών. Όταν ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της άνοιξης, η στρατηγική συνδυάστηκε με το στόχο να προφυλαχθούν οι ηλικιωμένοι από την COVID-19. Αλλά καθώς ο αριθμός των θανάτων αυξανόταν, ειδικά στα γηροκομεία, η επιτροπή ορίστηκε για να αξιολογήσει τα μέτρα αντιμετώπισης της πανδημίας.

 «Αλλά θέλουμε να επισημάνουμε ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που κυβερνά τη χώρα και έχει την τελική ευθύνη», δήλωσε ο Ματς Μάλιν , πρόεδρος της επιτροπής σε συνέντευξη Τύπου.

«Η κυβέρνηση θα έπρεπε να είχε λάβει μέτρα για να εξασφαλίσει ότι η φροντίδα των ηλικιωμένων ήταν καλύτερα εξοπλισμένη για την αντιμετώπιση της πανδημίας».

Παράλληλα η επιτροπή επισήμανε την κακή εκπαίδευση του προσωπικού και το χαμηλό επίπεδο νοσοκόμων και γιατρών στην περίθαλψη ηλικιωμένων και τόνισε ότι προηγούμενες κυβερνήσεις συνέβαλαν επίσης στις ανεπάρκειες.

Αλλά πώς οι Σουηδοί έγιναν οι χειρότεροι του σκανδιναβικού βορρά στο να σώζουν τους γεροντότερους, οι Σουηδοί που πάντα βρίσκονταν ένα βήμα μπροστά; Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται διαρκώς αυτές τις μέρες. Οι θάνατοι από τον κορωνοϊό στη Σουηδία είναι περίπου τριπλάσιοι του συνόλου των θανάτων στις υπόλοιπες σκανδιναβικές χώρες. Κατά τον συγγραφέα και δημοσιογράφο Γιαν Γκιγιού, αυτό που διαχωρίζει τη Σουηδία από Δανία, Νορβηγία και Φινλανδία είναι η ευρύτερη ιδιωτικοποίηση του τομέα της υγείας. «Οι ιδιωτικοποιήσεις σήμαιναν λιγότερο προσωπικό, προσωρινές προσλήψεις χωρίς δικαίωμα ασφάλισης ασθενείας, έκτακτο προσωπικό με πληρωμή ανά ώρα. Αν οι εργαζόμενοι αυτοί μείνουν σπίτι για λίγο βήχα δεν έχουν πως να πληρώσουν το νοίκι. Πρόκειται για μέτρα αύξησης του κέρδους. Η μικρή παράπλευρη απώλεια ήταν η αυξημένη θνησιμότητα», σαρκάζει ο Γκιγιού.

Σημειώνει στα καθ’ ημάς η ΟΕΝΓΕ:

Ενάμιση χρόνο τώρα όχι μόνο επιμένετε να κωφεύετε, να αγνοείτε τα αιτήματα και τις προτάσεις που σας έχουμε καταθέσει επανειλημμένως, αλλά και προσπαθείτε να μας φιμώσετε. Ενάμιση χρόνο τώρα αντί για διάλογο με τους νοσοκομειακούς γιατρούς έχετε αναλωθεί σε μια συστηματική και ύπουλη εκστρατεία συκοφαντίας και διώξεων εναντίον μας με fake news, εισαγγελικές διώξεις, πειθαρχικές διώξεις και εκδικητικές απολύσεις.

Ενάμιση χρόνο τώρα δίνετε ρεσιτάλ υποκρισίας. Υποκριτικά χειροκροτήματα στα μπαλκόνια, κροκοδείλια δάκρυα στις τηλεοράσεις, δημόσιες δηλώσεις για την έμπρακτη αναγνώριση της προσφοράς μας και στο βάθος ένα δημόσιο σύστημα υγείας στα όρια της κατάρρευσης, με τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, με εξουθενωμένους υγειονομικούς με καθηλωμένους μισθούς, εξαντλητικές εφημερίες με εξευτελιστική αμοιβή, εντατικοποίηση.

Είναι πρόκληση να μιλάτε για την επιτυχή αντιμετώπιση της πανδημίας την ώρα που χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, ακόμα και σήμερα εκατοντάδες διασωληνωμένοι νοσηλεύονται στις Μ.Ε.Θ., χιλιάδες ασθενείς με άλλα προβλήματα υγείας αποκλείστηκαν από το δημόσιο σύστημα υγείας εξαιτίας της μετατροπής του σε σύστημα μιας νόσου με αποτέλεσμα την εκτίναξη της λοιπής, πλην κορονοϊού, νοσηρότητας και θνητότητας…

Οι εικόνες των μαζικών τάφων στη Νέα Υόρκη, των γηροκομείων - νεκροταφείων σε άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη της ΕΕ και η κατάρρευση των συστημάτων Υγείας, τα οποία αποτελούν «υπόδειγμα» για αυτές τις αναδιαρθρώσεις, δίνουν την καλύτερη απάντηση στους απολογητές τους. Τα ίδια ισχύουν και για την Κοινωνική Ασφάλιση. Ας δούμε πάλι ένα παράδειγμα:

Ήθελαν αποδόσεις, εμπιστεύτηκαν τις «δυνάμεις της αγοράς» και στο τέλος, όπως συμβαίνει αρκετές φορές, την πάτησαν. Ο λόγος για μισή ντουζίνα αμερικανικά συνταξιοδοτικά ταμεία που επιχείρησαν να αβγατίσουν τα λεφτά των ασφαλισμένων τους μέσα από τον χρηματιστηριακό τζόγο, αλλά λόγω κορονοϊού έχασαν τελικά 4 δισ. δολάρια.

Πολιτειακά ταμεία δασκάλων, φορτηγατζήδων, πυροσβεστών, υπαλλήλων δημόσιων συγκοινωνιών εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους στο γερμανικό ασφαλιστικό κολοσσό Allianz προσβλέποντας σε υψηλές και σίγουρες αποδόσεις. Τα Ταμεία επένδυσαν τα χρήματα των ασφαλισμένων τους σε δυο hedge funds της Allianz, έχοντας τη διαβεβαίωση του γερμανικού κολοσσού ότι ήταν προστατευμένοι έναντι των απότομων διακυμάνσεων της αγοράς και ενδεχόμενου κραχ. Λογάριαζαν όμως χωρίς τον... κορονοϊό.

Η κρίση που προκάλεσε η πανδημία Covid-19 οδήγησε τον περασμένο Μάρτιο σε απώλειες δισεκατομμυρίων από τις αγορές τσακίζοντας πληθώρα επενδυτικών χαρτοφυλακίων ανά την υφήλιο. Παρότι τα χρηματιστήρια ανέκαμψαν γρήγορα στη συνέχεια, η Allianz Global Investors -η θυγατρική του γερμανικού κολοσσού που διαχειριζόταν τις επενδύσεις των αμερικανικών ταμείων- υποχρεώθηκε λόγω των τεράστιων ζημιών (έως και 95%) να κλείσει πάνω στην κρίση δύο από τα hedge funds της.

Αποτέλεσμα ήταν οι αποταμιεύσεις πυροσβεστών, δασκάλων, φορτηγατζήδων και των λοιπών εργαζόμενων να γίνουν ατμός και τα Ταμεία τους να ξεκινήσουν από Ιούλιο μπαράζ αγωγών εναντίον της Αllianz διεκδικώντας αποζημιώσεις. 

Το σύστημα των «τριών πυλώνων» και η μετατροπή της σε «ατομική υπόθεση», σε πεδίο άντλησης κερδοφορίας μέσα από το τζογάρισμα αποθεματικών, όλα εκείνα που μετατρέπουν τις συντάξεις σε επιδόματα αλλά δημιουργούν «έδαφος» για επενδύσεις, παρουσιάζονται ως «προστασία» των σημερινών εργαζομένων και αυριανών συνταξιούχων. Οι εικόνες όμως των συνταξιούχων που παράλληλα εργάζονται για να τα βγάλουν πέρα εξαιτίας των «μίνιμουμ» παροχών, οι στρατιές των συνταξιούχων - απόκληρων, όπως και οι εικόνες των απεγνωσμένων που σε ένα βράδυ έχασαν όλο τους τον «ατομικό κουμπαρά» όταν βάρεσε κανόνι ο επενδυτής που τον χειριζόταν, δίνουν επίσης απαντήσεις στους υποστηρικτές των νέων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.

 

Επιμέλεια: Πάνος Ευθυμίου