Εδώ τελειώνει ο Λόγος κι αρχίζει η βία Του Παναγιώτη Γεωργουδή

 Εδώ τελειώνει ο Λόγος κι αρχίζει η βία

Του Παναγιώτη Γεωργουδή

Άκουσε ο θεός Απόλλων ο Μαλεάτης τις κραυγές των πολιτών από τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, είδε τις πληγές τους και οργίστηκε. Πήρε τη λύρα του και άρχισε να παίζει στην Κνωσό. Συνάχτηκαν στην παραλία της Κρήτης τα δελφίνια και οι φάλαινες της Μεσογείου. Ανέβηκαν στις ράχες τους οι Κρητικοί, εραστές της συμπαντικής αρμονίας, και εκστρατεύουν στην Αθήνα. Αποβιβάζονται στο Φάληρο, εξορμούν στη ΓΑΔΑ, καλούν τους πολίτες σε εξέγερση.

Ζητούν άμεση δημοκρατία, ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη. Συλλαμβάνουν τον Μητσοτάκη και τον Χρυσοχοΐδη, τους βασανιστές αστυνομικούς και ακροδεξιούς υποστηρικτές τους. Βάζουν στη ράχη μιας φάλαινας τον ανέμελο πρωθυπουργό και τον ροπαλοφόρο υπουργό του. Οι βασανιστές και οι ακροδεξιοί τοποθετούνται πάνω σε άλλες φάλαινες.

Οι Κρητικοί με επικεφαλής τον Απόλλωνα επιβιβάζονται στις ράχες δελφινιών, ξεκινούν το ταξίδι αυτογνωσίας και μέτρου. Ταξιδεύουν προς τον Κάβο Μαλέα, οι φάλαινες βυθίζονται μέχρι να φτάνει η θάλασσα στον λαιμό των βασανιστών και των πολιτικών τους προϊσταμένων. Τρομάζουν οι κρατικοί τρομοκράτες και οι φάλαινες τους λένε «τώρα θα μάθετε τη σοφία της ελευθερίας, της ισότητας, της δικαιοσύνης, της πανανθρώπινης αγάπης». Φτάνουν στα Βάτικα, στις αρχαίες πόλεις των Βοιών.

Πλήθος κόσμου περιμένει, μπροστά είναι ο Κλεομένης Γ', ο βασιλιάς της Σπάρτης που επέβαλε την ελευθερία, την ισότητα και την άμεση δημοκρατία, με τη μητέρα του Αρχιδάμεια. Μαζί τους ο Λυκούργος, ο Λεωνίδας, ο Ρίτσος, ο Βρεττάκος, ο Πλήθων Γεμιστός. Τους προσφέρουν ζεστό γάλα, μέλι, κεχρί και βότανα. Οι κρατικοί τρομοκράτες συνέρχονται από την αναπάντεχη ανθρωπιά. Ο Απόλλων προστάζει τους Υβριστές να απαγγείλουν τον ύμνο κατά της εξουσίας. Οι Μητσοτάκης και Χρυσοχοΐδης απαγγέλλουν:

«Όμως η Γη, η πάνσοφη μητέρα,/

μου είχε επισημάνει αμέτρητες φορές/

πως το μέλλον δεν ανήκει/

ούτε στη δύναμη ούτε στη βία,/

αλλά στα επιχειρήματα

----------

Εδώ τελειώνει ο Λόγος/ κι αρχίζει η βία: τρέμει η γη – πονούν τα σπλάχνα της,

βογκάει βαθιά και σκοτεινά /

πύρινη λαίλαπα ξεχύνεται στη γη,/

μάστιγα η σκόνη, λύσσα/

εμφύλια τρελαίνει τους ανέμους/

κι η θάλασσα ζητάει ν‘ αφανίσει τον ουρανό./

Έτσι νομίζει ο Δίας πως θα με τελειώσει./

Σκέψη μητέρα πάνσεπτη /

και Πνεύμα φωτεινό/

του Σύμπαντος, φυλάξτε τον Λόγο του παιδιού σας:/

βία και αδικία η εξουσία».

«Προμηθέας Δεσμώτης», Αισχύλος, μετ. Γιώργος Μπλάνας, εκδ. Γαβριηλίδης.

 

ΠΗΓΗ: Εφσυν