Έναν ολόκληρο χρόνο μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ
Κατά έναν ολόκληρο χρόνο μειώθηκε το προσδόκιμο ζωής στον γενικό πληθυσμό των ΗΠΑ την περίοδο της πανδημίας, σύμφωνα με μια νέα έκθεση από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων που δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες μέρες.
Το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση για τον συνολικό πληθυσμό των ΗΠΑ μειώθηκε από 78,8 έτη το 2019 σε 77,8 έτη για τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο του 2020. Κατά την ίδια χρονική περίοδο, το προσδόκιμο ζωής για τους μη Ισπανόφωνους Μαύρους μειώθηκε κατά 2,7 έτη (74,7 σε 72). για Ισπανόφωνους, 1,9 έτη (81,8 έως 79,9) · και για τους μη ισπανόφωνους λευκούς, 0,8 ετών (78,8 έως 78).
Η πανδημία Covid-19 είναι πιθανόν υπεύθυνη για την «πλειονότητα της μείωσης», δήλωσε η Elizabeth Arias, επιστήμονας υγείας στο υποκατάστημα στατιστικών της θνησιμότητας του NCHS και επικεφαλής συγγραφέας της έκθεσης.
Ταυτόχρονα, το προσδόκιμο ζωής στις ΗΠΑ δεν έχει αυξηθεί σημαντικά την τελευταία δεκαετία, πράγμα που αποτελεί ήδη απόκλιση από μεγάλο μέρος του κόσμου και ιδιαίτερα ασυνήθιστο για μια χώρα υψηλού εισοδήματος όπως οι ΗΠΑ. Μείωση πλήρους έτους είναι ακόμη πιο ανήκουστο, το οποίο επισημαίνεται ως το «άνευ προηγουμένου βάρος στο προσδόκιμο ζωής» που έχει πάρει η πανδημία.
Μεταξύ των ανδρών, το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση μειώθηκε 1,2 χρόνια, από 76,3 χρόνια το 2019 σε 75,1 κατά το πρώτο εξάμηνο του 2020. Για τις γυναίκες, μειώθηκε 0,9 χρόνια, από 81,4 χρόνια σε 80,5. Το χάσμα στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των φύλων αυξήθηκε από 5,1 χρόνια το 2019 σε 5,4 το 2020.
Εξετάζοντας περαιτέρω τις φυλετικές ανισότητες στα δεδομένα, το χάσμα στο προσδόκιμο ζωής μεταξύ των μη-Ισπανόφωνων λευκών και των Μαύρων διευρύνθηκε από 4,1 χρόνια το 2019 σε έξι χρόνια το πρώτο εξάμηνο του 2020 - το μεγαλύτερο χάσμα από το 1998.
Όπως σημειώνεται μάλιστα, είναι η πρώτη φορά που το προσδόκιμο ζωής μειώνεται μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η κρίση της περασμένης δεκαετίας και η ραγδαία υποβάθμιση του επιπέδου ζωής εκατομμυρίων Αμερικανών, που πλήρωσαν με αυτόν τον τρόπο την ανάκαμψη του κεφαλαίου, είναι βέβαιο ότι αντανακλάται και στο προσδόκιμο ζωής. Αυτό όμως που έκανε την πραγματική διαφορά, είναι η «παράλληλη πανδημία» που ζουν εκατομμύρια κάτοικοι στις ΗΠΑ και σε όλο τον πλανήτη, με τις υποβαθμισμένες έως ανύπαρκτες υπηρεσίες Υγείας στα συστήματα της «μιας νόσου». Οι συνθήκες αυτές οδηγούν σε συνολική πτώση του βιοτικού επιπέδου και σε αύξηση των κινδύνων για τη ζωή από ασθένειες που δεν σχετίζονται με τον Covid. Η σαπίλα του καπιταλισμού επιβεβαιώνεται ακόμα και σε αυτό: Η τάση του προσδόκιμου ζωής να αυξάνει αργά και βασανιστικά στα χρόνια μετά τον πόλεμο δείχνει σημάδια ανάσχεσης στην πρώτη ιμπεριαλιστική δύναμη, καθώς μεγαλώνει η απόσταση ανάμεσα στην άθλια πραγματικότητα που ζει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και στις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του.
Επιμέλεια: Ν.Π.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου