Οι νέοι σέρνουν τον χορό της νέας αναμέτρησης
Παραφράζοντας πρόσφατο τίτλο της Καθημερινής για την πανδημία (21 Οκτωβρίου: «Οι 3θάρηδες σέρνουν τον χορό της διασποράς»), θα μπορούσαμε να περιγράψουμε αδρά το αφήγημα που με επιμέλεια οικοδομεί εδώ και καιρό η κυβέρνηση και τα φερέφωνά της.
Διότι γενικώς, αυτό που μας λέει είναι πως οι νέοι «σέρνουν τον χορό της διασποράς» με τα πάρτι, τις υπαίθριες συγκεντρώσεις και τις διαδηλώσεις. Οι 14χρονοι στην Ελλάδα πετάνε μολότοφ στους δύσμοιρους αστυνομικούς, ενώ στις ΗΠΑ συμμετέχουν σε μαθηματικούς διαγωνισμούς (ναι, γράφτηκε κι αυτό). Οι νέοι είναι απείθαρχοι, «μαμόθρευτα» και τεμπέληδες, οπότε καλό θα τους κάνει κι ένα 12μηνο στον στρατό κι ένα χεράκι ξύλο από τα ΜΑΤ. Κι αφού είναι τέτοιοι, γιατί να πληρώνονται υπερωρίες, αποζημιώσεις και λοιπά αναχρονιστικά κατάλοιπα όταν δουλεύουν;Κάπως έτσι, λοιπόν, διαμορφώνεται το αστικό αφήγημα (γιατί βέβαια δεν είναι γραμμή που προωθεί απλά η κυβέρνηση αλλά συνολικά οι οργανικοί διανοούμενοι της αστικής τάξης). Χαρακτηριστικά για τα όσα προαναφέραμε είναι τα (πολλά πλέον) παθιασμένα άρθρα των γνωστών «φωστήρων», σε σχέση με τις... παιδαγωγικές ικανότητες του στρατού, γεμάτα νουθεσίες προς την... άτακτη κι ανεύθυνη νεολαία. Η στράτευση στα 18 σε αποτρέπει από την υπερπροστασία των γονέων, σε πειθαρχεί, σε κάνει υπεύθυνο, πολεμοχαρή και φυσικά σε θωρακίζει πατριωτικά. Κατά έναν αρθρογράφο δε, ο οποίος θεωρεί την 18μηνη θητεία... απαραίτητη, σε μαθαίνει ακόμα και να φοράς το κράνος σου! Ε, τώρα μπορεί να σου δώσει και κανά πτυχίο.
Σε παρόμοιο μήκος κύματος και με την ίδια στόχευση κινείται κι η εξαγγελία για την πρόσληψη 15.000 ΕΠαγγελματίων ΟΠλιτών. Μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας, την επισφάλεια, την αέναη εργασιακή περιπλάνηση και τους πενιχρούς μισθούς, ένα βέβαιο εισόδημα μπορεί να φαντάζει σίγουρη λύση. Ειδικά τώρα που η χώρα «βρίσκεται σε κίνδυνο» και προσπαθεί να υπερασπιστεί δήθεν τα εθνικά δίκαια (δηλαδή τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια), ενώ η πολεμική ένταση στο Αιγαίο μπαίνει ξανά στην ημερήσια διάταξη. Πώς, άλλωστε, να μην δημιουργηθεί τέτοιο κλίμα μεταξύ των πιο φτωχών νέων, όταν η κυβέρνηση βάζει στο τραπέζι την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου (ουσιαστικά κατάργηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην οργάνωση και τον αγώνα), την ακόμα μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία, την εγκαθίδρυση (εθελοντικά βεβαίως) της 7ήμερης εργασίας, την κατάργηση των υπερωριών και των αποζημιώσεων απόλυσης σε «πτωχευμένες» επιχειρήσεις. Και θα έλεγε κανείς ότι η εργασιακή κόλαση, ιδιαίτερα για όσους βγαίνουν τώρα στην αγορά, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη. Κι όμως...
Το δυστοπικό -εργασιακό αλλά και γενικότερα- μέλλον δεν θα μπορούσε να αφήσει ασυγκίνητο το τμήμα των νέων που τώρα φοιτά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και που συνήθως αποτελεί τον «σεισμογράφο» επερχόμενων πολιτικών «δονήσεων». Αυτό απέδειξαν κι οι εκατοντάδες καταλήψεις που ξέσπασαν στα σχολεία όλης της χώρας το προηγούμενο διάστημα. Μπροστά σε αυτό το κύμα μαθητικής οργής, η κυβέρνηση έσπευσε να χρησιμοποιήσει τα γνωστά κι αγαπημένα της μέσα. Η άθλια πραγματικότητα που βιώνουν οι μαθητές, ιδιαίτερα τη φετινή χρονιά, εξαφανίστηκαν από την επικαιρότητα των καθεστωτικών μέσων και την θέση τους πήραν «ψεκασμένοι» αρνητές της μάσκας, οι τεμπέληδες νέοι που θέλουν να χάσουν μάθημα ή που διαμαρτύρονται για την... τετράγωνη τυρόπιτα.
Αυτήν τη φορά, όμως, η επικράτηση της μιντιακής προπαγάνδας δεν ήταν τόσο εύκολη: Απέναντί της δεν είχε μόνο το μαθητικό κίνημα αλλά και τη σκληρή πραγματικότητα, που είναι πλέον αδύνατο να κρυφτεί ή να δικαιολογηθεί. Πώς, άλλωστε, να δικαιολογηθεί ο καταφανώς επικίνδυνος συνωστισμός -μέχρι και 30 μαθητές- που επικρατεί σχεδόν σε όλα τα σχολικά τμήματα, ειδικά σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη που ο κορωνοϊός «σαρώνει»; Πώς να δικαιολογηθούν οι τουλάχιστον ανεπαρκείς συνθήκες υγιεινής, η έλλειψη καθηγητών, δασκάλων και καθαριστριών; Τα ίδια τα κυρίαρχα αιτήματα των καταλήψεων είναι αρκετά για να διαψεύσουν την κυβερνητική παραφιλολογία στην πράξη: 15 μαθητές ανά τάξη, προσλήψεις εκπαιδευτικών, άμεση ενίσχυση της χρηματοδότησης για την παιδεία ώστε να προσληφθούν καθαρίστριες και να αξιοποιηθούν καινούργιες κτηριακές εγκαταστάσεις.
Τα αυθόρμητα αντιπολεμικά συνθήματα δεν έλειψαν. Κι εδώ λοιπόν εφαρμόστηκε ανάλογη τακτική. Από φόβο για την οργή των μαθητών, ήρθε η καταστολή, η τρομοκράτηση και συκοφάντηση του κινήματός τους. Στο έργο αυτό, την προσπάθεια των μίντια συνέδραμαν δήμαρχοι και λοιποί τοπικοί άρχοντες, αλλά κι «αγανακτισμένοι γονείς»(!) κι οι πάντα χρήσιμοι για την εξουσία διευθυντές, οι οποίοι αναμετρήθηκαν αποφασιστικά με τις όποιες κυβερνητικές... αμέλειες: Ειδοποιούσαν την αστυνομία και τους εισαγγελείς να συνετίσουν τους ταραξίες. Η ΕΛΑΣ, πάντως, δεν αρκέστηκε στον... δευτερεύοντα ρόλο της, αλλά ανέλαβε καθήκοντα πρωταγωνιστή: Στα πρόσφατα συλλαλητήρια της 15ης Οκτωβρίου, αστυνομικοί έλεγχαν τις τσάντες 15χρονων παιδιών που κατέβαιναν στις πορείες, ενώ στο Σύνταγμα, αφού τρομοκράτησαν δήθεν για αναγνώριση δεκάδες μαθητές κρατώντας τους για ώρες, συνέλαβαν τελικά πέντε οι οποίοι έμειναν φυλακισμένοι στη ΓΑΔΑ μέχρι τη Δευτέρα, για πέντε ολόκληρες μέρες! Για ακόμα μια φορά, οι νέοι παίρνουν τη σκυτάλη των αγώνων. Η κυβέρνηση το γνωρίζει, γι’ αυτό κι επιχειρεί να εμφανιστεί ως η φρόνιμη αρχή που θα νουθετήσει τους άτακτους... Το μέτωπο της νεολαίας φαίνεται πως θα είναι από τα πλέον καυτά της πολιτικής-ταξικής αναμέτρησης της αμέσως επόμενης περιόδου. Στη μάχη των νέων για ζωή, παιδεία, υγεία, εργασία η κυβέρνηση πρέπει να χάσει. Και θα χάσει!
ΠΗΓΗ: Πριν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου