Μαύρος χειμώνας ή άνοιξη ελπίδας;

 Μαύρος χειμώνας ή άνοιξη ελπίδας;

Δύο βασικές εκτιμήσεις αντίθετες αλλά και συμπληρωματικές ταυτόχρονα υπάρχουν για το πρόγραμμα που εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης στη ΔΕΘ.

α. Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού από το «φόρουμ της ΔΕΘ» γέμισαν με αυτοπεποίθηση το κεφάλαιο. Όχι μόνο εξαιτίας των άμεσων νέων διευκολύνσεων και παροχών που ανακοίνωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά κυρίως για το «έχει λαμβάνειν», με το «σχέδιο Πισσαρίδη», που αποτέλεσε σημαία των κυβερνητικών εξαγγελιών.

β.Ούτε καν τα συντηρητικά Μέσα δεν κατάφερε να πείσει ο πρωθυπουργός με την ομιλία του από την Θεσσαλονίκη στο πλαίσιο της Διεθνούς Έκθεσης, που την επομένη κιόλας της συνέντευξης Τύπου αφαίρεσαν το θέμα από την πρώτη τους σελίδα. Η ομιλία του δεν περιλάμβανε κανένα ουσιαστικό φιλολαϊκό μέτρο, ενώ η καθιερωμένη συνέντευξή του την Κυριακή θα καταγραφεί ως μονόλογος, με στημένες κι εκ των προτέρων γνωστές, κοινώς μοιρασμένες, ερωτήσεις. 

Οι εισφοροαπαλλαγές, οι υπεραποσβέσεις, η εξασφάλιση τζάμπα εργατικής δύναμης, με νέα προγράμματα επιδότησης της εργασίας, η επέκταση αντεργατικών μέτρων που ψηφίστηκαν στο όνομα της πανδημίας και απογειώνουν την ευελιξία, είναι μερικοί από τους «μποναμάδες» με τους οποίους έφυγαν οι μεγαλοεργοδότες και μεγαλοεξαγωγείς από το φόρουμ της ΔΕΘ.

Στον αντίποδα, τα πολυδιαφημισμένα «μέτρα στήριξης» των λαϊκών στρωμάτων περιορίζονται στην ...αναστολή της εισφοράς αλληλεγγύης για έναν χρόνο, με εξαίρεση μάλιστα τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, και στην κατάργηση του ΕΝΦΙΑ για ορισμένες δυσπρόσιτες περιοχές!

Για πολύ λίγους μισθωτούς οι ελαφρύνσεις, κυρίως από την κατάργηση του χαρατσιού της εισφοράς αλληλεγγύης, που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από το βήμα της ΔΕΘ. Μετά τους «κόφτες» που επέβαλαν οι δανειστές, το «πακέτο» Μητσοτάκη συρρικνώνεται δραστικά αποκλείοντας  περισσότερους από 4,2 εκατ. φορολογούμενους που δηλώνουν χαμηλά εισοδήματα και αποτελούν τη μεγαλύτερη μάζα.

Είναι κοροϊδία να λέει η κυβέρνηση ότι αυτά τα μέτρα συνιστούν εφαρμογή μιας «άλλης» τάχα πολιτικής, όταν ο λαός θα συνεχίσει να πληρώνει το 95% των άμεσων και έμμεσων φόρων, ενώ φορτώνεται και νέα βάρη, για να καλυφθούν δημοσιονομικά οι επιπρόσθετες φοροαπαλλαγές και τα άλλα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Επομένως, καμιά ουσιαστική διαφορά δεν πρόκειται να δει στην τσέπη του, πόσο μάλλον που το ξήλωμα των εργασιακών δικαιωμάτων, άρα και το χτύπημα στους μισθούς, συνεχίζονται αμείωτα, εξαϋλώνοντας και τα ελάχιστα που παρουσιάζονται ως «ελάφρυνση».

Κι επειδή ακριβώς το «αφήγημα» της κυβέρνησης δεν είχε τίποτα να προσφέρει στον λαό, ο πρωθυπουργός βάφτισε το κρέας ψάρι και παρουσίασε ως «παροχές» προς τους εργαζόμενους ορισμένα από τα μέτρα που διευκολύνουν κατά προτεραιότητα το κεφάλαιο.

Για παράδειγμα, ανέφερε ότι το εργατικό εισόδημα θα αυξηθεί από τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Δεν είπε όμως ότι ωφελημένοι είναι πρώτα απ' όλα οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που μειώνουν άμεσα και οριζόντια το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» και αυξάνουν έτσι τα περιθώρια της κερδοφορίας τους.

Στον αντίποδα, οι εργαζόμενοι - όσοι έχουν την «τύχη» να δουλεύουν ασφαλισμένοι - θα δουν μια αστεία διαφορά στους κουτσουρεμένους μισθούς τους. Προπάντων, όμως, θα δουν την τρύπα να μεγαλώνει στα ασφαλιστικά ταμεία, επαναφέροντας τη συζήτηση για τη βιωσιμότητά τους, πάνω στην οποία θα στηριχτεί ο επόμενος κύκλος των αντιασφαλιστικών ανατροπών, που περιγράφει και το «σχέδιο Πισαρίδη».

Άλλο παράδειγμα είναι οι συνταξιούχοι: Η κυβέρνηση έχει το θράσος να βαφτίζει «παροχή» (!) τα χρήματα που είναι υποχρεωμένη να τους επιστρέψει με δικαστική απόφαση και μετά από μεγάλους αγώνες των συνταξιουχικών σωματείων. Χώρια που τα αναδρομικά είναι κουτσουρεμένα και δεν δίνονται σε όλους, ενώ όλες οι άλλες περικοπές από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ θεωρούνται «περασμένα - ξεχασμένα»!

Εκεί όμως που η κυβέρνηση αποθεώνει την κοροϊδία, είναι στις ανακοινώσεις της για τα επόμενα «ενισχυμένα» προγράμματα επιδότησης της εργασίας, που μεταφράζονται σε γενναία κρατική επιχορήγηση του μισθού. Δηλαδή, εργαζόμενοι και άνεργοι, που θα βρουν έναν μισθό της κακιάς ώρας, θα τον πληρώνουν από την τσέπη τους...

Ο πρωθυπουργός μάλιστα προσπάθησε να παρουσιάσει τους ανέργους ως «σπατάλη» για το κράτος, λέγοντας ότι δίνει τέλος στην επιδότηση της ανεργίας, επιδοτώντας πλέον την εργασία, δηλαδή την εργοδοσία. «Πάντα έλεγα ότι πρέπει να περάσουμε από τη στήριξη της ανεργίας στην επιδότηση της εργασίας. Για πρώτη φορά είμαστε σε θέση να το κάνουμε σε πολύ μεγαλύτερη έκταση. Θα υπάρξουν αναλυτικές ανακοινώσεις μέσα στην εβδομάδα από το αρμόδιο υπουργείο. Το πρόγραμμα καλύπτει πλήρως τις εργοδοτικές εισφορές, ανεξαρτήτως μισθού, των εργαζομένων για ένα εξάμηνο με εγγύηση για τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Πρέπει να κάνουμε την απασχόληση λιγότερο επιβαρυντική για τον εργαζόμενο και ιδίως τον εργοδότη, τόνισε ο πρωθυπουργός.

Δεν είπε βέβαια ότι από τους εκατοντάδες χιλιάδες άνεργους μόνο ένας στους 10 παίρνει το επίδομα ανεργίας και ότι η μερίδα του λέοντος από τα κονδύλια του ΟΑΕΔ, από τα λεφτά δηλαδή των εργαζομένων, πηγαίνουν στην τσέπη των εργοδοτών, με τα διάφορα προγράμματα των «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης».

Οι οικονομικές εξαγγελίες είχαν περισσότερο δημαγωγικό χαρακτήρα, μιας και ακόμη κι αυτή η ανακούφιση που θα προκαλέσουν θα ωχριά μπροστά στην αύξηση της ανεργίας που θα επέλθει όταν προσμετρηθούν οι χαμένες θέσεις εργασίας λόγω της συντριβής του τουρισμού ή τα μειωμένα εισοδήματα λόγω της αναγκαστικής θέσης των εργαζομένων σε καθεστώς «αναστολής εργασίας».

Η κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνοψίζεται από τις δηλώσεις της κ. Αχτσιόγλου ως εξής: Ο κ. Μητσοτάκης, τόνισε, «επανέλαβε τα μέτρα που ήδη εφαρμόζει από την αρχή της πανδημίας, ένα πακέτο το οποίο δεν είναι ικανό στην περίοδο της μεγάλης κρίσης να κρατήσει την κοινωνία όρθια, ούτε δίνει προοπτικές για γρήγορη επάνοδο» και επισήμανε ότι «ενώ οι επιχειρήσεις βάζουν λουκέτα και έχουν χαθεί 200.000 θέσεις εργασίας η ΝΔ επιμένει να κάνει αυτά που έκανε και πριν».

Η κ. Αχτσιόγλου σημείωσε ότι «τα μείζονα προβλήματα που μαστίζουν την ελληνική κοινωνία και την αγορά είναι η συρρίκνωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, η καθίζηση της κατανάλωσης και της ενεργούς ζήτησης και το πρόβλημα της ρευστότητας που αντιμετωπίζουν κυρίως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτά ο πρωθυπουργός δεν τα βλέπει όταν επαναλαμβάνει τα μέτρα που έφεραν την τεράστια ύφεση, της τάξης του 15%, στο δεύτερο τρίμηνο».

Η γνώμη μας είναι ότι, πέρα από τις ιδεοληψίες του και τη συνειδητή πολιτική του υπέρ του κεφαλαίου, ο κ. Μητσοτάκης έχει απόλυτη επάρκεια να αντιληφθεί ότι η κρίση είναι αναπόφευκτη και η μόνη επιλογή που του μένει είναι να στηρίξει αυτούς που εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο.

Στο δρόμο, στους χώρους δουλειάς, με όλα τα μέσα και τους τρόπους οι εργαζόμενοι, σε πλατύ, μαζικό, ενωτικό μέτωπο συσπειρωμένοι, πρέπει να βρουν τη δύναμη να απαντήσουν. Αλλιώς μαύρος χειμώνας τους περιμένει…

 

Επιμέλεια: Πάνος Ευθυμίου