Η κυβέρνηση γράφει μαύρη ιστορία με το μάθημα της Ιστορίας

 Η κυβέρνηση γράφει μαύρη ιστορία με το μάθημα της Ιστορίας


Τα μέλη της επιτροπής διαμαρτύρονται καθώς ενώ εργάστηκαν επί σχεδόν δύο χρόνια, και αμισθί, για να εκπονήσουν τα νέα Προγράμματα Σπουδών (Π.Σ.) Ιστορίας, η Ν. Κεραμέως αποφάσισε να τα καταργήσει χωρίς καν προηγούμενη πιλοτική εφαρμογή και αξιολόγηση.

● Κάνουν λόγο για πολιτική αυθαιρεσία, αντιπαιδαγωγική και αντιεπιστημονική παρέμβαση του υπουργείου.

Ρωτήθηκε η επιστημονική κοινότητα της χώρας, συμμετείχε η εκπαιδευτική κοινότητα και για πρώτη φορά έγινε διαβούλευση (!) για τη διδασκαλία της Ιστορίας στα σχολεία. Τι άλλο χρειάζεται η κυβέρνηση της Ν.Δ.; Ποια διαπιστευτήρια θεωρούνται εγκυρότερα για τον εκσυγχρονισμό της διδακτικής του μαθήματος της Ιστορίας; Και ποια είναι τα δικά της δημοκρατικά διαπιστευτήρια για να ακυρώνει με το έτσι θέλω και χωρίς ίχνος πολιτικής ορθότητας μια τόσο σημαντική και τόσο ευρεία προσπάθεια από το επιστημονικό κεφάλαιο της χώρας; Το νεοσυντηρητικό ιππικό προελαύνει με αγριότητες.

«Εκφράζουμε την απογοήτευσή μας ως πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και πολίτες αυτής της χώρας για τον τρόπο με τον οποίο οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται διαχρονικά το μάθημα της Ιστορίας» αναφέρουν σε ανοιχτή επιστολή που δημοσίευσαν, χθες, τα μέλη της επιτροπής που, επί σχεδόν δύο χρόνια και αμισθί, εκπόνησαν τα νέα Προγράμματα Σπουδών (Π.Σ.) Ιστορίας για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Διαμαρτυρόμενοι προφανέστατα για την πολιτική αυθαιρεσία, την αντι-παιδαγωγική και αντι-επιστημονική παρέμβαση του υπουργείου να καταργήσει Π.Σ. χωρίς καν προηγούμενη πιλοτική εφαρμογή και αξιολόγηση, τονίζουν: «Αγνοήθηκε το έργο της τελευταίας Επιτροπής και τα Π.Σ. της Ιστορίας που εκπονήσαμε και δημοσιεύθηκαν σε ΦΕΚ από τον Νοέμβριο του 2018 έως τον Ιούνιο του 2019, καταργήθηκαν χωρίς καμία προηγούμενη αξιολόγηση. Η επαναφορά σε ισχύ των προγραμμάτων που είχαν εκπονηθεί το 2003, η ανάρτηση, παράλληλα, στον ιστότοπο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ) Προγραμμάτων Σπουδών που είχαν συνταχθεί το 2015, δεδομένου μάλιστα ότι τα σχολικά εγχειρίδια που διδάσκονται δεν αντιστοιχούν σε αυτά, δημιουργούν σύγχυση σε εκπαιδευτικούς και μαθητές αλλά, κυρίως, επιβεβαιώνουν την περιφρόνηση προς το μάθημα της Ιστορίας».

Αξίζει να σημειωθεί πως τα μέλη της Επιτροπής με πρόεδρο τον καθηγητή Κοινωνικής Ιστορίας Πολυμέρη Βόγλη δεν είναι απλώς έγκριτοι και από τους πλέον ειδικούς επιστήμονες στο ζήτημα. Είναι από τους εμπειρότερους καθώς έχουν συμμετάσχει και στο παρελθόν σε ανάλογα εγχειρήματα. Το λένε οι ίδιοι: «Επί σειρά ετών έχουμε μετάσχει σε επιτροπές που είχαν συστήσει υπουργοί διαφορετικών κυβερνήσεων (Διαμαντοπούλου, Μπαμπινιώτης, Φίλης, Γαβρόγλου) και εργαστήκαμε αμισθί με μοναδικό στόχο τον εκσυγχρονισμό της σχολικής Ιστορίας, ώστε να ευθυγραμμιστεί επιτέλους με τα διεθνή επιστημονικά δεδομένα και τα κεκτημένα της ακαδημαϊκής ιστορίας». Φευ, η υπουργός Παιδείας θεωρεί πιο ασφαλές για την καλλιέργεια της «εθνικής συνείδησης» να επαναφέρει τα αναχρονιστικά και κακογραμμένα βιβλία του 2002-2003. Είκοσι ετών βιβλία...



Η υπουργός Παιδείας δεν ορρωδεί. Με απροκάλυπτα πολιτικούς όρους διατάζει την απόσυρση των νέων Π.Σ., υποχρεώνει το ΙΕΠ να αυτοεξευτελιστεί με μια ανεκδιήγητη επιστημονικά και παιδαγωγικά ανακοίνωση και μετά η σιωπή της αλαζονείας. Τι είπε το ΙΕΠ; «Τα Προγράμματα Σπουδών της Ιστορίας του 2019 είχαν σημαντικά επιστημονικά και παιδαγωγικά προβλήματα και διακρίνονταν για την αποσπασματικότητά τους. Τα μειονεκτήματα αυτά προκάλεσαν την κριτική της επιστημονικής κοινότητας των ιστορικών και όχι μόνο». Δηλαδή, επικαλείται φαινόμενα τα οποία η επιτροπή κλήθηκε να θεραπεύσει και χωρίς να αιτιολογεί την απόφασή του.

Έτσι, χωρίς αξιολόγηση, χωρίς πιλοτική εφαρμογή, χωρίς ίχνος επιστημονικής λογικής, σαν να πρόκειται για καραμέλες από το περίπτερο που θα μοιραστούν στα παιδιά. Ή μήπως τελικά, πρόκειται ακριβώς για καραμέλες που μασιούνται εύκολα χωρίς ιστορική παιδεία και εκπαίδευση; «Η Ιστορία δεν θα πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό, αλλά να διαμορφώνει την εθνική συνείδηση» είχε προαναγγείλει η υπουργός Παιδείας.

«Επικαλείται το ΙΕΠ “σημαντικά επιστημονικά και παιδαγωγικά προβλήματα” καθώς και την “αποσπασματικότητα” των προγραμμάτων αυτών. Αποσιωπά όμως ότι οι έγκυροι ειδικοί επιστήμονες που πρωτοστάτησαν στην εκπόνησή τους, συνεργαζόμενοι με έμπειρους εκπαιδευτικούς της πράξης, είναι οι ίδιοι που διδάσκουν στα πανεπιστήμιά μας τόσο την επιστήμη της Ιστορίας όσο και τη διδακτική του μαθήματος» αναφέρουν, μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή τους, ο πρώην πρόεδρος του ΙΕΠ Γεράσιμος Κουζέλης και ο πρώην αντιπρόεδρος Παύλος Χαραμής.

Για την ιστορία αναφέρουμε πως τα νέα προγράμματα σπουδών πρότειναν μεθοδολογία βασισμένη σε μια πιο χαλαρή από την ισχύουσα σπειροειδή ανάπτυξη και την ανάγνωση της ελληνικής Ιστορίας συνδεδεμένης με τον χωροχρόνο της σε κάθε περίοδο που αυτή εξετάζεται. Με εργαλεία από ταινίες, ντοκουμέντα, επίκαιρα, έως φωτογραφίες, μαρτυρίες ζώντων πρωταγωνιστών αλλά και συμμετοχή των παιδιών με διάφορες δραστηριότητες, όπως αναζήτηση αρχειακού υλικού ακόμα και από τους οικείους τους, αν είναι εφικτό. «Η Ιστορία είμαστε εμείς», έλεγαν τότε τα μέλη της επιτροπής. Μπα. Η Ιστορία είναι η κυβέρνηση - και η Ιστορία επαναλαμβάνεται.
"H ιστορία δεν πρέπει να έχει κοινωνιολογικό χαρακτήρα αλλά να διαμορφώνει εθνική συνείδηση"  είπε η Νίκη Κεραμεως, υπουργός... " Παιδείας".

Από μόνη της η δήλωση αποτελεί μνημείο σκοταδισμού κι οπισθοδρόμησης. Σε ποια εποχή;

Στις 17 Οκτωβρη 1936 Κ. Γεωργακόπουλος, υπουργός "Παιδείας" της 4ης Αυγούστου σε εγκύκλιο προς όλους τους εκπαιδευτικούς:

"…η κατά την τελευταία εικοσαετίαν κρατήσασα κατάστασις μοιραίως επηρέασε και την εκπαίδευσιν. Άνθρωποι ανίκανοι να περιλάβουν εις την μικράν ψυχήν των την απέραντον και ιεράν έννοιαν την Πατρίδος, εμφορούμενοι από ιδέας και θεωρίας ας εδημιούργησαν έκφυλα πνεύματα, επεχείρησαν την διάσεισιν αυτών τούτων των βάθρων, εφ’ ω ανέκαθεν εστηρίχθη δια να μεγαλουργήση το Ελληνικόν Έθνος. Προσεπάθησαν να υπομονεύσουν την θρησκείαν, την πατρίδα και την οικογένειαν. Την ψυχικήν αυτών πώρωσιν ενεφάνισαν εντέχνως ως «ανώτερον ανθρωπισμόν» και την αποσυνθετικήν αυτών προσπάθειαν ως «εκπαιδευτική μεταρρύθμιση»…το σχολείο εχρησιμοποιείτο ουχί σπανίως ως μέσον της προπαρασκευής της κομμουνιστικής επιβολής..."

Στην πραγματικότητα, η δήλωση της Κεραμεως είναι ένα σημαντικό δώρο καθώς αναγνωρίζει ξεκάθαρα πως η επιβολή μιας κατασκευασμένης " Εθνικής συνείδησης" δεν έχει καμία σχέση με την Επιστήμη, δεν έχει καμία σχέση με την μελέτη της κίνησης της Κοινωνίας που γεννά την Ιστορία.

Αφίσα έπρεπε να την είχαμε κάνει...

 

ΠΗΓΗ: Άννα Ανδριστσάκη Efsyn, Σπύρος Αλεξίου

 

Σχόλια