Ρίχνουν βιτριόλι στο πρόσωπο και το σώμα της παιδείας Συνέντευξη του Ηλία Κορδαλή


Ρίχνουν βιτριόλι στο πρόσωπο και το σώμα της παιδείας

Ηλίας Κορδαλής Αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών, μέλος της Επιτροπής Αγώνα Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο
«Πρέπει τώρα-τώρα-τώρα να ανοίξουμε και να διευρύνουμε την κουβέντα για το τι σχολείο θέλουμε και σε ποια κοινωνία. Θέλουμε άραγε σχολείο "The Wall", που οι μαθήτριες και οι μαθητές θα είναι "ακόμα ένα τούβλο στον τοίχο", σε μια κοινωνία "Αλφαβίλ" που ένα λεξικό θα περιέχει μόνο τις επιτρεπόμενες για το σύστημα λέξεις»

 Το υπουργείο Παιδείας προχωρά στην πρώτη εφαρμοστική του αντι-εκπαιδευτικού νόμου Κεραμέως, μέσω των νέων ωρολόγιων προγραμ­μάτων. Ποιες αλλαγές και σε ποια κατεύθυνση γίνονται;
Οι αλλαγές είναι σαρωτικές και έχουν φυσικά νεοφιλελεύθερο, νεοσυντηρητικό, σκοταδιστικό ιδεολογικό-πολιτικό αλλά συνάμα και οικονομικό-δημοσιο- νομικό πρόσημο. Ρίχνουν, στην κυριολεξία, βιτριόλι στο πρόσωπο και στο σώμα της παιδείας. Εξαφανίζουν από το χάρτη της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης συνολικά τις κοινωνικές-πολιτικές επιστή­μες, οι οποίες μέχρι τώρα κατείχαν μια σημαντική και ευδιάκριτη θέση και στις τρεις τάξεις του Λυκείου. Εξαφανίζονται από το Λύκειο και τα τελευταία ψήγμα­τα καλλιτεχνικής παιδείας (εικαστικά, θεατρολογία, μουσική) ως μαθήματα επιλογής στην Α' Λυκείου. Κόβονται και τα μαθήματα του Ελεύθερου και Γραμ­μικού σχεδίου που είναι πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα. Συνολικά, οι αλλαγές θέλουν να δημιουργήσουν όλους τους προαπαιτούμενους όρους για ένα σχολείο που θα παράγει μαθητές μηχανές-ρομπότ, δίχως καμία κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση, αξιοποιήσιμους στα γρανάζια του καπιταλιστικού συστή­ματος και θα έχει καθηγητές πειθήνιους, αναλώσιμους, «ευέλικτους», μέσω παρατεταμένων αξιολογήσεων.
                Σε τι αποσκοπεί η εξαφάνιση των κοινωνικών επιστημών και της καλ­λιτεχνικής παιδείας από τα σχολεία;
Επιλέγουν δύο κλάδους που έχουν και ένα συμβολικό χαρακτήρα. Πιστεύω πως ένα σκίτσο των προηγούμενων ημερών τα λέει με πολύ γλαφυρό τρόπο όλα· ρωτάει η Κεραμέως: «Κι αν οι κοινωνικές επιστή­μες καλλιεργούν την κριτική σκέψη και το αίσθημα του πολίτη... Κι οι τέχνες τη δη­μιουργικότητα και τη φαντασία... Εμάς αύριο-μεθαύριο ποιος θα βρεθεί να μας ψηφίσει;». Οι κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, ειδικά στο Λύκειο, δημιουρ­γούν τις προϋποθέσεις -με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό- να ανοίξει μια ου­σιαστική συζήτηση για κομβικά κοινωνικά-πολιτικά ζητήματα. Αντίστοιχα, στα καλλιτεχνικά «ανοίγει» μια συζήτηση για το ρόλο της τέχνης, για τη φωτογραφία, τον κινηματογράφο, τη μουσική, το θέα­τρο, τη ζωγραφική, τα κόμικς κ.α. Δεί­χνει το απύθμενο πολιτικό και ταξικό μί­σος και το φόβο του συστήματος, ακόμα και να έρχονται τα παιδιά σε απλή επαφή με λέξεις όπως υπεραξία και αλλοτρίωση, με τη Γκουέρνικα του Πικάσο και το Θωρηκτό Ποτέκμιν του Αϊζενστάιν. Όλα στην πυρά... Γκέμπελς.
                Η εξέλιξη αυτή, ποιες επιδράσεις επιφέρει στις εργασιακές σχέσεις χι­λιάδων εκπαιδευτικών των συγκεκριμένων κλάδων;
Στην ειδικότητά μου υπήρχαν 193 οργα­νικά κενά και πάνω από 400 λειτουργι­κά. Σε χρόνο-ρεκόρ όλα τα κενά γίνονται πλεονάσματα. Σκεφτείτε τι θα γίνει και το 2021 που θα φύγει και η Κοινωνιολογία από πανελλαδικώς εξεταζόμενο μάθημα. Το ίδιο ντόμινο δραματικών εξελίξεων θα έχουμε σε όλες τις θιγόμενες ειδικότητες. Θα έχουμε πια χιλιάδες μόνιμες απολύ­σεις αναπληρωτών. Την Τρίτη απολύ­θηκαν περίπου 43.000 αναπληρωτές σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαί­δευση! Για χιλιάδες από αυτούς το «εκ­παιδευτικό ταξίδι» τελειώνει εδώ.
                Το υπουργείο ανακοίνωσε τον πίνα­κα κατάταξης για πάνω από 30.000 εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας και λέει ότι ετοιμάζεται να κάνει προσλή­ψεις για το νέο σχολικό έτος με βάση το «προσοντολόγιο». Γιατί υπάρχει αντίδραση σε αυτήν την προοπτική;
Η περασμένη Δευτέρα ήταν «σοκ και δέος» για τις συναδέλφισσες και τους συ­ναδέλφους της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευ­σης. Το «προσοντολόγιο» του Γαβρόγλου ανέτρεψε τους μέχρι τώρα πίνακες κατά­ταξης, με συνέπεια, όσα άτομα όργωναν ολόκληρη την Ελλάδα να βρεθούν στον
«πάτο του βαρελιού» και οι «άριστοι», με τα λεγόμενα «ακαδημαϊκά προσόντα», στον «αφρό της μπύρας»! Στα βιβλία του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, περίοπτη θέση κατέχει η σέντρα κόλπο γκρόσο του Μαραντόνα στον Μπουρουτσάγα, ο οποί­ος αμέσως μετά σκόραρε στον τελικό του Μουντιάλ του 1986. Τι θέλω να πω; Θέλω να πω απλά πως ο Γαβρόγλου σέντραρε και η Κεραμέως ετοιμάζεται να σκοράρει στο «τέρμα» χιλιάδων απελπισμένων αναπληρωτών. Όλα όμως θα κριθούν το επό­μενο διάστημα, απ’ τις αντιδράσεις ή όχι των (μόνιμων) αναπληρωτών.
► Παράλληλα, το τελευταίο διάστημα βρίσκεται σε εξέλιξη και ένας πολύ­μορφος αγώνας του εκπαιδευτικού κινήματος συνολικά απέναντι στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Ποια είναι τα βασικά επίδικα;
Τα βασικά επίδικα είναι ο συνολικός παρατεταμένος αγώνας ενάντια στην αξιο­λόγηση, στην Τράπεζα Θεμάτων και τον πρόσφατα ψηφισμένο αντιεκπαιδευτικό νόμο Κεραμέως, στο νόμο Γαβρόγλου για τους διορισμούς με το «προσοντολόγιο» των «αρίστων». Διεκδικούμε αλλαγές μόνο στην κατεύθυνση του δημόσιου, δωρεάν, δημοκρατικού ενιαίου σχολείου των όλων και των ίσων, χωρίς αποκλει­σμούς, και με εκπαιδευτικούς όλων των ειδικοτήτων. Διεκδικούμε πλήρη μορ­φωτικά δικαιώματα για όλους τους μα­θητές και πλήρη διασφάλιση των εκπαι­δευτικών θέσεων όλων των συναδέλφων και των εργασιακών δικαιωμάτων τους. Μόνιμους μαζικούς διορισμούς, μονιμο­ποίηση όλων των αναπληρωτών. Πρέπει τώρα-τώρα-τώρα να ανοίξουμε και να διευρύνουμε την κουβέντα για το τι σχολείο θέλουμε και σε ποια κοινωνία. Θέλουμε άραγε σχολείο «The Wall», που οι μαθή­τριες και οι μαθητές θα είναι «ακόμα ένα τούβλο στον τοίχο», σε μια κοινωνία «Αλφαβίλ» που ένα «λεξικό» θα περιέχει μόνο τις επιτρεπόμενες λέξεις και κάθε ημέρα θα εξαφανίζεται και μια λέξη μη αρεστή για το σύστημα.
                Ποια είναι η στάση των ηγεσιών ΔΟΕ και ΟΛΜΕ απέναντι στις κινητο­ποιήσεις των εκπαιδευτικών;
Όχι μόνο τώρα, αλλά εδώ και δεκαετίες, ο ρόλος των ηγεσιών της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ είναι ανοιχτά υπονομευτικός, διασπαστι­κός και προδοτικός. Να μου πει κάποια ή κάποιος ποιον αγώνα συντόνισαν! ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ (ΠΑΣΚΕ), τα μέλη τους έχουν και πολιτική, αλλά και προσωπική ευθύνη, γι’ αυτή την κατάντια. Τραγικό ήταν και το ΠΑΜΕ που δεν ήθελε με τίπο­τα την αποχή από τη βαθμολόγηση, γιατί «θα έχουμε απέναντι τους γονείς και τους μαθητές». Μετέπειτα, κάτι προσπάθησε να ψελλίσει, όταν αντιδρούσαν τα μέλη του που πλήττονται άμεσα. Νομίζω ότι η Κεραμέως έδωσε την απάντηση: «Μόνο η παράταξη των Παρεμβάσεων θέλει την πλήρη απόσυρση των νέων ωρολογίων προγραμμάτων». Όλο το καλοκαίρι λοι­πόν με επιτροπές αγώνα και πανελλαδικά δρώμενα θα γίνουμε ο εφιάλτης σας μέχρι να τα πάρετε όλα πίσω.
                Πώς μπορούν οι μαχόμενοι εκπαι­δευτικοί να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι τη νίκη και την παιδεία των πραγματικών αναγκών της κοινωνίας;
Για να γίνει σήμερα πράξη το σχολείο Ο δάσκαλος που άφηνε τα παιδιά να ονειρεύονται, χρειάζεται μεγάλος και παρατεταμένος συνολικός αγώνας. Χρειάζεται, όμως, βασικά, ένα συνολικό επιστημονικό, αντισυντεχνιακό, μάχιμο, ανατρεπτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα δράσης που θα βάζει όλα τα ερωτήματα και θα απαιτεί απ’ όλους να πάρουν θέση. Ο Σεπτέμβρης -να το θυμάστε- θα είναι όχι απλώς «θερ­μός» αλλά και «άγριος», γιατί και στους χώρους της εκπαίδευσης υπάρχει πολύ μεγάλη οργή για όλα όσα γίνονται απου­σία των υποκειμένων της εκπαίδευσης. Το ζητούμενο δεν είναι αν θα αντιδράσει ο κόσμος -που θα αντιδράσει- αλλά με ποιο συνολικό σχέδιο διεξόδου και προ­οπτικής που θα δημιουργεί και πολιτικά ρήγματα και θα φέρνει και άμεσες νίκες!


ΠΗΓΗ: Πριν

Σχόλια