Τσιριμόνιες και τσιριντζάντζουλες αλλά να γιατί όλοι θα μπούνε στο μαντρί της συμφωνίας


Τσιριμόνιες και τσιριντζάντζουλες αλλά να γιατί όλοι θα μπούνε στο μαντρί της συμφωνίας

Χωρίς αποτέλεσμα ολοκληρώθηκε η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Παρασκευή (συνήλθε σε τηλεδιάσκεψη), με τους ηγέτες των 27 κρατών - μελών να εστιάζουν στην πρόταση της Κομισιόν για τη συγκρότηση του «Ταμείου Ανάκαμψης», στο πλαίσιο και του υπό διαμόρφωση πολυετούς προϋπολογισμού της ΕΕ για την περίοδο 2021 - 2027.

Το αποτέλεσμα λίγο πολύ αναμενόταν, αφού με επίκεντρο την πρόταση έρχονται ξανά στον «αφρό» οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, με την κάθε πλευρά να εκφράζει ξανά τις θέσεις της σχετικά με το πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο και το Σχέδιο Ανάκαμψης της Κομισιόν. Κοινό έδαφος, πάντως, παραμένει η προσπάθεια να φορτωθεί και η νέα καπιταλιστική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων, εφόσον η πρόταση της Κομισιόν προβλέπει ότι ο μηχανισμός θα ενσωματωθεί στο «Ευρωπαϊκό Εξάμηνο», δηλαδή στα γνωστά μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, που ελέγχουν ανά εξάμηνο την πορεία των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε κάθε χώρα. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κράτη - μέλη θα υποβάλουν «εθνικά σχέδια ανάκαμψης και ανθεκτικότητας» στο πλαίσιο των εθνικών τους προγραμμάτων μεταρρυθμίσεων, σύμφωνα με τις μακροπρόθεσμες στρατηγικές της ΕΕ, με έμφαση να δίνεται «στις επενδύσεις και τις μεταρρυθμίσεις για τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και την ανθεκτικότητα των οικονομιών».
Οι ηγέτες των τεσσάρων χωρών της λιτότητας (Αυστρία, Ολλανδία, Δανία, Σουηδία) φάνηκε χτες ότι είναι διατεθειμένες να αποσύρουν το βέτο τους στην πρόταση της Κομισιόν για ένα «πακέτο» 750 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 500 δισ. ευρώ θα δοθούν στις χώρες που έχουν ανάγκη ως επιδοτήσεις (δωρεάν χρήμα), παρότι μέχρι στιγμής επέμεναν ότι το ποσό θα πρέπει να είναι μικρότερο και κυρίως να δοθούν δάνεια, ώστε να μην επιβαρυνθούν οι δικοί τους φορολογούμενοι από την εξυπηρέτηση του νέου χρέους που θα εκδοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως, για να αποσύρουν το βέτο και να ανοίξει ο δρόμος για μια συμφωνία, αφού οι αντιρρήσεις που έχουν διατυπώσει οι χώρες του Βίζεγκραντ θεωρείται πιο εύκολο να ξεπερασθούν, οι Τέσσερις της Λιτότητας θέτουν δύο βασικές προϋποθέσεις, που οδηγούν σε κάποιας μορφής μνημόνια: να αξιοποιηθούν τα κεφάλαια μόνο για επενδύσεις που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα και όχι για την κατανάλωση και να αναλάβουν οι χώρες που θα ενισχυθούν την υποχρέωση μεταρρύθμισης των οικονομιών. Προφανώς, αν και αυτό δεν έχει συζητηθεί ακόμη, αυτές οι προϋποθέσεις θα πρέπει να συνδεθούν και με κάποιας μορφής επιτήρηση.
Η βεβαιότητα με την οποία ετοιμάζεται το Βερολίνο να προωθήσει την συμφωνία βασίζεται κατά πρώτο λόγο στις αντιδράσεις που θα προκληθούν από τα εφιαλτικά οικονομικά στοιχεία που θα παρουσιάσει η Eurostat για το β’ τρίμηνο της Ευρωζώνης και την ασφυκτική πίεση λόγω της κατάστασης αυτής που ασκεί η ΕΚΤ. 
Και κατά δεύτερο λόγο στην "προίκα" με την οποία υπολογίζει το Βερολίνο να κατευνάσει τις αντιρρήσεις των "αρνητών". 
Με τη διαφορά ότι η "προίκα" αυτή δεν είναι παραχώρηση, αλλά "θέση" και του Βερολίνου, ανεξάρτητα από το αν η Μέρκελ θέλει να το παρουσιάσει σαν παραχώρηση για την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ των απαιτήσεων των "αρνητών" και της θέσης των Νοτίων. 
Το "στοιχείο" αυτό δεν είναι άλλο από το "δημοσιονομικό πλαίσιο" με το οποίο η Γερμανία μαζί με τη Γαλλία και τη συμφωνία της Κομισιόν, θέλουν να συνοδεύεται η παραχώρηση των επιδοτήσεων από τον -μεγαλύτερο πλέον- προϋπολογισμό της Ε.Ε., ο οποίος θα περιλαμβάνει και το Ταμείο Ανάκαμψης των 750 δισ. ευρώ και θα ξεπερνά συνολικά τα 2 τρισ. ευρώ.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, στην τοποθέτησή του στην τηλεδιάσκεψη ο Κυρ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνηση «στηρίζει πλήρως την πρόταση της Κομισιόν» και ότι «δεν γίνεται να πάμε κάτω από το επίπεδο αυτής της πρότασης», επικαλούμενος μεταξύ άλλων την ανάγκη για διασφάλιση πολιτικής και κοινωνικής σταθερότητας για την εξουσία του κεφαλαίου, αφού όπως είπε «μιλώντας ως χώρα που το 2011 βίωσε ύφεση της τάξης του 9,1%, αυτού του είδους οι οικονομικές καταστάσεις είναι πραγματικά ιδιαίτερα επώδυνες, οδηγούν σε κοινωνική αναταραχή και σε άνοδο του λαϊκισμού. Θα πρέπει όλοι να γνωρίζουμε καλά τι θα αντιμετωπίσουμε εάν η αντίδρασή μας δεν έχει το κατάλληλο μέγεθος ή την ταχύτητα που απαιτείται».
"Από μικρό και από χαζό μαθαίνεις την αλήθεια." Και ο κ. Μητσοτάκης είπε αυτό που όλοι φοβούται, πέρα από την κατάρρευση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, δεν είναι άλλη από τη λαϊκή αντίδραση ή εξέγερση.

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Sofocleousin, Capital

Σχόλια