Μεγαλοξενοδόχοι, εργαζόμενοι και τι θα
γίνει με τον τουρισμό
Ακούγοντας αυτές τις μέρες τους μεγαλοξενοδόχους να
διαφημίζουν τη συμβολή τους «στην ανάπτυξη της οικονομίας» και «τα οφέλη που
διαχέονται στην κοινωνία», είναι πραγματικά να τους ...λυπάσαι για το κακό που
τους βρήκε καλοκαιριάτικα.
Όπως τον πρόεδρο του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου
Ελλάδας, ο οποίος διαμαρτυρόταν τις προάλλες για τα δυσβάσταχτα φορολογικά
βάρη, ενώ ο κλάδος έχει κάνει 1 δισ. ευρώ επενδύσεις την τελευταία χρονιά. Στο
διά ταύτα, ζήτησε από την κυβέρνηση «καινοτόμα και τολμηρά μέτρα», πρώτα απ'
όλα «επιδότηση της εργασίας και ρευστότητα», για να συνεχίσουν οι επιχειρήσεις
του κλάδου «την εθνική και κοινωνική τους προσφορά»!
Αυτό που δεν είπε, βέβαια, είναι ότι χωρίς τους
εργαζόμενους, τα
ξενοδοχεία τους θα ήταν ό,τι τα σούπερ μάρκετ χωρίς τους
εμποροϋπαλλήλους την περίοδο της πανδημίας, ή ό,τι τα νοσοκομεία χωρίς τους
υγειονομικούς. Από τη δουλειά αυτών των χιλιάδων που «λιώνουν σόλες» κάθε
καλοκαίρι βγάζουν οι «μεγάλοι» του κλάδου το 1 δισ. ευρώ για να κάνουν
επενδύσεις, χώρια τα άλλα κέρδη τους. Δεν είπε επίσης ότι αυτοί οι εργαζόμενοι
απασχολούνται στις επιχειρήσεις τους με 14 διαφορετικές μορφές «ευελιξίας», με
εποχική εργασία και ανύπαρκτα δικαιώματα, ενώ τώρα προσπαθούν να τους
αφαιρέσουν και ό,τι έχει διασωθεί με νύχια και με δόντια, όπως η υποχρεωτική
επαναπρόσληψη των εποχικών και οι υποτυπώδεις ΣΣΕ. Οι μεγαλοξενοδόχοι, οι
αεροπορικές εταιρείες, τα μεγάλα τουριστικά γραφεία των «ρεκόρ» στις αφίξεις,
μιλάνε με το θράσος
εκείνου που έχει βρει το υποζύγιο για να του φορτώσει την
κρίση και για το δικό του τάχα καλό απαιτεί κι άλλα μέτρα στήριξης από το
κράτος. Το ζήτημα είναι να μην αποδεχτούν αυτόν το ρόλο οι εργαζόμενοι.
Και επειδή ως συνήθως δεν θέλουν να είναι σε υποδεέστερη
μοίρα από τους ομόσταυλους τους άλλων μεγάλων, πολύ μεγάλων, μονοπωλίων
"καρφώνουν" τις διακρίσεις σε βάρος τους. "Δεν μπορεί να είναι
ελαφρά τα μέτρα των αεροπορικών εταιρειών και αυστηρά αυτά για τις
ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Δεν μπορεί σε μια πτήση η πληρότητα να είναι 100%
και στα ξενοδοχεία να απαιτούνται πολύ αυστηρά μέτρα.
Ορισμένα από αυτά δημοσιοποιήθηκαν αλλά οι επίσημες ανακοινώσεις από τη
χώρα μας δεν έχουν γίνει".
Η έλευση της πανδημίας, ακριβώς λίγο πριν το άνοιγμα της
τουριστικής σεζόν στην Ελλάδα, αποτέλεσε ίσως έναν από τους παράγοντες τύχης
που απέτρεψαν τη χειρότερη δυνατή εξέλιξη στη χώρα, καθώς την τουριστική
περίοδο μια οικονομία σχετικά μικρής διεθνοποίησης εντάσσεται πολύ ξαφνικά
στο επίκεντρων των παγκοσμιοποιημένων δικτύων. Θεωρητικά,
το πλεονέκτημα αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει ευνοϊκά στην τουριστική
οικονομία. Θα μπορούσε να συμβεί κάτι αντίστοιχο με τις αρχές της δεκαετίας του
2010, όταν η τουριστική κρίση στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, λόγω της
παρατεταμένης πολιτικής αστάθειας, ευνόησε τον τουρισμό στην Ελλάδα. Σήμερα,
λοιπόν, εάν κάποιος επίδοξος τουρίστας από τον ευρωπαϊκό Βορρά επιθυμήσει να
πάει διακοπές, ιδιαίτερα μετά από το μεγάλο υγειονομικό τρόμο, θα ήταν λογικό
να προτιμήσει την Ελλάδα, παρά τις χτυπημένες από την υγειονομική κρίση
χώρες: Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Τουρκία. Ως εκ τούτου, οι αρνητικές συνέπειες
θα μπορούσε να είναι περιορισμένες.
Ωστόσο, αυτό το ευνοϊκό πλεονέκτημα δεν μπορεί να αλλάξει το
δυσμενές κλίμα στην τουριστική οικονομία. Οι αιτίες είναι ότι η κυβέρνηση
αντιμετωπίζει τη βιομηχανία που συμβάλλει με τουλάχιστον 20% στο ΑΕΠ
της χώρας με τον ίδιο τρόπο που την αντιμετώπιζε μέχρι τώρα, αλλά
αντιμετώπισε και την πανδημία: δεν κάνουμε τίποτε και στηριζόμαστε στην
προπαγάνδα.
Εκτιμούσαμε και εκτιμάμε ότι "Εμάς θα μας μείνουν τα
απόνερα ενός ξεπλυμένου, μίζερου και επικίνδυνου τουριστικού κύματος" και τονίζαμε
σε σχετικό άρθρο τις προάλλες:
Τι θα μπορούσε να γίνει για να στηριχθεί οικονομικά ο
τουριστικός τομέας; Να πάνε επιτέλους όλοι οι Έλληνες 15 μέρες
διακοπές, με χαμηλά κόμιστρα και διατιμημένη φθηνή παραμονή, που θα δοθούν
από τον προϋπολογισμό αντί για ενισχύσεις στην Aegean και τους ανάλογους εθνικούς
ευεργέτες και πρωταθλητές. Τόσο απλά…
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης,
Money-tourism,
Πριν
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου