Και περούκες στον πόλεμο της προπαγάνδας Της Μαριάννας Τζιαντζή

Και περούκες στον πόλεμο της προπαγάνδας

 Της Μαριάννας Τζιαντζή

«[...] τα γυναικόπαιδα που βλέπαμε τις προηγούμενες μέρες

δεν ήταν αληθινά αλλά μέρος του σχεδίου των Τούρκων», σύμφωνα με την ΕΡΤ. Τα fake γυναικόπαιδα εντάσσονται στη γενική πολιτική κατεύθυνση του ρατσισμού και του εθνικισμού, της δικαίωσης της αυτοδικίας και της καλλιέργειας στον λαό του φόβου και του μίσους.

Αν υπήρχε ένα διεθνές ψηφιακό μουσείο προπαγάνδας, τα εκθέματά του αυτές τις μέρες θα αυ­ξάνονταν με γεωμετρική πρόοδο. Εδώ θα φιλοξενούνταν βίντεο από δελτία ειδήσεων, αποσπάσματα από ραδιοφω­νικές εκπομπές, δηλώσεις πολιτικών, αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύ­ωσης κ.λπ. Περίοπτη θέση ανάμεσα στα εκθέματα θα κατείχε η «αποκάλυψη» -έτσι χαρακτηρίστηκε-της ΕΡΤ, την πε­ρασμένη Πέμπτη, για τις τρεις περούκες που βρέθηκαν από Έλληνες στρατιώτες στην όχθη του Έβρου, κοντά στο χωριό Φέρρες. Στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ διαβάζουμε: «Στον Έβρο βρέθηκαν γυναικείες περούκες, γεγονός που αποδεικνύει ότι τα γυναικόπαιδα που βλέπαμε τις προηγούμενες μέρες δεν ήταν αληθινά αλλά μέρος του σχεδίου των Τούρκων».

Η εικόνα δείχνει τρεις αναμαλλια­σμένες γυναικείες περούκες ριγμένες στα χορτάρια. Και αυτό σημαίνει πως οι γυναίκες που προσπαθούσαν να πα­τήσουν τα ελληνικά χώματα αλλά και τα μωρά που κρατούσαν στην αγκαλιά τους, δεν ήταν αληθινά, γεγονός που μας θυμίζει ένα παλιό κλασικό ανέκδοτο για τους τρεις επιστήμονες που πετούσαν με ελικόπτερο πάνω από την Ιρλαν­δία. Επιτρέψτε μου την παρέκβαση: Καθώς οι τρεις επιστήμονες πετούσαν πάνω από τους καταπράσινους αγρούς, είδαν ένα μαύρο πρόβατο. Ο πρώτος είπε: «Όλα τα πρόβατα στην Ιρ­λανδία είναι μαύρα». Ο δεύτερος είπε: «Στην Ιρλανδία υπάρχουν και μαύρα πρόβατα». Και ο τρίτος είπε: «Στην Ιρλανδία υπάρχει τουλάχιστον ένα μαύρο πρόβατο». Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποιος από τους τρεις μίλησε με ακρίβεια, όπως δεν είναι δύσκολο να μαντέψουμε ποιον από τους τρεις θυ­μίζει ο ανώνυμος συντάκτης της ΕΡΤ, ο οποίος αφήνει να εννοηθεί ότι «όλα» τα γυναικόπαιδα που έχουν μαζευτεί στα ελληνοτουρκικά σύνορα ΔΕΝ είναι αληθινά.

Προφανώς κάποιοι, τουλάχιστον τρεις, πέρασαν τα σύνορα φορώντας γυναικείες περούκες τις οποίες σύντομα ξεφορτώθηκαν. Όμως αυτό δεν σημαί­νει ότι όσοι «φαίνονται» γυναίκες -με παιδιά ή χωρίς- στις τηλεοπτικές εικό­νες είναι μεταμφιεσμένοι άντρες ή ότι η χρήση περουκών εντάσσεται στις «δό­λιες πρακτικές» της Τουρκίας, όπως η ρίψη δακρυγόνων με drones, οι επίση­μες απειλές και τα πάμπολλα fake news. Πολύ περισσότερο, οι τρεις περούκες δεν σημαίνουν ότι τα παιδιά των συνό­ρων δεν είναι «αληθινά» παιδιά. Τι είναι τότε; Κούκλες τυλιγμένες σε φασκιές;

Η κοινή λογική λέει ότι η περούκα δεν είναι το πιο βολικό μέσο μεταμφίε­σης για όποιον θέλει να περάσει το πο­τάμι. Καθώς οι περισσότεροι που έχουν μαζευτεί στα σύνορα είναι μουσουλμάνοι, είναι πολύ πιο εύκολο για έναν άντρα να φορέσει μια μαντίλα ή ένα σεμνό γυναικείο φόρεμα, το λεγόμενο «νικάμπ».

Η λέξη «πρόσφυγες» έχει εξαφανι­στεί από το λεξιλόγιο των δελτίων ειδή­σεων και των δηλώσεων των Ελλήνων επισήμων. Χρησιμοποιούνται αποκλει­στικά οι λέξεις «μετανάστες», «λαθρομετανάστες» ή «εισβολείς» και, κατά περίπτωση, «Τουρκμένιοι τζιχαντιστές». Θα τους έλεγαν «υγειονομικές βόμβες», όπως είχαν χαρακτηριστεί παλιότερα, αν δεν υπήρχε η βαριά σκιά του κορονοϊού, ο οποίος δεν είναι προσφυγικής κοπής. Μερικές φορές, μέσα σε μια έκρηξη ουμανισμού, τους χαρακτηρίζουν «δυστυ­χισμένους» ή «κατατρεγμένους» ανθρώπους, πιόνια στο παιχνίδι του Ερντογάν.

Τα φερόμενα ως γυναικόπαιδα της ΕΡΤ δεν είναι δημοσιογραφικό ή γλωσ­σικό ολίσθημα. Ο τρόπος παρουσίασης της είδησης ακολουθεί τη γενική πολι­τική κατεύθυνση του ρατσισμού και του εθνικισμού, της δικαίωσης της αυτοδι­κίας και της καλλιέργειας στον λαό του φόβου και του μίσους. Και, φυσικά, ούτε νύξη για τον βοηθητικό αλλά κρίσιμο ρόλο που έπαιξε η Ελλάδα στη γέννηση της μεγάλης στρατιάς των εκτοπισμέ­νων, των «δυστυχισμένων».

ΠΗΓΗ: Πριν