Η έννοια του πρόσφυγα διαρκώς συρρικνώνεται για να
χωρέσει στις απάνθρωπες κοινωνίες τους
Πρόσφυγας ονομάζεται,
σύμφωνα με τη Σύμβαση της Γενεύης για τους πρόσφυγες, κάθε άνθρωπος που
φεύγει χωρίς την θέληση του και έξω από το κράτος του οποίου είναι πολίτης
εξαιτίας δικαιολογημένου φόβου ότι εκεί θα υποστεί διωγμούς λόγω της θρησκείας
ή του πολέμου, ή ακόμα εξαιτίας της ιδιότητας του μέλους
μιας ιδιαίτερης
κοινωνικής ομάδας ή των πολιτικών του απόψεων (πολιτικός πρόσφυγας), και
επιπλέον τού είναι αδύνατο να εξασφαλίσει προστασία από τη χώρα του, ή,
εξαιτίας του φόβου αυτού, δεν επιθυμεί να τεθεί υπό αυτή την προστασία. Μέχρι
να του αναγνωρισθεί νομικά η ιδιότητα του πρόσφυγα από μία χώρα, ένας άνθρωπος
μπορεί να βρίσκεται υπό το καθεστώς του «αιτούντος άσυλο».[1]
Σε αντίθεση πλήρως από αυτό το πλαίσιο, το νέο νομοσχέδιο
για το άσυλο, που αναμένεται τις επόμενες μέρες, προβλέπει διαδικασίες - εξπρές
και αύξηση των απελάσεων, σύμφωνα με όσα εξαγγέλλει η κυβέρνηση της ΝΔ. Στόχος
τους είναι όλο και λιγότεροι να παίρνουν άσυλο, διαστρέφοντας την ίδια την
έννοια του πρόσφυγα, με σύντμηση
προθεσμιών και επιβολή κυρώσεων στους αιτούντες, καταπατώντας και τις ελάχιστες
διαδικασίες που έχουν τεθεί για την προστασία τους, όπως το δικαίωμα για
εξέταση της αίτησης ασύλου σε ατομική βάση και όχι με τον απαράδεκτο «κοινό
κατάλογο ασφαλών χωρών καταγωγής».
Στη βάση της απαράδεκτης αυτής διαλογής, για το ποιοι
ελάχιστοι θα μείνουν μέχρι νεωτέρας και ποιοι μαζικά θα απελαθούν,
αξιοποιούνται από την κυβέρνηση αντιδραστικοί διαχωρισμοί, για το ποιος είναι
«πρόσφυγας» και ποιος «μετανάστης». Με τέτοια κριτήρια, που δίνουν άλλοθι στο δηλητήριο ακροδεξιών και ξενοφοβικών
περιθωριακών ομάδων, υποστηρίζουν αβάσιμα ότι όσοι έρχονται στην Ελλάδα, στη
συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είναι πρόσφυγες, και ότι οι Σύροι που
δικαιούνται άσυλο είναι ελάχιστοι, 7% σύμφωνα με τον υπουργό Αδ. Γεωργιάδη.
Με βάση όμως τα
στοιχεία της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), για το
2019 πρώτοι σε αφίξεις μέσω θαλάσσης ήταν οι Αφγανοί με ποσοστό 40%, ενώ
ακολουθούν οι Σύροι με ποσοστό 27,4% και όχι 7%. Έπονται οι προερχόμενοι από
χώρες όπως η Λαϊκή Δημοκρατία Κονγκό (6,7%), το Ιράκ (6%), η Παλαιστίνη (5,4%).
Για την κατάσταση στο Αφγανιστάν, μια απλή αναζήτηση σε
γνωστές ελληνικές και διεθνείς ειδησεογραφικές σελίδες μπορεί να επιβεβαιώσει
τις διαρκείς συρράξεις και τη συνεχιζόμενη βία, με 74 νεκρούς τη μέρα να
καταγράφονται ενδεικτικά τον Αύγουστο του 2019. Για τους ισχυρισμούς της
ελληνικής κυβέρνησης και των ακροδεξιών μορφωμάτων που καλλιεργούν το ρατσισμό
και χύνουν το ξενοφοβικό δηλητήριό τους, παραπέμπουμε και σε ψηφίσματα του
προσφιλούς τους οργάνου, του Ευρωκοινοβουλίου, που περιγράφοντας την κατάσταση
στη χώρα, λένε μεταξύ άλλων ότι «το Αφγανιστάν μαστίζεται επί σχεδόν 40
χρόνια από συγκρούσεις και πολέμους»... Αντίστοιχες διαπιστώσεις για την
ανασφάλεια που επικρατεί, τις συγκρούσεις, τη βία και τις παραβιάσεις
δικαιωμάτων των λαών, υπάρχουν και για τις υπόλοιπες χώρες.
«Μπαλάκι» οι
πρόσφυγες...
Με βάση τα παραπάνω, για τον κύριο όγκο αυτών που θα
καταφέρνουν να φτάσουν στη χώρα και που στη συνέχεια θα εγκλωβίζονται στα
σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, επιφυλάσσεται απέλαση, επιστροφή δηλαδή στην
κόλαση των πολέμων που η ΕΕ και οι σύμμαχοί της έσπειραν στις χώρες τους για τα
συμφέροντα των μονοπωλίων.
Αυτό ακριβώς σηματοδοτεί και η πρόσφατη ανακοίνωση της
κυβέρνησης της ΝΔ για σύσταση «ειδικής διεύθυνσης
Στο ίδιο πνεύμα, ο αρμόδιος υπουργός Μετανάστευσης και
Ασύλου, Ν. Μηταράκης, θριαμβολογεί για το ότι οι αιτήσεις
ασύλου εξετάζονται με διαδικασίες - εξπρές, λέγοντας ότι «μέσα σε 24
μέρες ολοκληρώνονται οι αιτήσεις του 2020», και για το ότι από τις
αρχές του έτους έχουν γίνει εννέα αποστολές απελάσεων μεταναστών, γεγονός που,
όπως υποστηρίζει, αποδεικνύει ότι υπάρχει «συστηματικότητα στις
επιστροφές».
Οσοι ελάχιστοι ξεπεράσουν την κρησάρα των φρακτών, των
κλειστών κέντρων κράτησης και τα εξοντωτικά κριτήρια για το άσυλο, θα
οδηγούνται με πολλούς όρους και προϋποθέσεις, αστερίσκους και υποσημειώσεις,
στα κράτη - μέλη.
Σύμμαχος
κυβέρνησης - ΕΕ ο δήθεν «εγγυητής» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Σύμμαχο - όχι απρόσμενο - στην πολιτική της έντασης της
καταστολής σε βάρος προσφύγων και μεταναστών βρήκαν η κυβέρνηση της ΝΔ και η ΕΕ
στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).
Ο πρόεδρός του, Λίνος Σισιλιάνος, παρουσιάζοντας
τη νομολογία του δικαστηρίου στην ελληνική Βουλή, έσπευσε να ανάψει «πράσινο
φως» για τα κλειστά κέντρα κράτησης που ανακοίνωσε η κυβέρνηση της ΝΔ, λέγοντας
προκλητικά ότι «ποτέ δεν είπε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Ανθρώπινα
Δικαιώματα ότι απαγορεύονται».
Λίγες μέρες πριν, με κατάπτυστη απόφασή του, το ΕΔΔΑ έβαλε
τη βούλα του στις μαζικές ομαδικές απελάσεις προσφύγων και μεταναστών στις
οποίες είχε προβεί η ισπανική κυβέρνηση, χωρίς μάλιστα εξατομικευμένη εξέταση
των υποθέσεών τους. Σε αντίθεση δηλαδή και με το στοιχειώδες δικαίωμα εξέτασης
της αίτησης ασύλου σε ατομική βάση.
Βάση γι' αυτήν την απαράδεκτη απόφαση στάθηκε ο ισχυρισμός
ότι οι αιτούντες πέρασαν τα ισπανικά σύνορα «παράνομα», όχι δηλαδή από
«εξουσιοδοτημένο σημείο εισόδου», και αδιαφορώντας για το ότι οι ισπανικές
αρχές είχαν τοποθετήσει φράγμα 13 χιλιομέτρων με τρεις πρόσθετους παράλληλους
φράκτες.
Σημειώνεται ότι το δικαστήριο κατέληξε στην απόφαση αυτή
παρά το ότι είχε εκτιμήσει ότι ένας εκ των αιτούντων είχε εγκαταλείψει τη χώρα
του, το Μάλι, λόγω ένοπλων συρράξεων. «Ο,τι ακολούθησε την
"παράνομη είσοδο", είναι αποτέλεσμα αποκλειστικά δικών τους
ενεργειών», αποφαίνεται το δικαστήριο, φορτώνοντας τις συνέπειες στα θύματα
των ιμπεριαλιστικών πολέμων.
Δεν είναι η πρώτη φορά βέβαια που το ΕΔΔΑ επικυρώνει τις
ομαδικές απελάσεις, ενώ δεκάδες είναι οι αποφάσεις του που αποδέχονται ως μέτρο
την απαράδεκτη πρακτική της κράτησης προσφύγων και μεταναστών και εξετάζουν
δευτερευόντως τις συνθήκες κράτησης, την ύπαρξη βασανιστηρίων, την παραβίαση
άλλων τυχόν δικαιωμάτων, λες και από μόνη της η κράτηση δεν συνιστά
αδικαιολόγητη και βάναυση στέρηση της ελευθερίας τους.
Αυτοί που
βομβαρδίζουν καταστρώνουν και τις πολιτικές για το άσυλο
Η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της με τους αντιδραστικούς
σχεδιασμούς τους στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό δεν επιδιώκουν μόνο να
διαχειριστούν την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει σήμερα, αλλά έχουν το βλέμμα
στραμμένο στα νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών που δημιουργεί η δική τους
πολιτική, η εμπλοκή τους σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, ιδιαίτερα
σε μια περίοδο που μαίνονται οι οικονομικοί ανταγωνισμοί με ΗΠΑ,
Μπορεί να «σηκώνουν κουρνιαχτό» για τις επιμέρους
διαφοροποιήσεις τους στο Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, με τον ψευδεπίγραφο
διαχωρισμό σε «προοδευτικές» και «συντηρητικές» πολιτικές, αλλά αυτό το οποίο
όλοι μαζί κλίνουν σε όλες τις πτώσεις και μετ' επιτάσεως ζητούν, είναι η
ενίσχυση της καταστολής στα σύνορα, η ένταση των απελάσεων, η λεγόμενη
«αποτροπή της μετανάστευσης».
Το ...«νέο Σύμφωνο για τη μετανάστευση και το άσυλο»,
που έχει εξαγγείλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προδιαγράφεται ότι θα αποτελείται από
τα ίδια αντιδραστικά υλικά. Αυτό επιβεβαιώνουν και τα πρώτα δημοσιεύματα για το
γερμανικό σχέδιο για το Προσφυγικό, τη σχετική πρόταση δηλαδή της γερμανικής
κυβέρνησης που θα αναλάβει την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ το β' εξάμηνο του
2020.
Με «ευαγγέλιο» το κριτήριο της «χώρας πρώτης εισόδου», που
έχει τεθεί ως βάση της συζήτησης, αναπαράγεται το απαράδεκτο σχήμα της
συγκέντρωσης και του εγκλωβισμού σε hot spots και κλειστά κέντρα κράτησης με
άθλιες συνθήκες διαβίωσης, του αυστηρού διαχωρισμού στη χώρα υποδοχής, όπως η
Ελλάδα, η πολιτική της ενίσχυσης των συνόρων, του ασύλου με το σταγονόμετρο και
της έντασης των απελάσεων.
Στη βάση αυτών των αποφάσεων, η ελληνική κυβέρνηση
καταστρώνει την εγκληματική πολιτική της σε βάρος προσφύγων και μεταναστών και
ισχυρίζεται μάλιστα προκλητικά ότι θα λειτουργεί «αποτρεπτικά», ενώ την ίδια
ώρα βαθαίνει την εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ,
ΝΑΤΟ, ΕΕ που ευθύνονται για τον ξεριζωμό των χιλιάδων κατατρεγμένων που
προσπαθούν να ξεφύγουν από τους πολέμους και τη φτώχεια.
Ας πάρουμε με τη σειρά των χωρών αφίξεων των προσφύγων:
Αφγανιστάν, δεκάδες νεκροί κάθε μέρα, Συρία, τι περισσότερα να πεις από την
καθημερινή ειδησεογραφία, Κογκό με εμφύλιο 6 εκ. νεκρών που ακόμη παραμένει η κατάσταση
ασταθής, Ιράκ όπου τα λόγια είναι περιττά μετά την κοσμογονική εισβολή των
Αμερικανών, Παλαιστίνη με την εγκληματική πολιτική ακόμη ενός συμμάχου μας. Άμοιροι
ευθυνών οι κυβερνώντες μας; Και που δεν έβαλα το χεράκι τους ή μάλλον τους στρατιώτες
και τα όπλα μας. Εδώ έστειλαν όπλα στην εγκληματική αιματοβαμμένη συμμορία των
Σαούντ και σκέφτονται να βοηθήσουν τους φίλους μας Γάλλους στο Μάλι. Τι
νομίζουν, ότι παίζουν βιντεογκέιμ;
Αυτοί με τους δικούς τους ανθρωποφάγους συμμάχους και ενίοτε
καλοδεχούμενους επενδυτές, που πέφτουν στα τέσσερα για να προσκυνήσουν στην
υποδοχή τους και εμείς με τους δυστυχισμένους και κατατρεγμένους όπου γης.
Ν.Π.
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης,
Wikipedia, Efsyn
[1] Convention and Protocol
relating to the Status of Refugees, Geneva, Switzerland: Office of the United
Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), Communications and Public
Information Service, 1967
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου