Να φύγουν οι βάσεις του θανάτου Μόνο οι
υποταγμένοι έχουν ανάγκη από προστάτες
Την ώρα που η
κυβέρνηση επαναλάμβανε τα περί «γαλλικής ασπίδας» απέναντι στην τουρκική
επιθετικότητα και τα επιτελεία της μιλούσαν όλο καμάρι για την παρουσία στην
περιοχή του αεροπλανοφόρου «Σαρλ Ντε Γκολ», με τη συνοδεία ελληνικής φρεγάτας,
αλλά και του γαλλικού ελικοπτεροφόρου «Dixmude», παρουσιάζοντας τη
συνεκπαίδευση με τους Γάλλους ως «μήνυμα» τάχα προς την Τουρκία, αποκαλυπτόταν
ότι το γαλλικό ελικοπτεροφόρο, πριν
πιάσει Ελλάδα, έκανε κοινές ασκήσεις με δύο τουρκικές φρεγάτες, στο πλαίσιο
της ΝΑΤΟικής αποστολής SNMG2 στη Μεσόγειο! Ο δε κυβερνήτης του «Dixmude», στη
συνέντευξη Τύπου, έλεγε ότι «το γαλλικό ΠΝ έχει έντονη παρουσία στην περιοχή,
για να έχει εκτίμηση και αξιολόγηση κάθε κατάστασης και καλές σχέσεις με όλες
τις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο». Κανείς βέβαια δεν «πέφτει απ' τα
σύννεφα» για
το γεγονός ότι τα παραμύθια των κομμάτων του ευρωατλαντισμού
αποκαλύπτονται πάλι. Εξάλλου, όσες φιλότιμες προσπάθειες κι αν κάνουν, αυτό που
κάθε φορά επιβεβαιώνεται είναι ότι τα σχέδια των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που πάγια
και διαχρονικά αντιμετωπίζουν το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο ως «ενιαίο
επιχειρησιακό χώρο», δίνουν αέρα στα πανιά των τουρκικών διεκδικήσεων και της
προσπάθειας «γκριζαρίσματος» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Αν σ' αυτό
προστεθεί και η πιεστική ανάγκη για διατήρηση της ΝΑΤΟικής «συνοχής» στη
νοτιοανατολική του πτέρυγα, με τη συγκράτηση «πάση θυσία» της Τουρκίας στο
ευρωατλαντικό στρατόπεδο, στόχος που συμμερίζονται η σημερινή και η χτεσινή
κυβέρνηση, τότε το... ναυάγιο της ευρωατλαντικής κοπής προπαγάνδας είναι
πλήρες.
Την ώρα που συνεχίζονται με ιδιαίτερη ένταση οι δηλώσεις
αντιπαράθεσης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, η
κυβέρνηση της ΝΔ σπεύδει να περάσει από τη βουλή, σήμερα Πέμπτη, την ενισχυμένη
συμφωνία για τις βάσεις. Η συμφωνία, την οποία είχε αρχίσει να υλοποιεί
στην πράξη η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να διαπραγματεύεται με την
Ουάσινγκτον, προβλέπει παραπέρα ανάπτυξη της στρατηγικής βάσης της Σούδας,
καθώς και θεσμική κατοχύρωση της εξυπηρέτησης των στρατιωτικών δυνάμεων των
ΗΠΑ σε Αλεξανδρούπολη, Λάρισα και Στεφανοβίκειο Μαγνησίας. Επιπλέον, δίνει
δυνατότητα για χρήση και άλλων εγκαταστάσεων ανάλογα με τις ανάγκες (των ΗΠΑ).
Πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη
συμφωνία, πολύ περισσότερο σήμερα που οι ΗΠΑ αναπτύσσουν εμπρηστικά πολεμικά
σχέδια στην ευρύτερη περιοχή, από Μαύρη Θάλασσα μέχρι Ιράν.
Η ΝΔ υλοποιεί τη βασική αστική στρατηγική, σύμφωνα με την
οποία η σταθερή και ολοκληρωτική στήριξη στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ θα
έχει ως αποτέλεσμα τη δική τους υποστήριξη στις βλέψεις του ελληνικού
κεφαλαίου, στον ανταγωνισμό του με το τουρκικό κεφάλαιο. Απαντώντας στην
κριτική για τζούφιο ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ, ο Ν. Δένδιας προέβαλλε ως μεγάλη
επιτυχία μια προσεκτική επιστολή του Μάικ Πομπέο, όπου οι ΗΠΑ δηλώνουν
«αφοσιωμένες στην υποστήριξη της ευημερίας, της ασφάλειας και της δημοκρατίας
της Ελλάδας», χωρίς να παραλείπουν να συστήσουν «λύσεις με ειρηνικά μέσα» σε
«εκείνους που έχουν συμφέροντα στην Ανατ. Μεσόγειο».
Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε
στην επιτροπή της βουλής να παγώσει η
έγκριση της συμφωνίας (έτσι κι αλλιώς η δουλειά των ΗΠΑ γίνεται), θέτοντας
θέμα ανταλλαγμάτων και χωρίς να ξεκαθαρίσει τι θα πράξει στην ολομέλεια,
απέναντι σε ένα «δικό του παιδί» που απλά έρχεται σε μια μη κατάλληλη ώρα.
Πάντως, η συμφωνία του στην επιλογή της στρατηγικής συμμαχίας με τις ΗΠΑ είναι
αδιαπραγμάτευτη. Το ΚΙΝΑΛ θα ψηφίσει
τη συμφωνία, κάνοντας επιμέρους κριτική στην κυβέρνηση. Η Ελληνική Λύση
συμφωνεί (αλίμονο), αλλά παίζει κι αυτή το χαρτί των ανταλλαγμάτων. Καταψηφίζει το ΜέΡΑ25, χωρίς όμως να
ζητά συνολική ρήξη με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Συνολικά
αρνητικό βεβαίως είναι το ΚΚΕ, ενώ μαζικοί φορείς που επηρεάζει θα πραγματοποιήσουν
διαδήλωση την Πέμπτη.
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωρά σε μια ακόμα
πολύ επικίνδυνη κίνηση, καθώς δήλωσε συμμετοχή και μάλιστα με «υλική
συνεισφορά» στην ευρωπαϊκή ναυτική πολεμική αποστολή για τον έλεγχο των στενών
του Ορμούζ, στην είσοδο του Περσικού Κόλπου. Στην πρωτοβουλία συμμετέχουν
επίσης Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Δανία, Ολλανδία και Πορτογαλία.
Μάλιστα, η σοβαρή αυτή είδηση έγινε γνωστή από ανακοίνωση του γαλλικού ΥΠΕΞ!
Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά
σχέδια, μετά την ανακοίνωση για την αποστολή συστοιχίας Πάτριοτ στη Σαουδική
Αραβία. Είναι η πρώτη φορά που ελληνικές δυνάμεις συμμετέχουν σε αποστολές στην
αραβική χερσόνησο, με σαφή στοχοποίηση του Ιράν και των λαών της περιοχής.
Από την πλευρά του ο
Μακρόν, στην πρόσφατη συνάντηση του με τον κ. Μητσοτάκη, αφού «οι δύο χώρες έχουν κοινό
όραμα» καταδίκασε τη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης για καθορισμό ΑΟΖ, κατηγόρησε
την Άγκυρα ότι παραβιάζει όσα συμφωνήθηκαν πρόσφατα στη Διαδικασία του
Βερολίνου με την αποστολή τουρκικών πολεμικών πλοίων στη βορειοαφρικανική χώρα
και συμπλήρωσε ότι η Γαλλία υποστηρίζει Ελλάδα και Κύπρο αναφορικά με το
σεβασμό των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων, καταδικάζοντας τις προκλήσεις της
Τουρκίας.
Παράλληλα συνεχάρη την ελληνική κυβέρνηση
για την απόφασή της να «συνδράμει» στην παρουσιαζόμενη ως
ευρωπαϊκή αποστολή θαλάσσιας επιτήρησης στα Στενά του Ορμούζ, απέναντι
στο Ιράν.
Τσίμπησε για τα
παραπάνω την υπόσχεση για παραγγελίες δύο φρεγατών και το ελεύθερο να αλωνίσουν
τα γαλλικά μονοπώλια την ελληνική επικράτεια.
Η τουρκική κυβέρνηση, κάνοντας τους δικούς της σχεδιασμούς,
έστειλε το σκάφος-γεωτρύπανο Γιαβούζ στο τεμάχιο 8 των οριοθετημένων από την
Κύπρο θαλάσσιων «οικοπέδων», το οποίο έχει παραχωρηθεί στην ιταλική ΕΝΙ. Η
επιθετική αυτή κίνηση, που έκανε
κομμάτια και θρύψαλα την πολιτική των υδρογονανθράκων που ακολούθησε η
κυπριακή κυβέρνηση, «απαντήθηκε» από δηλώσεις καταδίκης της ΕΕ και μια δήλωση
εκπροσώπου του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ. Μόνιμη επωδός όμως των παραπάνω συμμάχων για τους
οποίους τα δίνουμε όλα για να έχουμε την στήριξη τους είναι: "βρείτε τα".
Μόνο οι πουτάνες και οι κάθε είδους υποταγμένοι έχουν ανάγκη
ή εξαναγκάζονται να έχουν νταβατζήδες, όπως και η αστική τάξη της χώρας μας που
το κάνει έχοντας πάντα στραμμένα τα μάτια της στον εσωτερικό εχθρό.
Ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική, συνεργασία αμοιβαία επωφελή
με όλους, στήριξη στους λαούς της περιοχής και του κόσμου, χωρίς βάσεις του
θανάτου-συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και καταδίκη
αντί για στήριξη κάθε πολεμικής ή άλλης επιθετικής τους ενέργειας.
Δύσκολο; Δύσκολο.
Εφικτό; Εφικτό.
Με άλλους συσχετισμούς, κοινωνικούς και
πολιτικούς.
Στο χέρι μας είναι.
Α.Κ.
ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης,
Πριν, Καθημερινή
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου