Μεγάλοι κίνδυνοι εμπλοκής

Μεγάλοι κίνδυνοι εμπλοκής

Σε συμφωνία για την ανάπτυξη μιας συστοιχίας αντιαεροπορικών πυραύλων τύπου «Πάτριοτ» της πολεμικής αεροπορίας (Π.Α.) στο έδαφος της Σαουδικής Αραβίας φαίνεται να κατέληξαν Αθήνα και Ριάντ. Το ΓΕΑ και ΓΕΣ που έχουν δώσει το πράσινο φως.

Η συμφωνία αυτή Αθήνας -Ριάντ,  ουσιαστικά μέσω ΗΠΑ,  στοχεύει στη δημιουργία μιας “πολυεθνικής αντιαεροπορικής ασπίδας”, η οποία θα προστατεύει τις ενεργειακές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας.

Ειδικότερα, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές (Καθημερινή, ρεπορτάζ Βασίλης Νέδος), πριν από λίγες εβδομάδες τα υπουργεία Εξωτερικών Ελλάδας και Σαουδικής Αραβίας προχώρησαν σε συμφωνία, προκειμένου να ενισχυθεί η αεράμυνα της αραβικής χώρας, η οποία, υπενθυμίζεται, ότι πρόσφατα υπέστη σοβαρά πλήγματα στις εγκαταστάσεις της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας ARAMCO.

Μπορεί τα σχέδια για συμμετοχή του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού σε πολυεθνική αποστολή στον Περσικό να μην προχώρησαν για την ώρα, όμως η πόρτα για μεγαλύτερη στρατιωτική εμπλοκή της χώρας στις επικίνδυνες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή παραμένει ορθάνοιχτη. Η Σαουδική Αραβία, μέσω των ΗΠΑ, ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση να συμμετάσχει στην «πολυεθνική αντιαεροπορική ασπίδα» που στήνεται στην περιοχή, με την παραχώρηση συστημάτων «Patriot», αίτημα το οποίο βρίσκει σύμφωνο το ΥΠΕΞ. Μάλιστα, παριστάνοντας πως δεν ακούει τις πολεμικές ιαχές ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας ενάντια στο Ιράν, το ελληνικό ΥΠΕΞ ισχυρίζεται ότι σε καμία περίπτωση η αποστολή των ελληνικών «Patriot» δεν πρέπει να θεωρηθεί εμπλοκή της Ελλάδας στη στρατιωτική αντιπαράθεση! Πέρα από το γεγονός ότι προστίθεται ένας ακόμη κρίκος στη μακρά αλυσίδα της επικίνδυνης συμμετοχής της χώρας σε σχέδια και ανταγωνισμούς που μυρίζουν μπαρούτι και αίμα, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά πως τα τεράστια ποσά που δαπανά η χώρα από την τσέπη του λαού για εξοπλισμούς έχουν ως κριτήριο τη στήριξη των αμερικανοΝΑΤΟικών αποστολών και όχι την ενίσχυση της άμυνας. Το ίδιο ισχύει και με τη φρεγάτα που θα συνοδεύει το γαλλικό αεροπλανοφόρο στη Μεσόγειο.
Φοβερά επικίνδυνη είναι και η δήλωση Δένδια στην πρόσφατη επίσκεψη Χάφταρ στην Αθήνα για την αποστολή ελληνικών δυνάμεων στη Λιβύη. (Δες ρεπορτάζ εδώ)

Οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο μέτωπο της Λιβύης «σκέπασαν» σχεδόν την επίσκεψη του Έλληνα υπουργού Άμυνας στο Ισραήλ, όπου συναντήθηκε με τον ομόλογό του και στελέχη της ισραηλινής αμυντικής βιομηχανίας. Όπως ανέφερε ο ίδιος σε δηλώσεις του, «συζητήσαμε τις δυνατότητες περαιτέρω ανάπτυξης των σχέσεων μεταξύ της ισραηλινής και της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας σε αυτήν την, ενδιαφέρουσα ασφαλώς, γεωπολιτική συγκυρία», διαπιστώνοντας ότι «είναι πραγματικά τεράστια τα περιθώρια ανάπτυξης συνεργασιών, συνεργιών, ακόμα και σχημάτων συμπαραγωγής, ανάμεσα σε ελληνικά και ισραηλινά στοιχεία της αμυντικής βιομηχανίας». Είναι γνωστό ότι οι Ισραηλινοί ενδιαφέρονται για υποδομές της αμυντικής βιομηχανίας στην Ελλάδα, με το «τυράκι» των συμπαραγωγών και της αναβάθμισης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με την τεχνολογία που διαθέτει η αμυντική βιομηχανία του Ισραήλ. Όσοι όμως μιλάνε γι' αυτά, σκόπιμα κρύβουν τη φάκα της στενότερης διασύνδεσης των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο κρατών, σε μια γεωπολιτική συγκυρία που το «ενδιαφέρον» της έγκειται στην πρωτόγνωρη ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, στην αναδιάταξη στρατοπέδων και στον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης στην περιοχή. Η στρατηγική συμφωνία με το Ισραήλ, ιδιαίτερα στον στρατιωτικό τομέα, είναι επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης και καμία σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα του λαού. Αντίθετα, μεγαλώνει την έκθεσή του στα βρώμικα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια και τον κίνδυνο να αποτελέσει στόχο.

Ο ελληνικός λαός όχι μόνο δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα ότι έτσι περιφρουρούνται τα δικά του συμφέροντα, αλλά και να απορρίψει τη συζήτηση περί «ανταλλαγμάτων» για τη συμμετοχή σε αυτές τις στρατιωτικές αποστολές και συμφωνίες, που έχει ήδη αρχίσει.

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης, Καθημερινή