Ακόμη και στην απόλυση
υποταγή ζητάνε οι βδέλλες της Χαλυμβδουργικής
Ακόμη και στην απόλυση υποταγή ζητάνε. Η εργοδοσία της «Χαλυβουργικής»,
που βάζει τέλος σε μια ιστορική βιομηχανία που κάποτε ο αριθμός των εργαζομένων
ξεπερνούσε σε πληθυσμό μια μικρή πόλη, για να αποδώσει στους εναπομείναντες εργάτες τα
δεδουλευμένα, τη νόμιμη αποζημίωση και το ποσόν που καλύπτει τον ΟΑΕΔ,
δηλαδή
το ταμείο ανεργίας, τους ζητάει να υπογράψουν ένα κείμενο, όπου γράφονται τα
εξής:
«…Δηλώνω ρητά
και αντιλαμβάνομαι ότι στο πλαίσιο της σχέσης εμπιστοσύνης που συνέδεε εμένα
και τον Εργοδότη μου και όπως επιβάλλεται από την καλή πίστη δεν πρόκειται να
προβώ ή να συμμετάσχω στην δημιουργία ή έκφραση δημόσιων δηλώσεων ή να παρακινώ
άλλο πρόσωπο να προβεί σε δημόσιες δηλώσεις έγγραφες ή προφορικές οι οποίες θα
είχαν σκοπό να υποτιμήσουν ή να δυσφημίσουν το όνομα και να πλήξουν την φήμη
της Εταιρείας ή οι οποίες σκοπεύουν να φέρουν την Εταιρεία, τις τυχόν
θυγατρικές της ή συνδεδεμένες με αυτήν εταιρείες ή τους διευθυντές, διοικητές,
προϊσταμένους ή μετόχους αυτών σε δύσκολη θέση.»
Θράσος, απέραντο θράσος, απέναντι σε αυτούς που τους ξεζούμισαν
μια ζωή. Βδέλλες, ερπετά του χειρότερου είδους, βαμπίρ του πιο μαύρου σκότους η
εργοδοσία και οι ιθύνοντες της Χαλυβουργικής ακόμη και στην αυλαία τέλους. Που
βρίσκουν τον χώρο, το "δικαίωμα" να έχουν τέτοιες απαιτήσεις; Μα
φυσικά στην ασυδοσία που τους παρέχει η πολιτική εξουσία. Η κυβέρνηση της τάξης
τους.
Η "αδιαφορία" των κυβερνώντων για τα τεκταινόμενα,
οι οποίοι σε κάθε δημόσια εμφάνιση επικαλούνται την ανάπτυξη και τις επενδύσεις
που πλέον δεν πείθουν κανέναν, είναι παροιμιώδης. Εδώ δεν είναι Εξάρχεια,
καταλήψεις ή διαδηλωτές να παρέμβει με τις δυνάμεις καταστολής άμεσα. Εδώ είναι
η γυμνή δύναμη του κεφαλαίου που ακόμη και όταν πεθαίνει ή ετοιμάζει την
νεκρανάσταση του χρειάζεται το αίμα των εργατικών δικαιωμάτων.
Α.Κ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου