Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι στο απόσπασμα Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι στο απόσπασμα

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Απαγόρευση διαδηλώσεων  Έτος αστυνομικής βίας «κήρυξε» ήδη το 2020 ο Μητσοτάκης

Έτος κρατικής κατα­στολής και αστυ­νομικής βίας έχει ανακηρύξει το 2020 η κυβέρνηση Μητσοτάκη, πριν καν ξεκινήσει η νέα χρονιά. Στο τελευταίο υπουργι­κό συμβούλιο ανακοίνωσε -για δεύτερη φορά μετά το 13^ο Συ­νέδριο της ΝΔ- την κατάθεση νομοσχεδίου απαγόρευσης δια­δηλώσεων και κινητοποιήσεων.

Όπως φαίνεται, οι αστυνο­μικές επιθέσεις εναντίον φοι­τητών στην ΑΣΟΕΕ, οι επιχειρή­σεις σκληρής βίας στο Κουκάκι και τα Εξάρχεια, το καθεστώς ασύδοτης αστυνομοκρατίας, οι απόπειρες κρατικού εξευτελισμου νέων ανθρώπων, οι αναί­τιες προσαγωγές ήταν απλά η πρώτη φάση ενός καλά οργα­νωμένου σχεδίου. Σειρά έχει το «κυρίως πιάτο» της κρατικής καταστολής που δεν είναι άλλο από τους αγώνες του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Με το νομοσχέδιο του αμερικανο-εκπαιδευμένου ακροκεντρώου Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για τις δια­δηλώσεις, η κυβέρνηση θέλει να επιτύχει τον μεγάλο στόχο της: την επιβολή του δόγματος «νό­μος και τάξη» σε πιο απειλητικά για την πολιτική της κοινωνικά στρώματα και κυρίως στην ερ­γατική τάξη.

Έτσι, μαζί με τη νομιμοποί­ηση της εργοδοτικής αυθαιρε­σίας, τα «ηλεκτρονικα μητρώα» και τα αντιαπεργιακά μέτρα, έρχεται και ένα πακέτο περιο­ρισμών στις διαδηλώσεις. Με δικαιολογία το κυκλοφοριακό, τη λειτουργία της αγοράς και τα «δικαιώματα των πολλών», θα καταστρατηγηθεί το βασικό δικαίωμα όλων στο να μπορούν να αντιστέκονται σε πολιτι­κές που καταστρέφουν τη ζωή τους. Την εφαρμογή αυτού του νόμου η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα επιδιώξει να «πουλήσει» και στους λεγόμενους «επενδυτές», τάζοντας κοινωνίες πειθήνιων και αναλώσιμων πολιτών, εργαζόμενων δίχως αντιστάσεις.

Το νομοσχέδιο που μοιάζει να έχει βγει από τη ναφθαλίνη της επταετίας, μεταξύ άλλων, θα ορίζει τα εξής: Ότι είναι αδι­ανόητη κάθε μορφή αυθόρμη­της διαδήλωσης. Οι συναθροί­σεις θα μπορούν να πραγματο­ποιούνται μόνο μετά από άδεια των αστυνομικών αρχών και εφόσον ο «οργανωτής» θα είναι ποινικά υπεύθυνος για ό,τι συμ­βεί. Σύμφωνα με τις διατάξεις, οι αρχές διατηρούν το δικαίωμα να κρίνουν το αν θα πραγμα­τοποιηθεί μια διαδήλωση με το αόριστο κριτήριο της διατήρησης της ευνομίας, της τάξης και της ασφάλειας. Επίσης, οι διαδηλώ­σεις και οι πορείες θα γίνονται υπό αστυνομικό κλοιό και παρα­κολούθηση. Μάλιστα, θα υπάρ­χει παρουσία ανώτερου δικαστι­κού λειτουργού, εισαγγελέα, ο οποίος θα μπορεί να υποδεικνύ­ει διαδρομές που μπορεί να ακο­λουθήσει μια πορεία. Στο νομο­σχέδιο θα γίνεται αναφορά στην έννοια της αναλογικότητας, συσχετίζοντας τον όγκο της δια­δήλωσης με τους δρόμους ή τα πεζοδρόμια στα οποία θα μπο­ρεί να λάβει χώρα. Δεν έχουν γίνει γνωστές λεπτομέρειες των διατάξεων, όμως αντικειμενικά θα κινηθούν ακόμη και στην καταγραφή συμμετεχόντων ή στην παροχή καταλόγων ονομάτων οργανώσεων ακό­μη και φυσικών προσώπων. Ασχέτως με το εφαρμόσιμο ή όχι αυτών των διατάξεων, η πρόθεση είναι σαφής· τέρμα οι διαδηλώσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι έχει ήδη καταγραφεί κυβερ­νητικός σχεδιασμός, ώστε το νομοσχέδιο αυτό να έχει όσο το δυνατόν ευρύτερη πολιτική αποδοχή. Η κυβέρνηση δια­κηρύσσει πως το νομοθέτημα θα βασίζεται σε έκθεση που είχε παραγγείλει στο παρελ­θόν ο πρώην δήμαρχος Αθή­νας Γιώργος Καμίνης (σήμερα βουλευτής του ΚΙΝΑΛ), ώστε το τρίτο σε δύναμη κοινοβουλευτικό κόμμα να το ψηφί­σει. Το νομοσχέδιο θα έχει σίγουρα τη θετική ψήφο της Ελληνικής Λύσης. Ενώ στόχος είναι να αποσπάσει, αν είναι δυνατόν, ψήφους ή έστω θε­τικές απόψεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενων από τους ΑΝΕΛ, όπως ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος.

ΠΗΓΗ: Πριν