Ο καλός, ο κακός και ο… πωλητής

Ο καλός, ο κακός και ο… πωλητής

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Σενάρια για «θερμό επεισόδιο» και για καυτές αγορές F-35

Τουρκικές παραβιά­σεις, υδρογονάνθρα­κες, αμερικανική παρουσία και στο βάθος αγορά των F-35 από την Ελλάδα. Το γνωστό σκηνικό έχει στηθεί με τους «μο­νομάχους» ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ να μην το συμπεριλαμβάνουν στη προεκλογική τους αντι­παράθεση. Ακριβώς γιατί θα αποτελέσουν αμφότεροι μέ­ρος του.

Είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αντιπολίτευση. Όπως έκαναν έως τώρα. Επίκεντρο τα κυπριακά κοιτάσματα, με τους ανταγωνισμούς των αστι­κών τάξεων Ελλάδας και Τουρ­κίας να μετατρέπουν τους λα­ούς των δύο χωρών σε θύματα των πολυεθνικών της ενέργει­ας, που έχουν αναλάβει τις έρευνες και θα κερδοσκοπή­σουν έτσι κι αλλιώς.

Το τουρκικό γεωτρύπα­νο Πορθητής δηλώνει ότι θα πραγματοποιήσει έρευνες στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. Η Λευκωσία ανταπαντά επικα­λούμενη τη κυπριακή ΑΟΖ και με ένταλμα σύλληψης του πλη­ρώματος. Η τουρκική κυβέρνη­ση απειλεί και οξύνει την έντα­ση. Μαζί με τις απειλές έρχεται ο καταιγισμός παραβάσεων και παραβιάσεων, σύμφωνα με την Αθήνα, με υπερπτήσεις πάνω από το Φαρμακονήσι και τους Αρκιούς.

Το ελληνικό ΥΠΕΞ δεν απο­κλείει το ενδεχόμενο θερμού επεισοδίου, υποστηρίζοντας ό­μως ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα οφείλεται όχι σε πρόθεση αλλά σε ατύχημα. Κατονομά­ζοντας ως υπεύθυνη την τουρκική πλευρά που υιοθετεί την τακτική της όξυνσης.

Κάπου εδώ έρχονται στο προσκήνιο οι Ηνωμένες Πο­λιτείες. Ο βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Πάλμερ θυμίζει πως «στην περιοχή βρίσκονται ίο αμερι­κανικά πολεμικά πλοία, 130 αεροσκάφη του Ναυτικού και της Αεροπορίας και περίπου 9.000 αμερικανοί πεζοναύ­τες». Αναφέρεται παράλληλα, χωρίς να κρύβεται, στο τι ζη­τούν οι ΗΠΑ: «Εμείς βλέπουμε την περιοχή ως μια περιοχή με αυξανόμενη σημασία για τα ενεργειακά. Θεωρούμε ότι οι ενεργειακοί πόροι της περιοχής μπορούν να προσφέρουν ποικι­λία στην εισαγωγή ενέργειας, στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. Επιπλέον, ως ΗΠΑ μας ενδιαφέρουν και άλλα ζη­τήματα στην περιοχή, όπως ο αγώνας ενάντια στην τρομο­κρατία».

Στην Ελλάδα, ο αμερικα­νός πρέσβης Τζέφρι Πάιατ, αφού συνάντησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δήλωσε πως υφίσταται «δέσμευση» της Ουάσιγκτον για στήριξη της συμ­μαχικής σχέσης με την Ελλάδα αλλά και για τη «δέσμευσή μας στην Ανατολική Μεσόγειο». Αυτά, ξεκαθαρίζει ο πρέσβης, στο πλαίσιο της στρατηγικής σχέσης των δύο χωρών, του σχετικού διαλόγου δηλαδή που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ και θα ολο­κληρώσει στην ίδια κατεύθυν­ση η επόμενη κυβέρνηση.

Επ’ αυτού δεν υφίσταται καμία αμφιβολία. Εγγύηση είναι η στάση τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της Νέας Δημοκρα­τίας στο συγκεκριμένο θέμα. Μαζί ψήφισαν στη Βουλή το εξοπλιστικό πρόγραμμα που έφερε στις αποσκευές του ο Αλέξης Τσίπρας, μετά τη συ­νάντησή του με τον Τράμπ το φθινόπωρο του 2017 — για τον εκσυγχρονισμό των ελληνικών F-16 που αφορά 85 αεροσκάφη και θα κοστίσει 1.2 δισ. ευρώ. Κάνουν ταυτόχρονα πανομοιό­τυπες δηλώσεις για την εμβά­θυνση των σχέσεων Ελλάδας - Ηνωμένων Πολιτειών.

Μετά από αυτά, μόνο ως παράξενη δεν μπορεί θα θε­ωρηθεί η αναζωπύρωση της συζήτησης για την αγορά των μαχητικών τελευταίας γενιάς F-35 από την Ελλάδα. Στο πλαί­σιο της αναβάθμισης των F-16 σύμφωνα με το Πεντάγωνο η Ελλάδα έχει στείλει επιστολή που ζητά τεχνική μελέτη για την αγορά των F-35, ενώ ο Ματάιας Γουίντερ, επικεφαλής του Γραφείου του Πενταγώνου για τα συγκεκριμένα αεροσκά­φη, λέει ότι «Ελλάδα, Σιγκα­πούρη, Ρουμανία, Ισπανία και Πολωνία, περιλαμβάνονται στους μελλοντικούς πιθανούς αγοραστές». Για το κόστος της αγοράς αυτής δεν έχουν δημο­σιευτεί συγκεκριμένα ποσά, πάντως εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 3 έως 3,5 δισ. για την αγορά 20 αεροσκαφών και την υποστήριξή τους.

ΠΗΓΗ: Εφημερίδα Πριν

Ταυτόχρονα υπάρχουν τεράστια προβλήματα με το συγκεκριμένο αεροπλάνο. Διαβάστε το παρακάτω σχόλιο:

There are two subtexts to the story. One, which everyone here is likely familiar with at this point, is that the F-35 is not regarded as a particularly great plane in many quarters. Even among its adherents, there’s a recognition that the aircraft has underperformed. It’s years behind schedule. Its development roadmap and accompanying budget look as if they’ve been attacked by a horde of angry math teachers.

Every time we cover the plane, the story is the same: A few things have improved, more problems have come up, the aircraft doesn’t yet deliver what the designer said it would, and the sophisticated support systems, weapon loadout management systems, enhanced combat capabilities, and various other functions are (depending on the day) in various states of disrepair assuming they function at all. Over the long term, progress has absolutely, unquestionably been made, but at a speed and cost that have left many wondering if we shouldn’t be building different aircraft or extending the service life of the ones we already have. That’s not a conversation that we’re going to stop having any time soon.

ΠΗΓΗ: ExtremeTech