Game of Thrones: Η κρυφή γοητεία του μεταφυσικού Του Γιώργου Τσαντίκου

Game of Thrones: Η κρυφή γοητεία του μεταφυσικού

Του Γιώργου Τσαντίκου

Το Game of Thrones έχει υπάρ­ξει η πιο σύνθετη, πολυεπίπεδη και «ρεαλιστική» απόδοση της καμαρίλας και του αντιθέσεων της εξουσίας. Είναι, λοιπόν, τόσο μεγάλη η απογοήτευση της κοινωνίας που προτιμάει ακόμα και ο ρεαλισμός της να έχει δρά­κους;

Μέχρι τις 19 Μαΐου, το MASH, η παλιά αμε­ρικάνικη αντιπολεμι­κή σειρά, θα κρατάει τα σκήπτρα του μεγαλύτερου κοι­νού που κάθισε ταυτόχρονα μπρο­στά στις τηλεοράσεις για να δει ένα τηλεοπτικό «εξόδιο» και τον Χόκαϊ Πιρς -τον Άλαν Άλντα δη­λαδή- να αποχαιρετάει το στρατό­πεδο και τον πόλεμο της Κορέας.

Στις 19 Μαΐου το ρεκόρ μάλ­λον θα σπάσει από το τελευταίο επεισόδιο του Game of Thrones, που θα κλείσει την όγδοη και τε­λευταία σεζόν της σειράς. Αυτή, ξεκινάει ξημερώματα Δευτέρας και ναι, είναι η πιο αναμενόμενη τηλεοπτική πρεμιέρα, ίσως στη σύγχρονη τηλεοπτική ιστορία.

Η κυριαρχία της σειράς είναι σχεδόν απόλυτη στα μέσα κοινω­νική δικτύωσης , με τον όρο Game of Thrones να μονοπωλεί το ενδια­φέρον και τα σχόλια των χρηστών σε Facebook και Twitter. Η πρώ­τη φωτογραφία μιας μαύρης τρύ­πας, η σύλληψη του Ασάνζ, ακό­μα και οι αγώνες του Champions Leage επισκιάστηκαν από την πιο επιτυχημένη σειρά της επο­χής του διαδικτύου.

Το Game of Thrones είναι μια απλοποιημένη εκδοχή του «φαι­νομένου των καιρών». Η τηλε­οπτική σειρά θα πάει εκεί που δεν έφτασε η σειρά βιβλίων του Τζορτζ Ρ. Ρ. Μάρτιν. Δεν είναι λίγος ο κόσμος που πιστεύει ότι ο Μάρτιν δεν θα τελειώσει ποτέ το A Song of Ice and Fire, όπως δεν είναι αμελητέα και η κριτική που έχει δεχτεί η σειρά, ότι η πλοκή της «αδυνάτισε» από τη στιγμή που εγκατέλειψε το storyline των βιβλίων — γιατί στα βιβλία σχεδόν οι μισοί ζούνε ακόμα. Η τηλεοπτική γοητεία και η δια­τίμηση του πνευματικού προϊό­ντος, όμως, δεν καταλαβαίνουν από τέτοια.

Το Game of Thrones έχει υπάρ­ξει η πιο σύνθετη, πολυεπίπεδη και «ρεαλιστική» απόδοση της καμαρίλας και του αντιθέσεων της εξουσίας. Είναι, λοιπόν, τόσο μεγάλη η απογοήτευση της κοινωνίας που προτιμάει ακόμα και ο ρεαλισμός της να έχει δρά­κους; Ενδεχομένως ναι, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι οι επικές σειρές δεν γεννήθηκαν χτες. Το Star Wars που χαιρετήθηκε από τον Ραφαηλίδη, τα τρία Lord of the Rings (με τις σκηνές των χόμπιτ στο fast forward...), ακόμα παλιότερα το Dune του Λιντς (και παραλίγο του Τζοντορόφσκι), δεν αναπαριστούσαν τη συνδικαλιστική κα­θημερινότητα της ερ­γατικής τάξης. Γι' αυτό και η «τυμβωρυχία» για ταιριαστά νοήματα συ­χνά μπορεί να οδηγήσει σε τραγελαφικά αδιέξοδα.

Ούτε όμως οι αναλογίες λείπουν. Αν για παράδειγ­μα διαβάσετε μια σύντομη περίληψη της ζωής και δρά­σης της δυναστείας των Κομνηνών, μπορεί οι Freys να σας φανούν μια χαρά παιδιά και λα­οφιλείς ηγέτες. Επίσης, ο ίδιος ο Μάρτιν κατηγορείται συχνά ότι οι ιδέες του δεν είναι τόσο πρωτότυπες, με παραπομπές των σχολιαστών σε έργα όπως το Memory, Sorrow, and Thorn του Ταντ Γουίλιαμς που, μαντέψτε, έχει βιβλίο το οποίο τιτλοφορείται The dragonbone chair.

Από την άλλη, η Ούρσουλα λε Γκεν στο The Earthsea Cycle προτίμησε να ασχοληθεί με τις ανθρώπινες αδυναμίες και τις επιπτώσεις τους, σε μια επίσης fantasy σειρά βιβλίων που έχει κάποιες αναλογίες με αυτή του Μάρτιν.

Το Game of Thrones δεν κατα­λαμβάνει αδικαιολόγητα αυτόν

τον τεράστιο -καλλι­τεχνικά και εμπορι­κά χώρο- στη μαζική κουλτούρα. Η δράση σε κάποια επεισόδιά του εί­ναι καθηλωτική, η πολύ «θολή» -στην αρχή τουλάχι­στον- απουσία των πολλών μανιχαϊσμών γοητευτική και η αναμονή για να δούμε αν τελικά η σειρά θα πει κάτι δι­αφορετικό ή απλώς οι «καλοί» θα νικήσουν «τους κακούς», με­γάλη. Σε αυτά προσθέστε ότι για πρώτη φορά μετά το Εξκάλιμπερ του Μπούρμαν και το Σάρκα και αίμα του Βερχόφεν, η ζωή στας μεσαιωνικάς εξοχάς αναπα­ραστάθηκε στην τηλεόραση ως σκληρή, βρώμικη και κακή.

Ο καπιταλισμός αρέσκεται στο να σπάει ρεκόρ, έστω και αν μερικές φορές περιγράφει πράγματα που θα μπορούσαν να «υποσκάψουν» τα θεμέλιά του. Το Game of Thrones δεν είναι ένα από αυτά, όπως -τηρουμένων των αναλογιών- ήταν το MASH. Αλλά, ποιος ξέρει, αν τελικά χρειαστεί να υποστηρίξουμε την κολχόζνικη οργάνωση ζωής των Nightwalkers ενάντια στον οι­κονομικό ιμπεριαλισμό των τρπεζιτών του Μπράαβος.

ΠΗΓΗ: Πριν