Εξευτελιστικές οι τιμές παραγωγού του ελαιολάδου στην Λέσβο. Του Νίκου Μανάβη

49% πάνω οι τιμές παραγωγού στην Ιταλία.

Εξευτελιστικές οι τιμές παραγωγού του ελαιολάδου στην Λέσβο.

Του Νίκου Μανάβη

Αρχές Φεβρουαρίου το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου δημοσιεύει τα στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών του ελαιολάδου κύριες ελαιοπαραγωγικές χώρες της Μεσογείου. Συγκεκριμένα τα στοιχεία αφορούσαν την εξέλιξη των τιμών παραγωγού στα τέλη του προηγούμενου χρόνου.

Δηλαδή πρόκειται για στοιχεία άμεσα συγκρίσιμα με τα στοιχεία που υπάρχουν για την εξέλιξη των τιμών στον Ελλαδικό χώρο.

Ειδικότερα, τα στοιχεία δείχνουν ότι η μέση τιμή παραγωγού για την κατηγορία του έξτρα παρθένου ελαιολάδου στην Ισπανία διαμορφώθηκε στα 2,79 ευρώ το κιλό, στην Ελλάδα στα 2,88 ευρώ και στην Ιταλία στα 5,93 ευρώ το κιλό. Η Ισπανική ιστοσελίδα Olimerca.com στην σχετική δημοσίευση του προσθέτει ότι η τιμή παραγωγού στην Τυνησία στο τέλος του χρόνου είχε φθάσει στα 3,43 ευρώ. 

Με βάση τα παραπάνω στοιχεία η τιμή παραγωγού, πάντα για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο, μέσα σε ένα χρόνο στην Ελλάδα υποχώρησε κατά 14%, στην Ισπανία κατά 22% και στην Τυνησία κατά 18%. Μόνο στην Ιταλία καταγράφεται άνοδο κατά 49%.

Ο ελαιοκομικός τομέας στην Ελλάδα και την Ιταλία αντιμετωπίζει τις ίδιες συνθήκες αυτό το χειμώνα. Πολύ μικρή παραγωγή ελαιολάδου και σε πολλές περιπτώσεις υποβάθμιση της ποιότητας. Ωστόσο οι Ιταλοί παραγωγοί βλέπουν τις τιμές να ανεβαίνουν και οι Έλληνες παραγωγοί να κατεβαίνουν. Οι αιτίες είναι πολλές. Στην Ελλάδα οι εξαγωγές ελαιολάδου σε τυποποιημένη μορφή είναι ελάχιστες, ένας πολύ μικρός αριθμός επιχειρήσεων (ολιγοπώλιο) δραστηριοποιείται στο χονδρεμπόριο του χύμα ελαιολάδου και τελικά οι χονδρέμποροι και οι ελαιομεσίτες κερδίζουν, με πολύ μικρό επιχειρηματικό κίνδυνο, πολύ περισσότερα από τους τυποποιητές και τους ελαιοπαραγωγούς.

Η πολυδιάσπαση της προσφοράς είναι μια ακόμη αιτία που οι τιμές παραγωγού στο ελαιόλαδο είναι τόσο χαμηλά στην Ελλάδα. Μεγάλα προβλήματα για τους ελαιοπαραγωγούς είναι το ολιγοπώλιο στο εγχώριο λιανεμπόριο, η ανυπαρξία χρηματοδοτήσεων για τις παραγωγικές επιχειρήσεις του κλάδου και η ανυπαρξία κεντρικής συνεταιριστικής οργάνωσης που να παρεμβαίνει στην αγορά του ελαιολάδου.

…κι οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου στον απόπατο

Την ίδια περίοδο η τιμή παραγωγού στην Λέσβο ήταν στα 2,70 ευρώ για το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο παρά το ότι οι διαθέσιμες ποσότητες ήταν ελάχιστες, παρ’ ότι η παραγωγή ελαιολάδου στο νησί έχει καταγράψει κατακόρυφη πτώση. Ακόμη χειρότερα υπάρχουν σημαντικές ποσότητες ελαιολάδου της περιόδου 2017 – 2018 που έχουν μείνει απούλητες καθώς οι κάτοχοι της περιμένουν να ανακάμψουν οι τιμές παραγωγού.

Πέρα από τις πανελλαδικές συνθήκες που διαμορφώνουν τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές του ελαιολάδου στο νησί της Λέσβου υπάρχει ένας επιπρόσθετος παράγοντας που ρίχνει ακόμη πιο χαμηλά τις τιμές.

Στο εμπόριο του ελαιολάδου, στο νησί, δραστηριοποιούνται ένας μικρός αριθμός ελαιομεσιτών. Ορισμένοι από αυτούς τυποποιούν κάποιες ποσότητες ελαιολάδου. Οι τοπικοί ελαιομεσίτες δραστηριοποιούνται για λογαριασμό μία δεκάδας εταιρειών και μεμονωμένων εμπόρων στην Ελλάδα, ορισμένοι από τους ελαιομεσίτες στέλνουν ποσότητες ελαιολάδου απευθείας στην Ιταλία. Οι ελαιομεσίτες κερδίζουν από την προμήθεια που λαμβάνουν από τους εμπόρους, αλλά και από την διαφορά τιμής αγοράς και πώλησης στις ελάχιστες περιπτώσεις που ασκούν εμπορία.

Το χειμώνα 2017 – 2018 τίποτα δεν έδειχνε ότι οι τιμές του ελαιολάδου θα ακολουθήσουν φθίνουσα πορεία τους επόμενους μήνες. Έτσι πολλοί ελαιομεσίτες της Λέσβου αγόραζαν λάδια από τους παραγωγούς του νησιού με στόχο να τα πουλήσουμε μερικές εβδομάδες ή μερικούς μήνες αργότερα και έτσι να αυξήσουν τα κέρδη τους. Όταν οι τιμές έπεσαν αναγκάστηκαν να πουλήσουν τα λάδια που είχαν αποθηκεύσει με ζημιά.

Για να καλύψουν την ζημιά της προηγούμενης χρονιάς φέτος αποφάσισαν να αγοράζουν τα λιγοστά λάδια του νησιού σε χαμηλότερες τιμές από την υπόλοιπη Ελλάδα. Έτσι φέτος οι ελαιοπαραγωγοί της Λέσβου βρίσκονται αντιμέτωποι με χαμηλές τιμές αλλά και πολύ μειωμένη παραγωγή.

ΠΗΓΗ: ΣΤΟΝΗΣΙ