O Σουλτάνος, το πόνι του ορυχείου.
Από τον 18ο έως και τον 20ό αιώνα «πόνι ορυχείων» δούλευαν στα ανθρακωρυχεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 1750 έστειλαν πόνι κάτω απ' τη γη, μετά τον τραγικό πνιγμό 26 παιδιών που δούλευαν στο ανθρακωρυχείο Χάσκαρ.
Από το έδαφος, αυτό το γιγαντιαίο γλυπτό μοιάζει με μια
σειρά από χαμηλούς λοφίσκους. Από ψηλά όμως, παίρνει το σχήμα ενός πόνι που καλπάζει
στην ύπαιθρο. Είναι φόρος τιμής στον Σουλτάνο, ένα αγαπημένο πόνι που κάποτε
δούλευε σε παλιό ορυχείο της Ουαλίας.
Το ίδιο το γλυπτό είναι χτισμένο από κάρβουνο από τα
ορυχεία, ως υπενθύμιση ενός βιομηχανικού παρελθόντος που άλλαξε τη Βρετανία και
τον κόσμο για πάντα. Ο άνθρακας ήταν το καύσιμο της Βιομηχανικής Επανάστασης
που έθεσε τη Βρετανία στην πρωτοπορία για πάνω από 100 χρόνια από τον 19ο έως
στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο άνθρακας παρείχε την απαραίτητη πηγή ενέργειας για
ατμομηχανές που επέτρεψαν τη βιομηχανική παραγωγή σε μεγάλη κλίμακα.
Από τον 18ο έως και τον 20ό αιώνα «πόνι
ορυχείων» δούλευαν στα ανθρακωρυχεία του Ηνωμένου Βασιλείου. Το 1750 έστειλαν
πόνι κάτω απ' τη γη, μετά τον τραγικό πνιγμό 26 παιδιών που δούλευαν στο
ανθρακωρυχείο Χάσκαρ. Η δημόσια κατακραυγή έβαλε τέρμα στην έως τότε κοινή
πρακτική να στέλνουν γυναίκες και παιδιά να δουλεύουν στα έγκατα της γης.
Επιμέλεια: Χρ. Α.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, AMUSIGPLANET
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου