Στο "μπλοκάκι" γράφεται η ασυδοσία της εργοδοσίας σε βάρος δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων με ευθύνη της κυβέρνησης

Στο "μπλοκάκι" γράφεται η ασυδοσία της εργοδοσίας σε βάρος δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων με ευθύνη της κυβέρνησης

Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο, τον Ιούλη του 2017, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εξήγγειλε και διαφήμιζε ένα ακόμα δήθεν «φιλεργατικό» μέτρο: Διά στόματος του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι θα έβαζε τέλος στην αυθαιρεσία των εργοδοτών να εμφανίζουν μισθωτούς εργαζόμενους ως «αυτοαπασχολούμενους με μπλοκάκι».

Πώς ισχυριζόταν ότι τάχα θα το έκανε αυτό η κυβέρνηση; Διατηρώντας στο ακέραιο τη δυνατότητα των εργοδοτών να συνεχίζουν αυτό το αίσχος και προσφέροντάς τους παράλληλα την εναλλακτική της... επιδότησης (!), προκειμένου, όπως έλεγε ο Αλ. Τσίπρας κατά την τότε επίσκεψή του στο υπουργείο Εργασίας, να «δίνεται το κίνητρο για πρώτη φορά, για να μετατραπεί η ψευδώς δηλωμένη αυτοαπασχόληση σε αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή μισθωτή εργασία».

Τον Οκτώβρη του 2017, η κυβέρνηση εξέδωσε Υπουργική Απόφαση, με την οποία όριζε επιδότηση προς τις επιχειρήσεις συνολικού ύψους 156,8 εκατ. ευρώ, ενώ το υπουργείο διαφήμιζε πως περίπου 40.000 εργαζόμενοι με «μπλοκάκι» στην τριετία 2018 - 2020 θα «ωφελούνταν», καθώς με τον τρόπο αυτό η σύμβασή τους θα γινόταν σύμβαση κανονικού μισθωτού.

Τα αποτελέσματα της πλήρους διατήρησης του αντεργατικού πλαισίου επιβεβαιώθηκαν ένα χρόνο μετά, αποκαλύπτοντας για πολλοστή φορά την κυβερνητική κοροϊδία: Τον Οκτώβρη του 2018, η κυβέρνηση με νεότερη ΚΥΑ των υπουργών Εργασίας και

Οικονομικών κατεβάζει πλέον τον πήχη της «προστασίας» από τους 40.000 εργαζόμενους με «μπλοκάκι» σε μόλις 2.000... για την τριετία 2018 - 2020! Μάλιστα, από τη σχετική ΚΥΑ προκύπτει πως στο διάστημα ενός χρόνου που εφαρμόστηκε το πρόγραμμα, από τους 40.000 εργαζόμενους με «μπλοκάκι», για τους οποίους γινόταν λόγος, η σύμβαση δεν άλλαξε ούτε καν σε 100 εργαζόμενους, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία συνεχίζει να δουλεύει και να ασφαλίζεται με τους ίδιους απαράδεκτους όρους, με την εργοδοσία να τους εμφανίζει ως «αυτοαπασχολούμενους», στερώντας τους εργασιακά δικαιώματα που έπρεπε να έχουν ως μισθωτοί που είναι και φορτώνοντας και πάλι σε αυτούς το βάρος της Ασφάλισης.

Με αφορμή και αυτήν την αποκαλυπτική εξέλιξη, η οποία επιβεβαιώνει ότι καμιά... «μεταμνημονιακή» περίοδος δεν μπορεί να υπάρχει για τους εργαζόμενους όσο παραμένει άθικτο όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, μνημονιακό και προγενέστερο, ο «Ριζοσπάστης» δίνει σήμερα τον λόγο σε συνδικαλιστές από κλάδους όπου η εργοδοσία χρησιμοποιεί γενικευμένα το αίσχος της «εργασίας με μπλοκάκι»:

Δοκιμασμένο όπλο της εργοδοσίας με την κάλυψη του αστικού κράτους

Η εργασία με το Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών, το λεγόμενο «μπλοκάκι», στον κλάδο των Κατασκευών και Τεχνικών Μελετών αλλά και ευρύτερα στον κλάδο παροχής Επιστημονικών - Τεχνικών Υπηρεσιών, μετράει ήδη πάνω από τρεις δεκαετίες «ζωής», ενώ πλέον είναι κύρια εργασιακή σχέση για τη μισθωτή εργασία των μηχανικών - τεχνικών.

Από την εμφάνισή του μέχρι την πλήρη επικράτησή του, το «μπλοκάκι» αξιοποιήθηκε από το κεφάλαιο ως αιχμή της επίθεσης για την παράκαμψη όποιων νομοθετικών «περιορισμών» για την εργοδοσία είχαν κατακτηθεί στο έδαφος πολύχρονων αγώνων του ταξικού κινήματος. Αξιοποιήθηκε για την κατάργηση αυτονόητων εργατικών δικαιωμάτων, αλλά και την υπονόμευση υπογραφής και εφαρμογής Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, επομένως της ίδιας της εργατικής ενότητας, τόσο στο επίπεδο μιας επιχείρησης όσο και ολόκληρου του κλάδου.

Το «μπλοκάκι» αποτελεί δοκιμασμένο όπλο στα χέρια της εργοδοσίας για να συγκαλύπτει τη συμβατική σχέση μισθωτής εργασίας, εργαζομένων που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, με μηνιαίο μισθό, σε έναν εργοδότη, κάποιες φορές με μερική απασχόληση σε παραπάνω από έναν εργοδότες. Εργαζομένων που η εργασία τους υπόκειται στον έλεγχο και εποπτεία του εργοδότη, ο οποίος καθορίζει το χρόνο και τόπο παροχής της εργασίας, ενώ ο εργοδότης έχει την αποκλειστική ιδιοκτησία του προϊόντος αυτής. Ωστόσο, με τυπικούς - νομικούς όρους καταγράφονται από τις αρχές του αστικού κράτους (εφορία, ασφαλιστικά ταμεία, Επιθεώρηση Εργασίας, ΕΛΣΤΑΤ) ως αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες.

Λύνει πολύπλευρα τα χέρια του κεφαλαίου

Το «μπλοκάκι», ως σχέση εργασίας, συνοψίζει όλα τα χαρακτηριστικά των ελαστικών σχέσεων και της κινητικότητας που το κεφάλαιο σχεδιάζει να γενικεύσει συνολικά στην αγορά εργασίας.

Λύνει τα χέρια του κεφαλαίου από μια σειρά «υποχρεώσεων» και «δεσμεύσεων» που συγκροτούν αυτό που ονομάζει «εργατικό κόστος», δηλαδή τον άμεσο και έμμεσο μισθό, την τιμή της εργατικής δύναμης:

-- Την εργοδοτική εισφορά για την Κοινωνική Ασφάλιση.

-- Τον 13ο και τον 14ο μισθό.

-- Την καταβολή αποζημίωσης απόλυσης στον εργαζόμενο, καθώς ονομάζει την απόλυση λύση σύμβασης με κάποιον «συνεργάτη», δηλαδή εργολάβο.

-- Η εργοδοσία αποφεύγει τη χορήγηση νόμιμης άδειας με αμοιβή, της άδειας τοκετού και λοχείας για τις γυναίκες, καθώς η εγκυμοσύνη ισοδυναμεί με «οικειοθελή αποχώρηση» ή με άδεια «άνευ αποδοχών», της άδειας ασθενείας ή λόγω εργατικού ατυχήματος, ενώ και το κράτος απαλλάσσεται από το επίδομα ανεργίας.

-- Η εργοδοσία, χωρίς κανέναν νομοθετικό περιορισμό, παρακάμπτει το τυπικό ωράριο απασχόλησης με απαλλαγή από την πληρωμή υπερωριών, την πενθήμερη εργασία, έχει πλήρη ευελιξία για την παράκαμψη του νομικού ορίου απολύσεων και την εκτεταμένη ανανέωση της εργατικής δύναμης.

-- Στην πράξη η σχέση εργασίας με το «μπλοκάκι» κατοχυρώνει την αποκλειστικά ατομική διαπραγμάτευση του εργαζόμενου με τον εργοδότη για το ύψος μισθού και τους όρους εργασίας.

Η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα δεν ξεκίνησε με την καπιταλιστική κρίση και τα μνημόνια, αλλά κλιμακώθηκε στο έδαφος της μεγάλης ανεργίας και της πολιτικής του αστικού κράτους για τη διαχείριση της κρίσης και τη θωράκιση της κερδοφορίας των ομίλων.

Επιμέλεια: Α.Κ.

ΠΗΓΗ: Ριζοσπάστης