Το Ηνωμένο Βασίλειο πιστή ερωμένη των ΗΠΑ σε κάθε τους επιλογή. Ομιλία του επικεφαλής του βρετανικού στρατού Sir Nick Carter

Το Ηνωμένο Βασίλειο πιστή ερωμένη των ΗΠΑ σε κάθε τους επιλογή. Ομιλία του επικεφαλής του βρετανικού στρατού Sir Nick Carter

«Ζούμε σε μια περίοδο αλλαγών, μεγαλύτερων, βαθύτερων και εντονότερων από αυτών που καταγράφηκαν κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων»... Ο επικεφαλής του βρετανικού στρατού Sir Nick Carter κατά την ετήσια διάλεξή του

στο Royal United Services Institute παρουσίασε μια ζοφερή εικόνα του κόσμου, που θυμίζει, όπως λέει,την πρώτη δεκαετία του 20ου αιώνα που οδήγησε στον Α′ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Όπως ανέφερε η ασφάλεια σε διεθνές επίπεδο χαρακτηρίζεται από μεγάλη αβεβαιότητα- την μεγαλύτερη που έχουν ζήσει οι σημερινές γενιές- ενώ σε ό,τι αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο τόνισε πως οι απειλές που αντιμετωπίζει «διαφοροποιούνται, πολλαπλασιάζονται και εντείνονται» με ταχύτατους ρυθμούς. 

Θυμίζει παραμονές Α′ Παγκοσμίου Πολέμου

Οι διαρκείς αντιπαραθέσεις που παρατηρούνται σταθερά σε όλο τον κόσμο «θυμίζουν αυτές της πρώτης δεκαετίας του 20ού αιώνα», την περίοδο των μεγάλων ανταγωνισμών που αποτέλεσαν βασική αιτία για την εκδήλωση του Μεγάλου Πολέμου.

Συμπαρατασσόμενος με τα νέα δόγματα της αμυντικής στρατηγικής των ΗΠΑ αναφέρθηκε συγκεκριμένα σε μια σειρά εχθρικών κρατών, κατονομάζοντας τη Ρωσία, την Κίνα -αλλά και το Ιράν δεδομένης της ενίσχυσης του- υποστηρίζοντας πως αποτελούν πρόκληση για την ασφάλεια, την σταθερότητα και την ευημερία ενώ παράλληλα υπάρχουν πρόσθετοι κίνδυνοι από τη δράση τρομοκρατικών οργανώσεων όπως το Ισλαμικό Κράτος.

Απειλές ο «πολεμοχαρής» λαϊκισμός και ο εθνικισμός

Απειλή όμως συνιστά, σύμφωνα με τον Sir Nick Carter και η «πολεμοχαρής» ρητορική του αναδυόμενου λαϊκισμού και εθνικισμού που προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τα φαινόμενα μαζικών μεταναστεύσεων μεταφράζοντας αυτά ως μια υπαρξιακή απειλή για την Ευρώπη. Προφανώς και τα δύο είναι χρήσιμα εργαλεία όταν τα χρησιμοποιούν οι παραδοσιακές δυνάμεις της άρχουσας τάξης και είναι απόλυτα έτσι ελεγχόμενα αλλά οι νέοι παίκτες σε αυτό τον τομέα δημιουργούν ένα πεδίο σχετικής αβεβαιότητας και δυσκολιών και γι αυτό συνιστούν απειλή.

Ο επικεφαλής του Γενικού Επιτελείου (CDS) ανέλυσε το σύγχρονο διεθνές περιβάλλον τονίζοντας πως ζούμε σε έναν κόσμο με πολλούς πόλους εξουσίας και δυνάμεις που ανταγωνίζονται ενώ υπάρχουν αποκλίνουσες απόψεις για το πως πρέπει να «λειτουργεί» ο κόσμος. Όπως παρατήρησε μάλιστα προβάλλονται διαφορετικές αξίες, έρχονται στο προσκήνιο αξιώσεις φορτισμένες ιστορικά και κάποιοι επιδιώκουν να κλείσουν παλιούς λογαριασμούς. Εννοεί την απειλή της πάλαι ποτέ Σοβιετικής ένωσης που δήθεν αντικαταστάθηκε από την απειλή της Ρωσίας; Εννοεί τη Γερμανία; Δεν είμαστε σε θέση να το πούμε με βεβαιότητα αλλά πιθανόν να εννοεί και τους δύο.

«Στο μεταξύ τα χαρακτηριστικά στο πολιτικό σκηνικό (της περιόδου) αλλά και αυτά του πολέμου μεταβάλλονται ταχύτατα εξαιτίας της άμεσης διάδοσης των πληροφοριών και της ταχύτατης εξέλιξης της τεχνολογίας».

Πολίτες αδαείς και αδιάφοροι

Παρατήρησε επίσης πως διακρίνει μια ανησυχητική άγνοια- ή αδιαφορία-των πολιτών σε ό,τι αφορά θέματα που αφορούν τις διεθνείς- γεωπολιτικές εξελίξεις. «Βέβαια οι άνθρωποι δεν μελετούν πλέον την ιστορία», ανέφερε, θυμίζοντας μια πρόσφατη έρευνα σε δείγμα 2.000 ατόμων, για τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

«Το 50% πίστευε ότι πρωθυπουργός τότε ήταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ και το 10% πίστευε ότι ήταν η Μαργαρίτα Θάτσερ. Το 20% ότι πολεμούσαμε κατά τον Γάλλων, το 6% θεωρούσε ότι η δολοφονία του Προέδρου Κένεντι προκάλεσε τον πόλεμο. Και όταν ρωτήθηκαν ποια ήταν η πιο πολυαίμακτη μάχη του πολέμου, το 16% ψήφισε το Perl Harbor, το 8% την Ημέρα Ανεξαρτησίας, το 7% το  Hastings και το 5% Helm’s Deep από την τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».

Υπογράμμισε την ανάγκη οι πολίτες να είναι πιο ενημερωμένοι για τις διεθνείς εξελίξεις αλλά και για τις σύγχρονες απειλές κάνοντας λόγο για ένα νέο είδος πολέμου χωρίς κανόνες, που εκμεταλλεύεται τις νέες τεχνολογίες.

"Αποτυχημένα" διπλωματικά εργαλεία

Διαπιστώνει δε πως δοκιμασμένα κατά το παρελθόν διπλωματικά εργαλεία (μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης, διαπραγματεύσεις για την μείωσης της παραγωγής όπλων, δημόσια παρακολούθηση και επιθεώρηση στρατιωτικών δραστηριοτήτων) δεν ανταποκρίνονται στο νέο τοπίο διεθνών σχέσεων. Δεν διευκρίνισε το πώς και γιατί ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η παρακολούθηση του αντιπάλου μέσω της νέας τεχνολογίας και των εργαλείων της είναι πολύ πιο εύκολη.

Μιλώντας με καθαρά στρατιωτική ορολογία, όπως είπε, «Χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα, έχουν μελετήσει όλα τα δυνατά μας σημεία και έχουν επενδύσει πολύ προσεκτικά σε νέες μεθόδους που στοχεύουν στην εκμετάλλευση των αδυναμιών μας: κυβερνοόπλα, βαλλιστικοί πύραυλοι και πύραυλοι cruise, πυρηνικά όπλα περιορισμένης ισχύος (για χρήση κυρίως σε τακτικό επίπεδο), διαστημικά και αντιδιαστημικά όπλα, ηλεκτρονικός πόλεμος, ενοποιημένα συστήματα αεράμυνας και αντιπυραυλικής άμυνας, πολλαπλοί εκτοξευτές θερμοβαρικών ρουκετών ψηφιακά συνδεδεμένοι με συστήματα σκόπευσης σε drones, νέες συμβατικές δυνατότητες όπως δύσκολα στον εντοπισμό υποβρύχια, αεροσκάφη και τεθωρακισμένα.  

Η μετά-Brexit εποχή

Σε ό,τι αφορά τα εξελιγμένα όπλα, τόνισε πως «ένας ανησυχητικά μεγάλος αριθμός αυτών των συστημάτων βρίσκονται σήμερα στα χέρια proxy states» ενώ υπογράμμισε: «Δεν μπορούμε πλέον να εγγυηθούμε την ελευθερία ανάληψης δράσης στον αέρα, τη θάλασσα και στην ξηρά».

Σε ό,τι αφορά το μέλλον ο Carter τόνισε πως το Λονδίνο θα πρέπει να ξεκαθαρίσει το ρόλο που θέλει να διαδραματίσει στον κόσμο κατά την μετά Brexit ενώ αναφέρθηκε και στο κυβερνητικό πρόγραμμα για τον "εκσυγχρονισμού" της Άμυνας τονίζοντας: «Πρέπει να κινητοποιηθούμε για να αντιμετωπίσουμε τις απειλές του σήμερα. Πρέπει να εκσυγχρονίσουμε για να αντιμετωπίσουμε τις μελλοντικές απειλές και πρέπει να εξελιχτούμε για να γίνει η ευκίνητη και προσαρμοστική οργάνωση που απαιτεί το μέλλον », είπε.

Όπλα, περισσότερα όπλα λοιπόν. Νέοι εξοπλισμοί. Τρέξτε, οι αντίπαλοι μας έχουν προλάβει. «Δεν μπορούμε πλέον να εγγυηθούμε την ελευθερία ανάληψης δράσης στον αέρα, τη θάλασσα και στην ξηρά». Τι κακό είναι αυτό που πάθαμε ενώ οι απαθείς και αμόρφωτοι πολίτες νοιάζονται μόνο για το ύψος του μεροκάματου και της σύνταξης και άντε το πολύ πολύ μιας θέσης νοσηλείας στο νοσοκομείο. Ο εχθρός προ των πυλών. Η πιο κυνική πολεμοχαρής κραυγή της γηραιάς Αλβιώνος, με τα ατελείωτα εγκλήματα κατά πολλών λαών μόνο ως στριγκλιά ακούγεται στα αυτιά όλου του  κόσμου.

Επιμέλεια-σχόλιο: Πάνος Ευθυμίου

Πηγές: Independent, Telegraph , HuffPost Greece