Τι βρίσκεται πίσω από τις διαφωνίες μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης και της Ρωσίας σχετικά με το θέμα των προμηθειών αερίου;

Τι βρίσκεται πίσω από τις διαφωνίες μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ευρώπης και της Ρωσίας σχετικά με το θέμα των προμηθειών αερίου;

Στην πρόσφατη συνάντηση της Γερμανίδας Καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ και του Προέδρου της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν οι δύο πλευρές προωθούσαν ενεργά το σχέδιο του αγωγό φυσικού αερίου «Nord Stream-2», έργο το οποίο είχαν επικρίνει πριν οι ΗΠΑ.

Στη συνάντηση των ηγετών των δύο χωρών η κύρια προσοχή δόθηκε σε θέματα που σχετίζονται με αυτό το σχέδιο και επιβεβαιώθηκε η υποστήριξη των μερών για την προώθηση αυτού του έργου.

Ο μη ολοκληρωμένος σωληναγωγός προκάλεσε μια πολύπλευρη "διαμάχη για το φυσικό αέριο" · η κατάσταση αυτή αντανακλούσε τις διαφορετικές ανάγκες και τις εκτιμήσεις των χωρών στα εμπορικά συμφέροντα και στη γεωπολιτική.

Ευρώπη: διαφορετικές θέσεις

Στην Ευρώπη, η Γερμανία, με βάση τις δικές της ενεργειακές ανάγκες και τα εμπορικά της συμφέροντα, είναι ο σημαντικότερος και ο πιο σταθερός υποστηρικτής του έργου Nord Stream-2.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, η Γερμανία εισάγει το 50% με το 75% του φυσικού αερίου από τη Ρωσία. Μια που το «North Stream-2» προβλέπεται να συνδέσει άμεσα τη Ρωσία με τη Γερμανία, μέσω της Βαλτικής Θάλασσας, η Γερμανία θα είναι σε θέση όχι μόνο να καλύψει τις δικές της ανάγκες σε φυσικό αέριο, αλλά και να μετατραπεί σε έναν σημαντικό κόμβο μεταφοράς της ρωσικής πρώτης ύλης.. Το Nord Stream-2 και το Nord Stream-1 μπορούν να καλύψουν το 25% των αναγκών σε φυσικό αέριο των χωρών της ΕΕ. Το "Nord Stream-1" κατασκευάστηκε το 2011 · τα τελευταία χρόνια ο σωληνωαγωγός έχει υπερφορτωθεί.

Ωστόσο, η Ουκρανία, η Πολωνία και η ΕΕ αντιτάχθηκαν στο σχέδιο αυτό. Η Ουκρανία και η Πολωνία ανησυχούν, ότι η Ρωσία θα μειώσει ή θα αναστείλει την παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω αυτών των δύο χωρών, γεγονός που θα φέρει οικονομικές και γεωπολιτικές απώλειες γι 'αυτές. Η ΕΕ σημείωσε επίσης, ότι αυτό θα έχει αντίκτυπο στην εφαρμογή της στρατηγικής για τη διαφοροποίηση της εισαγωγής των ενεργειακών πόρων.

Λόγω της στρατηγικής ανάγκης να διατηρήσουν τις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες απέδειξαν την πρόθεσή τους να εισαγάγουν αμερικανικό φυσικό αέριο. Ωστόσο, το υγροποιημένο αέριο από τις ΗΠΑ δεν μπορεί να λύσει όλα τα υπάρχοντα προβλήματα στην Ευρώπη, επιπλέον, είναι πολύ πιο ακριβό από το ρωσικό φυσικό αέριο. Από την άποψη αυτή, οι ευρωπαϊκές χώρες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το ζήτημα της εφαρμογής μιας αποτελεσματικής στρατηγικής για τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πόρων, την οποία ενεργά προωθούν τα τελευταία χρόνια, αλλά αναποτελεσματικά.

ΗΠΑ: διμερείς προσανατολισμοί

Στα οικονομικά, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ανακοίνωσε ένα «ενεργειακό σχέδιο προτεραιότητας για τις ΗΠΑ», καθώς και για τη συνέχιση της εντατικής εξόρυξης του σχιστολιθικού φυσικού αερίου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες προτίθενται να επεκτείνουν τα κανάλια για την αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων · η Ευρώπη, η οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, κατέστη φυσικά στόχος πρώτης προτεραιότητας.

Η Διοίκηση του Trump εφαρμόζει τη συνήθη τακτική, συνδέει τα οικονομικά προβλήματα με τα θέματα της άμυνας και της ασφάλειας · πιέζει κατά της ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας · ανοίγει το δρόμο για την εξαγωγή του δικού της υγροποιημένου φυσικού αερίου.

Σε ότι αφορά την πολιτική, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν ότι το σχέδιο «North Stream-2» σταδιακά θα αποδυναμώσει το δικαίωμα ψήφου των ευρωπαϊκών χωρών στην αγορά του φυσικού αερίου, όπως επίσης θα γίνει και η αιτία των διαφωνιών. Σχετικά με αυτό, η Ουάσινγκτον βλέπει το φυσικό αέριο ως «γεωστρατηγικό όπλο», το χρησιμοποιεί για να περιορίσει την επιρροή της Ρωσίας στην Ευρώπη.

Ο υπογεγραμμένος από τον Trump, τον περασμένο Αύγουστο, νέος νόμος για την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας αφορά επιχειρήσεις και έργα στον τομέα της ενεργειακής βιομηχανίας. Ωστόσο, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ανησυχούν για το γεγονός, ότι οι κυρώσεις θα έχουν αρνητικό αντίκτυπο για τη συμμετοχή στο «North Stream-2» των μεγάλων εταιρειών ενέργειας της Ευρώπης, όπως η Royal Dutch Shell, και μπορούν επίσης να απειλήσουν την ενεργειακή ασφάλεια των ευρωπαϊκών χωρών.

Ρωσία: επιδίωξη για συνεργασία

Για τη Ρωσία, η εξαγωγή φυσικού αερίου στην Ευρώπη έχει επίσης οικονομική και γεωπολιτική σημασία. Η Ρωσία είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου για την ΕΕ · μαζί με αυτό η χώρα αυξάνει την προσφορά ενεργειακών πόρων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Επί του παρόντος, η Ρωσία εξάγει φυσικό αέριο στην Ευρώπη μέσω πολλών σωληνοαγωγών, οι περισσότεροι από τους οποίους περνάνε μέσω του εδάφους της Ουκρανίας. Σε ότι αφορά τη σύγκρουση με την Ουκρανία, η Ρωσία ελπίζει να μειώσει την εξάρτηση από αυτήν τη χώρα διαμετακόμισης προκειμένου να έχει το δικαίωμα της πρωτοβουλίας στην εξαγωγή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.

Με βάση τη συνεργασία στον τομέα της ενέργειας - αυτό το ιδιαίτερο συνδετικό στοιχείο - η Ρωσία ελπίζει να βελτιώσει και να αναπτύξει τις σχέσεις της με τις ευρωπαϊκές χώρες, καθώς και να αποκτήσει περισσότερα διπλωματικά συμφέροντα.

Ωστόσο, πόσο αποτελεσματική θα είναι η Ρωσία στη δική της ενεργειακή στρατηγική είναι ακόμα άγνωστο. Πρώτον, είναι δύσκολο για τη Μόσχα να αγνοήσει εντελώς τα συμφέροντα της ουκρανικής πλευράς. Δεύτερον, η ΕΕ και ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες αντιτίθενται στη χρήση από την Ρωσία των ενεργειακών πόρων για τον διαχωρισμό και τον έλεγχο της Ευρώπης. Τρίτον, οι ΗΠΑ θα ασκήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα πίεση και θα δημιουργήσουν εμπόδια στα ρωσικά-ευρωπαϊκά ενεργειακά σχέδια.

Επί του παρόντος, το έργο του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream-2 σταθερά κινείται προς τα εμπρός, αναμένεται, ότι θα ολοκληρωθεί το επόμενο έτος. Είναι προφανές, ότι η "διαμάχη για το φυσικό αέριο" μεταξύ των ΗΠΑ, της Ευρώπης και της Ρωσίας θα συνεχιστεί.

Μετάφραση Κωνσταντίνος Κατσιάβαλος

«Λαϊκή Ημερησία Εφημερίδα » online