Δεν υπάρχει κράτος;

Δεν υπάρχει κράτος;

«Δεν υπάρχει κράτος...», αυτήν τη φράση την ακούμε και θα την ακούσουμε πολλές φορές αυτές τις μέρες, ειδικά από όσους έζησαν τον εφιάλτη της προηγούμενης Δευτέρας, είδαν τα σπίτια τους να καταστρέφονται, φιλικά ή συγγενικά πρόσωπα να χάνονται.

Η αλήθεια είναι όμως ότι κράτος υπάρχει. Κράτος υπάρχει όταν πρόκειται να εφαρμόσει πολιτική που στηρίζει τους επιχειρηματικούς ομίλους. Εκεί που χρειάζεται να ανοίξουν πεδία κερδοφόρας δράσης, να τους εξασφαλίσει κάθε είδους προστασία, κάθε νομική κάλυψη, κάθε διευκόλυνση, να τους προσφέρει απαλλαγές από φόρους, κονδύλια ενίσχυσης, χωροταξικό σχεδιασμό με βάση τα συμφέροντά τους. Κράτος υπάρχει για να φορτώνει ασήκωτους φόρους στις πλάτες των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Κράτος υπάρχει για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κομμένες και ραμμένες στην πολιτική μείωσης των κρατικών δαπανών, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της επιχειρηματικής δράσης. Κράτος υπάρχει όταν χρειάζεται για την προστασία της εργοδοσίας να κηρυχθούν απεργίες και εργατικές κινητοποιήσεις παράνομες, κράτος υπάρχει όταν χρειάζεται να προστατευτούν οι πλειστηριασμοί ή ...το άγαλμα του Τρούμαν. Τότε μάλιστα η κυβέρνηση και ο κρατικός κατασταλτικός μηχανισμός με ΜΑΤ και άλλες δυνάμεις λειτουργούν ρολόι! Εκεί που δεν υπάρχει κράτος... είναι εκεί που χρειάζεται να παρέμβει υπέρ των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων: Δεν υπάρχει για να εξασφαλίσει εργατικές - λαϊκές ανάγκες σε Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, δεν υπάρχει για να εξασφαλίσει την προστασία των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων από φυσικές καταστροφές. Άλλωστε, ακριβώς επειδή υπάρχει κράτος για τα συμφέροντα του κεφαλαίου... δεν μπορεί αυτό το κράτος να υπηρετήσει και τα συμφέροντα της λαϊκής πλειοψηφίας. Αυτή είναι η αλήθεια. Και αυτό το ζήτημα ας γίνει αφορμή η εύλογη οργή και αγανάκτηση απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τον κρατικό μηχανισμό να πάει παραπέρα, ας γίνει προβληματισμός το επόμενο διάστημα για το ποιο κράτος, ποια εξουσία μπορεί πραγματικά να υπηρετήσει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα.

Μπορεί η ζωή, τα σπίτια και η περιουσία των λαϊκών στρωμάτων να μπαίνουν στο ζύγι; Να μην είναι πρώτη και άμεση προτεραιότητα, πάνω απ' όλα τα άλλα; Κι όμως μπορεί. Και το πρόβλημα είναι πολύ βαθύτερο απ' ό,τι φαίνεται. Είναι σίγουρο ότι καμιά κυβέρνηση, κανένα κράτος δεν θέλει να καίγονται οι κάτοικοί του ζωντανοί, να πνίγονται, να καταστρέφονται οι περιουσίες τους, κανένας δεν επιδιώκει την καταστροφή. Όμως αυτό δεν φτάνει. Η ουσία είναι ότι όταν ένα σύστημα λειτουργεί με κίνητρο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, μπορεί και η ανθρώπινη ζωή, οι κόποι μιας ζωής να μπουν στο ζύγι, να μην έχουν το απαραίτητο βάρος... Γι' αυτό κανείς δεν έχει άλλοθι. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας κατά γράμμα το έργο των προηγούμενων, βάζοντας ως πρώτη προτεραιότητα την ανάκαμψη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, θυσιάζει τις ανάγκες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων και σε ζητήματα που αφορούν την προστασία της ζωής τους και των περιουσιών τους. Την ίδια στιγμή που μειώνει κρατικές δαπάνες, υποβαθμίζει μέτρα αντιπυρικής, αντιπλημμυρικής και αντισεισμικής προστασίας, προωθεί φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους, αυξάνει στρατιωτικές δαπάνες με βάση τις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις, προετοιμάζει κρατική στήριξη σε μεγάλα επενδυτικά σχέδια. Αυτή η τραγική αλήθεια πρέπει να οδηγήσει σε πολλά συμπεράσματα...

ΠΗΓΗ: Από μέρα …σε μέρα Ριζοσπάστης