Γιάννης Στουρνάρας: Ουδέποτε υπήρξα έμμισθος σύμβουλος της Novartis. Απλώς τα άρπαζα, όπως έκανα πάντα…

Γιάννης Στουρνάρας: Ουδέποτε υπήρξα έμμισθος σύμβουλος της Novartis. Απλώς τα άρπαζα, όπως έκανα πάντα…

«Ουδέποτε υπήρξα -όπως το παρουσιάζουν- έμμισθος σύμβουλος της Novartis», λέει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννης Στουρνάρας, εξηγώντας τη σχέση του με τη φαρμακευτική εταιρεία.

Σε συνέντευξή του στην εφ. "Τα Νέα" και κληθείς να σχολιάσει τις καταγγελίες ότι διετέλεσε έμμισθος σύμβουλος της Novartis απάντησε πως «πρόκειται για ανοησίες» και προσέθεσε: «Προτού γίνω υπουργός Οικονομικών, και για πολλά χρόνια εργαζόμουν στον ιδιωτικό τομέα. Ήμουν καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και η τελευταία μου θέση στον ιδιωτικό τομέα ήταν γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ).

Εδώ θα πρέπει να παρέμβουμε και να παρουσιάσουμε το βιογραφικό του Στουρνάρα. Ενώ ο πατέρας του ήταν στην εαμική αντίσταση, ο γιος,  Γιάννης Στουρνάρας, αποτέλεσε μέλος εκείνης της ειδικής γενιάς που ενώ η προηγούμενη έδινε ανιδιοτελώς αυτή εξαργύρωνε επωφελώς.

Έτσι λοιπόν έχει διατελέσει ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας από το 1986 ως το 1989 (με υπουργό πρώτα τον Κώστα Σημίτη και μετά τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη), ειδικός σύμβουλος στην Τράπεζα της Ελλάδος (1989 - 1994), τακτικό μέλος της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1994 - 2000), αντιπρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Αερίου (ΔΕΠΑ, 1994 - 1997), πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας (2000 - 2004). Από το 1989 διδάσκει στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης γενικός επιστημονικός διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών.

Ήταν μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας για την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση (ΟΝΕ), ενώ ανήκε στις επιτροπές διαβουλεύσεων με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ).

Στις 17 Μαΐου 2012, κατά τον διορισμό της υπηρεσιακής κυβέρνησης του Παναγιώτη Πικραμμένου, ανέλαβε το υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας μέχρι τη διενέργεια εκλογών στις 17 Ιουνίου 2012.

Ο Γιάννης Στουρνάρας, μετά την άρνηση του Βασίλη Ράπανου λόγω προβλημάτων υγείας, επελέγη στις 26 Ιουνίου 2012 ως νέος υπουργός Οικονομικών στην κυβέρνηση συνεργασίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.

Στις 11 Ιουνίου 2014, ανακοινώθηκε πως το Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδος, εν όψει της αποχώρησης του διοικητή Γιώργου Προβόπουλου, αποφάσισε ομόφωνα να προτείνει προς το Υπουργικό Συμβούλιο, τον διορισμό του Γιάννη Στουρνάρα στη θέση του διοικητή. Στις 27 Ιουνίου ορκίστηκε στη θέση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

Καλοταϊσμένος από το δημόσιο ταμείο λοιπόν μονίμως ο κ. Γιάννης, διπλοθεσίτης και πολυθεσίτης, έπαιρνε αμοιβές από δυο και τρεις μεριές (πάντα από δημόσια ταμεία άγνωστο αν εισέφεραν λόγο των επαφών και ιδιωτικά), αξιοποίηση πλήρως του δικαιώματος που του δίνει η θέση του καθηγητή γι αυτά τα προνόμια (άλλος ένας λόγος που το καθηγητικό κατεστημένο δεν θέλει αποκλειστική απασχόληση στο δημόσιο πανεπιστήμιο και λατρεύει τη συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα) μέχρι που επισημοποίησε τις σχέσεις του με τον ιδιωτικό τομέα μέσω του ΙΟΒΕ, προπαγανδιστικού οργανισμού και πολιορκητικού κριού του κεφαλαίου. Και συνεχίζει ο Στουρνάρας:

Το ΙΟΒΕ είναι ένα think tank αμιγώς του ιδιωτικού τομέα. Μεταξύ των κλάδων που παρακολουθούσαμε στο ΙΟΒΕ ήταν και η φαρμακοβιομηχανία. Στο πλαίσιο αυτό η Novartis μου ζήτησε να κάνω δύο ή τρείς παρουσιάσεις στην Αθήνα, η τελευταία εκ των οποίων το 2011, σχετικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Για τις παρουσιάσεις αυτές υπογράψαμε συμβάσεις. Το αντίτιμο ήταν το σύνηθες που λαμβάνουν οι καθηγητές Οικονομικών. Ουδέποτε υπήρξα -όπως το παρουσιάζουν- έμμισθος σύμβουλος της Novartis».

Πόσο ήταν αυτό το σύνηθες αντίτιμο; Γιατί δεν το συγκεκριμενοποιείται περισσότερο για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης αλλά και κρίσης; Άλλωστε πολλοί προτιμούν αντί μια έμμισθη σχέση με τις δεσμεύσεις και τους περιορισμούς της (βλέπε ΙΟΒΕ, πανεπιστήμιο και βιτρίνα αντικειμενικότητας) μια περιστασιακή με τα οφέλη και τις δικές της δεσμεύσεις…

Ερωτηθείς αν γνωρίζει προσωπικά τον κ. Φρουζή, απάντησε «βεβαίως είχα έρθει σε επαγγελματική επαφή μαζί του από τις πρώτες μέρες του ΙΟΒΕ. Ποτέ και πουθενά δεν ισχυρίστηκα το αντίθετο».

Δεν άργησε καθόλου. Το γοργόν και χάριν έχει.

Σχετικά με τις προοπτικές τις ελληνικής οικονομίας, ο κεντρικός τραπεζίτης αναφέρει ότι «στην Τράπεζα της Ελλάδος λέμε ότι πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα διαθέσιμα μέσα, έτσι ώστε η έξοδος να είναι πετυχημένη. Η φράση "καθαρή έξοδος" από το Μνημόνιο δεν έχει καν νομικό η πραγματικό νόημα. Αφού μέχρι να αποπληρώσουμε το 75% του χρέους, θα βρισκόμαστε υπό επιτήρηση».

Η μόνη σωστή κουβέντα που λέει αλλά δεν τη λέει για να αφυπνίσει τον κόσμο να μην τρώει κουτόχορτο και να μην καταπίνει αμάσητα τα κυβερνητικά παραμύθια αλλά γιατί έχει τα δικά του σχέδια για ακόμη πιο στενή επιτήρηση.

Ερωτηθείς αν η οποιαδήποτε κυβέρνηση θα αξιοποιήσει κάθε διαθέσιμο μέσο προκειμένου να μειώσει το κόστος δανεισμού είπε ότι «η Ελλάδα έχει αναλάβει δεσμεύσεις. Έχει υπογράψει συμφωνίες. Εάν τις αθετήσει οι συνέπειες θα είναι δραματικές. Από πλευράς αγορών κατ΄ αρχάς». Μην τολμήσει κανένας να περιορίσει το κόστος δανεισμού, αυτό το εργαλείο που δίνει άλλοθι σε κάθε αντεργατική και αντιλαϊκή  βαρβαρότητα. Έλεος! Πόσο κάθαρμα πρέπει να είσαι για να υποστηρίζεις μια τέτοια λογική;

Ανέφερε ως παράδειγμα ότι «μέχρι το 2022 έχουμε δεσμευθεί ότι θα έχουμε πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ», σημειώνοντας ότι ένα τέτοιο πλεόνασμα είναι εφικτό, αλλά δεν γνωρίζει «αν είναι επιθυμητό», και προσέθεσε ότι «σαφώς θα ήταν καλύτερα εάν το πλεόνασμα από 3,5% έπεφτε στο 2%» και πως «για να το μειώσουμε, θα χρειαστεί άλλη διαπραγμάτευση».

Ξανά "διαπραγματεύσεις", ξανά αξιολογήσεις, ξανά μέτρα. Πρόσθετα μέτρα, πρόσθετες περικοπές στις ζωές μας.

Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα τα μνημόνια «έσωσαν τη χώρα (καθώς) ξεκινήσαμε από γιγαντιαία δίδυμα ελλείμματα και σήμερα έχουμε ισορροπία και στον προϋπολογισμό και στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών». Ως προς "το πώς θα είναι ιδανικά η Ελλάδα το 2030" είπε ότι «ως χώρα έχουμε τεράστια συγκριτικά πλεονεκτήματα ορατά δια γυμνού οφθαλμού. Εάν τα συνδυάσουμε με την σύγχρονη τεχνολογία θα απογειωθούμε», ενώ απαντώντας σε σχετική ερώτηση είπε ότι η χώρα θα μπορούσε να ανακτήσει το 25% του εισοδήματος που έχασε τα προηγούμενα χρόνια «μέσα σε δέκα χρόνια».

Μαζί με τα σωτήρια μνημόνια πρέπει να απαλλαγούμε και από σωτήρες όρνια τύπου Στουρνάρα. Άλλωστε όνομα και πράγμα ότι έμαθε έμαθε, να επιτίθεται δηλαδή στο λαϊκό εισόδημα, δεν πρόκειται, δεν μπορεί να μάθει οτιδήποτε άλλο…

Επιμέλεια: Νίκος Πυλιώτης.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, wikipedia,  Τα Νεα